samenvatting financieel economisch nieuws van de afgelopen week

China en de olieprijzen trokken de beurzen naar beneden. De verbijsterende gewelddadigheden in Keulen en de nog onthutsendere beelden van verhongerde mensen in Syrië  en kernproeven in Noord Korea droegen verder bij aan de somberheid.
Het echt belangrijke economische nieuws was de zeer meevallende banengroei van 292.000 vorige maand in de VS met ook nog eens 50.000 opwaartse herzieningen van vorige maanden. De groei was ook nog eens in de beter betalende banen. De werkloosheid bleef op 5% steken. Jolts, nieuwe vacatures stegen weer. De lonen daalden met 1 cent per uur, maar op jaarbasis bleef de langzaam stijgende trend intact (nu 2,5% op jaarbasis).
De ISM manufacturing daalde naar 48,2. De industrie heeft het moeilijk, ook in de VS. Orders iets omlaag. ISM non manufacturing daalde naar 55,3, overigens nog steeds een prima cijfer.
De PMI's waren redelijk, niets bijzonders, in Europa en Japan.
In China viel de daling naar 48,2 tegen. Ook de groei in de dienstensector lijkt te vertragen. De beurs ging daar twee keer onderuit met het nieuwe circuit breaker systeem, dat pauzeert bij 5% en zo een verder daling forceert waarna bij 7% de handel voor de dag wordt stil gelegd. Dit nieuwe systeem werd na de twee dalingen naar de vuilnisbak verwezen. De Chinese beurs daalt vooral op de (bescheiden) daling van de yuan die net genoeg is om verdere kapitaaluitstroom te veroorzaken (de valutareserves van China dalen hard). In de rest van de wereld knoopte men de dalingen in China vast aan nieuwe economische tegenvallers, maar dat lijkt voorbarig. De Chinese beurs loopt totaal niet in de pas met de economie. Door de monetaire verruiming ziet de Chinees nu (even?) meer in vastgoed en obligaties dan aandelen.

Er waren slechte cijfers voor import en export van diverse landen waaronder Korea.
Een en ander was wel reden voor economen om de verwachte groeicijfers over het vierde kwartaal van 2015 naar beneden te zenden, naar ongeveer 1%.

De meevallende banengroei bracht het vertrouwen niet terug, wel de angst voor vier renteverhogingen van de FED in 2016 (zoals gouverneur Williams/ Mester en Hilsenrath beloofden), alhoewel die rücksichtslos door de markt uitgeprijsd werden. 
Ook het dalende handelstekort van de VS hielp niet.

De olieprijs daalde op volle kracht verder, zelfs tot onder de laagste punten van de kredietcrisis. De beurs valt mee met de olieprijs en zonder hogere olieprijs lijkt de aandelenmarkt niet op te kunnen krabbelen. De ruzie tussen Saoedi-Arabië, IS dat zich over de Libische olie ontfermt, Syrië, aanslagen in Egypte, het helpt allemaal niet om een geopolitieke premie in de olieprijs te krijgen. Het warme winterweer is aan het verdwijnen en dat kan misschien de val van de olieprijs stoppen.
Het sentiment is bijna even bearish als eind september, met als verschil dat veel brokers nu zeggen dat je geen 'buy the dip'- mentaliteit meer moet hebben nu de FED onaardig is geworden en het met de winsten niets meer wordt.