Hierboven staat het plaatje zoals de loongroei moet zijn volgens de huidige inzichten, zoals bijvoorbeeld Brad DeLong uitlegt.
De Phillipscurve
impliceert een meer rechte rode lijn zonder knikken. Loonstijging komt echter
niet eenvoudig onder nul. Waar is het omslagpunt dat er wel loongroei komt, dat is de grote vraag. En ook nog, de loonstijging
is veel te hoog geweest sinds 2009 en vraagt om reparatie. Dit kan loonstijging
nog een tijd tegenhouden denken sommige economen.
via http://bonddad.blogspot.nl/ hier is de normale werkloosheid en werkloosheid van de cijfers afgetrokken om te laten zien dat loongroei en werkloosheid tegen elkaar in bewegen. Loongroei reageert vertraagd. De loongroei is veel te hoog geweest gezien de werkloosheid. Dat houdt hogere loongroei nog steeds tegen. Verder heb je nog de demografie terwijl door de lage rente de ouderen door moeten werken omdat een lijfrente kopen onbetaalbaar is. Dit betekent hogere werkloosheid voor de leeftijdcategorieën die de loongroei moeten trekken, de 25-54 jarigen.
Yardeni stelt op zijn blog dat de huidige tijden gewoon naar deflatie horen te leiden en dat de FED die natuurlijke trend nodeloos bestrijdt. Alleen in tijden van oorlog stijgt de rente flink, als er vrede is, dan daalt de inflatie. Wat preciezer is zijn redenering ongeveer zoals wij in ons boek zeiden: in tijden dat de overheid de economie stuurt (oorlog) moet er inflatie komen en als de overheid zich terugtrekt (vrede) minder inflatie
Wij slepen er de demografie nog bij, als de bevolking hard groeit is er inflatie, anders deflatie.
Een en ander wijst op lage inflatie of deflatie, wat de FED ook aan het doen is.
Enigszins overdreven, maar niet heel veel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten