Terug uit Australië. Een mooi en welvarend land. Rond 2000 vonden de Australiërs Nederland iets rijker, op het toppunt, de puinhopen van paars. Daarna is het met Nederland bergafwaarts gegaan. Australië groeide door de hoge grondstoffenprijzen flink door. De laatste paar jaar gaat het fot met de grondstoffenprijzen, maar Australië groeit toch door op hogere huizenprijzen en toerisme.
Australië is duur geworden, zelfs na de daling van de Australische dollar.
Australië is enorm groot. We gingen o.a. een week naar Tasmanië. Op de kaart maar een kruimel vergeleken met het vasteland, maar een week was toch onvoldoende om het hele eiland te kunnen zien.
In de maand dat ik in Australië was ging de aandelenbeurs eerst flink omlaag, maar er was een mooie keer. Men werd minder bang voor de FED en keek hoopvol richting ECB en BOJ. De recessieangst in de VS was het grote opkomende probleem maar die angst is behoorlijk verdampt. De groei van de reële consumptie is ijzersterk, ziet men weer enige loonstijging en doorgaande groei van de werkgelegenheid. En daarmee een goede groei van het reële inkomen. Uitgaven stijgen weer, zichtbaar in groei van de retail sales o.a.
De lange rente is enorm gedaald, door deflatieangsten in vooral Europa en Azië en door angsten voor een te sterke dollar bij de FED die de groei te veel afremt en een flinke verkrapping van de financial conditions aangeeft.
De ontwikkeling van de olieprijs ziet er eindelijk bemoedigend uit.
Aandelenkoersen lijken een soortgelijke bodem te zetten als rond augustus/september. Dat lijkt plausibel bij lieve centrale banken, lage angst voor recessie in de VS en hogere olieprijzen. Dan kan de mooiezame gang van zaken in China kennelijk niet teniet doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten