Pagina's

6 maart 2016

De opmars van Trump: zegetocht van populisme zet ook in Amerika voort

Een van de dingen die duidelijk werden de afgelopen maand: Trump wordt vrijwel zeker de republikeinse presidentskandidaat. Er is geen gesloten front van een andere kandidaat, waar de rest van de republikeinse kiezers achter staan. Trump kan dan met 40% van de republikeinse stemmen wel 2/3 van de kiesmannen achter zich krijgen.

 Trump is een interessant fenomeen, net als bijna alle succesvolle populisten.
Zij zijn outsiders waar tegenop gekeken wordt. De pers is uitermate gefascineerd, eet elk woord uit hun hand, maar heeft geen vat op hen. Ze hebben/ krijgen daardoor gezag.
Ze vertellen wat de kiezers willen horen. Het hoeft allemaal niet erg te kloppen (Politico:Does it matter that Politifact determined that 76 percent of Trump's statements were errors, inaccuracies, or absurd lies?), maar de kiezer moet denken: verdorie hij heeft gelijk. Hij zegt het misschien iets te kras, maar hij zegt het toch maar en in de kern heeft hij/zij gelijk. Ik dacht dat altijd al, maar nu zie ik het pas in het juiste perspectief en durft men toe te geven aan het onderbuikgevoel. Die vreemdelingen. Brrr. Alleen maar ellende door globalisatie en uitwassen door de euro. Het gele gevaar. De Russen komen. Natuurlijk worden de slechte tijden veroorzaakt door anderen, wij zijn onschuldig slachtoffer. Eindelijk noemt iemand man en paard. Economen roepen dat de slechte tijden zijn ontstaan door overmatige opbouw van schulden, te grote ongelijkheid en de lage groei van de productiviteit, maar dat is natuurlijk niet zo, het is de islam, de gelukzoekers die rampzalige oorlogsgebieden ontvluchten, de boze buitenwereld, het ontbreken van kopvoddentaks waardoor we het nu en vooral straks zo verschrikkelijk slecht hebben in het Westen.

Trump is geniaal, als te veel schulden makende briljante zakenman (de gemakkelijkste manier om rijk te worden, als je het goed kunt laten aflopen) en als moeilijk te overtreffen mediapersoonlijkheid.
Via populisme bespeelt hij de kiezers. Eigenlijk gaat dat heel simpel. Je vertelt gewoon wat de kiezer wil en het doet er niet toe of het feitelijk niet juist is of rammelt. Als de kiezer maar vindt dat je eigenlijk gelijk hebt, al wordt een en ander weerlegd door tegenstanders. Dat maakt de populist alleen maar meer geweldig als strijder tegen snoeiharde kritiek van de ‘vested interests’.

Website Politico gaf enige voorbeelden hoe gemakkelijk een populist als Trump zijn tegenstanders in de hoek kan zetten, zelfs als Trump overduidelijk ongelijk heeft.
Take, for example, what he might say on income inequality: The middle class has been creamed in this country. Creamed. Hillary wants to raise taxes. She might even want to raise taxes on the middle class, you never know with Democrats. But I want a big, fat, beautiful tax cut for the middle class. It will make every American family richer. It will create jobs. We’ll win and win. It will be beautiful.
A tax cut? How would he pay for that without slashing spending on defense, Social Security, or Medicare? We’ll cut so much. There is so much waste and fraud. We’ll cut and cut. You’ll get sick of cutting.
And he may be surprisingly quick to answer questions about Black Lives Matter and criminal-justice reform: We imprison so many men in this country. It’s a disgrace. When I’m president we’re going to be a tough country. But a fair country. Because that’s who I am. It’s who I’ve always been. I’m a tough, fair guy. Hillary can’t do this. Her husband passed a criminal-justice law that even she considers a disgrace. Just ask her. A total disgrace.
Trump is also positioned to offer a devastating critique of Hillary Clinton—that she never wins: She tried to pass health care reform. Biggest disaster I ever saw in Washington. Biggest I ever saw. And that’s saying a lot. She wanted us to go into Iraq and then into Libya. Look at that mess. Worst decision in foreign policy history. Worst. NAFTA, prisons, welfare reform. You know that story about King Midas? Where he touches something and it turns to gold? Hillary’s the opposite. Everything she touches blows up. She’s a disaster.

Mitt Romney kreeg de ondankbare taak toebedeeld van het republikeinse pluche om Trump eens afdoende onder tafel te schoffelen zodat een traditionele kandidaat het zou kunnen opnemen tegen Hillary. Trump maakt meer kapot dan de partij lief is. Met het vingertje omhoog kwamen er heel wat dreigementen uit de mond van Mitt, kommer en kwel zal neerdalen op de domme kiezer. Er komt een hele lange recessie als Trump zijn plannen uitvoert om van Amerika een protectionistische staat te maken omring door een torenhoge muur waarbij Israël en Ulbricht hun vingers zouden aflikken. Als zakenman is hij eigenlijk een prutser, zie Trump Airlines, Trump Wodka, Trump Steaks en Trump University. Hij is vooral rijk door geld van zijn ouders. De bondgenoten van Amerika schrikken van Trumps holle retoriek. Beledigen van moslims voorkomt geen aanslag. Trumps buitenlandse politiek is lachwekkend gevaarlijk. Met protectionisme red je de economie niet, je moet prikkels geven aan het bedrijfsleven (het standaardverhaal van rechts dat altijd zo goed scoort). Stel dat uw kinderen of kleinkinderen zich gedragen als Trump, zou u dan blij zijn (de variant van of u een tweedehandsauto van Nixon zou willen kopen).
    
De gevestigde orde, de zwijgende meerderheid, krijgt het er benauwd van.  
The Donald kan wel degelijk winnen
JP Morgan legt dat alsvolgt uit:: Hillary krijgt niet genoeg enthousiasme los bij weinig stemmende kerngroepen van democratische stemmers. Obama deed dat wel. Daarom dreigt Hillary een soort Kerry te worden. Bij Trump gebeurt het omgekeerde: hij weet weinig stemmende republikeinen enthousiast genoeg te krijgen om te stemmen. Zeer hoge opkomsten bij voorverkiezingen van republikeinen tot nu toe zouden door kunnen zetten en uiteindelijk leiden tot president Trump.

Populisten komen meestal niet aan de macht. Zo wel, dan loopt het uiteindelijk nogal eens spectaculair mis (Hitler, Peronisme, Chiavez/Maduro, in mindere mate bij ons was LPF/ PVV geen succes in de regering, de maatregelen van de Poolse populistische regering en de reactie van de Poolse beurs stemmen ook niet hoopgevend)


Het zal toch niet…. Hup Hillary.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten