We denken dat de inflatieverwachtingen horen te draaien om de olieprijs, maar dat is gelukkig niet zo, zo legt Tim Duy dat uit. http://economistsview.typepad.com/economistsview/2016/03/fed-watch-oil-inflation-expectations-and-credibility.html
Als de olieprijs
op $30 staat zou je juist moeten verwachten dat de olieprijs meer gaat stijgen,
niet minder. Dan stijgt de hoofdlijninflatie. In de daling van de olieprijs moet de kerninflatie een beetje meegesleurd worden door lagere inputkosten voor de industrie en zelfs de diensten.
Er zijn hele tijden dat de samenhang tussen de olieprijs en inflatieverwachting helemaal niet sterk was.
Dat hoort ook zo, als je de empirie gelooft dat de inflatieverwachting stationair zijn en de olieprijs niet. Daar is veel bewijs voor. En dat is maar goed ook, de inflatieverwachtingen zijn nog steeds stevig verankerd. In de VS meer dan in de EU.
Op langere termijn is het verband minder overtuigend
Met een beetje bewerken laat men bij Morgan Stanley zien dat er toch wel enig verband is tussen inflatieverwachting en (verwachte) grondstoffenprijzen.
Bij statistische
tests komt er inderdaad uit dat over langere periodes de olieprijs niet
stationair is, maar dat inflatieverwachtingen wel stationair zijn.
De wijze les
hoort te zijn, dat je je niet te veel moet laten leiden door de olieprijs bij
de inflatieverwachtingen. Dat kan bij het huidige lage gewicht van olie in de
economie. De correlatie tussen olieprijs en inflatie is wel behoorlijk
overigens, juist omdat de kerninflatie zo stabiel is.
Als de
inflatieverwachtingen nog steeds stationair zijn en niet door een schok van het
2% pad zijn afgeraakt, dan hebben we een verdere stijging van de inflatie voor
de boeg.
Dan is er nog het
probleem dat in de VS de kerninflatie inderdaad weer 2%+ dreigt te worden, maar
in de eurozone 1%- vanwege competitieve devaluaties in Zuid Europa (wie had
tien jaar geleden gedacht dat Zuid Europa zou zorgen voor lagere
inflatie(verwachtingen!)).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten