sinds vrijdag vreest men weer een correctie op de beurzen: keert de trend in de rente en termijnpremie?

De maandenlange minuscule dagelijkse koersbewegingen van de aandelenbeurzen werden vrijdag wreed verstoord door een behoorlijke daling. Het begon bescheiden, maar via het doorbreken van technische steunniveaus begonnen de algoritmes de daling te versterken (vroeger zeiden we dat het aanbod groter dan de vraag was). Die dekselse Rosengren kreeg de schuld, hij blijkt een havik in duivenkleren te zijn. Dadelijk blijkt Brainard ook al zo’n duiven/havik-travestiet te zijn, dan zijn de rapen helemaal gaar volgens receptuur van Gundlach en Cashin (er kan 1000 punten af van de Dow als de FED vermetel is en de rente in september verhoogt) . Al eerder deze week liet Draghi de beleggers in de steek, geen nieuwe cadeautjes. De Duitse 10-jaar rente werd na lange tijd zelfs weer positief. Is dit een niet te versmaden buitenkansje, in geen jaren vertoond?  Gegarandeerd geen opbrengst van betekenis in de komende tien jaar en na de fiscus een gegarandeerd verlies voor de rijke Nederlandse particulier? Slaan de stoppen door en gaan de pensioenfondsen met gezwinde spoed nu hun renterisico dicht zetten? Of geloven ze de berekeningen dat de termijnpremie voor staatsleningen volgens de meeste modellen negatief is tegen behoorlijk positief in normale tijden (maar this time is different, net als altijd).

 Via Bianco's newsclips:

§  AQA – Peter Forbes: Fed’s Evans Rethinking Term Premium
Chicago Fed President Charles Evans commented Wednesday on a potential shift in real money investors’ long run expectations for interest rates. Insurers and pension funds are expecting low short term rates to persist for longer, which may be at odds with assumptions about mean reverting tendencies in term premium. We find that our preferred measure of term premium still conforms to stationarity assumptions. But we do note some shifts in term premium’s relationships with key markets and some of our models. Renewed declines in term premium would be bearish for risk assets and bullish for gold.

 AQA raakt daar een teer punt: geloven beleggers in een voortzetting van de neergaande trend van de termijnpremie of is er toch weer mean reversion? Er is duidelijk modelonzekerheid bij het bepalen van de termijnpremie, maar iedereen heeft de trend gezien en nu is het de vraag: is de trend te ver gegaan, er is immers geen directe recessiedreiging in de VS en de Eurozone? Hernieuwd geloof in mean reversion kan de termijnpremie en daarmee de rente met 1% doen stijgen uiteindelijk. Ongedaan maken van de te grote daling van de termijnpremie in 1987 wordt als een belangrijke reden gezien voor de crash toen, maar voor herhaling moeten de aandelenkoersen dan eerst nog wel behoorlijk wat oplopen. In de huidige situatie zal dat moeilijk zijn, omdat de veilige dividendaandelen het zwaar te verduren krijgen bij rentestijging, maar het kan wel, technologie en banken en wie weet ook de industrials, consumer discretionary kunnen de S&P bij rentestijging omhoog krijgen.

Dan de daling van de beurzen op vrijdag als start van een correctie. Dat beeld hoort bij de normale zwakte van de beurzen in september. Men is net terug van vakantie en overdenkt de zondes van de vorige maanden. Men stelt de groeiverwachtingen bij voor het huidige jaar en meestal leidt dit ook tot neerwaartse bijstellingen voor het komende jaar. Volgens Brian Gilmartin deze keer overigens minder gemiddeld. Maar misschien is de veel grotere zonde het oneindige geloof in de helpende hand van centrale banken en het nut van negatieve rentes. Men voelt de dagen in maximaal tempo korten, de winter komt eraan, al moeten we eerst nog door enige tropisch aandoende dagen heen. Trump wordt misschien toch president, nu Hillary steekjes begint te laten vallen en Trump met de dag presidentiëler begint te lijken. Bij een flinke beurscrash moet het Trump kunnen lukken.

 

Het glas van renteverhoging zit kennelijk meer dan half vol

This time is different

of misschien is het toch business as usual