Dow 20.000 nee 30.000 in 2017

Jeff Miller van A dash of insight klopt zich terecht op de borst in 2010 voorspeld te hebben dat de Dow Jones naar 20.000 zou gaan. Dat lijkt nu op korte termijn te gaan gebeuren. Misschien dat er daarna een kleine correctie komt, maar Jeff blijft positief.

Zijn uitgangspunt is of er een hoge Wall of Worry is die lager wordt waardoor de waarderingen hoger kunnen worden. In 2010 was het vooral achteraf goed te zien dat de wall of worry erg hoog was. Overigens Ter Veer en ik hadden dat ook goed gezien. We waren te optimistisch over economische groei en productiviteitsgroei, maar we zagen een enorm koersherstel zoals aangegeven boven het blog tot ongeveer eind 2017/2018. De verwachtingen waren veel te laag, winstgroei zou boven de nominale groei van het BNP liggen (omdat bedrijven en individuen sterk stonden en employees en overheid zwak) en centrale banken zouden enorm gaan stimuleren omdat dat kon door de lage bezettingsgraad en inflatie. De asset economy zou terugkeren, het schuldenprobleem van de kredietcrisis zou niet zo erg bijten. Men zou langer doorwerken waardoor het aantal werkenden toch flink kon groeien.

Er is altijd een wall of worry en die is nooit erg laag. Op het ogenblik zijn er zorgen te over. Trump en zijn nationalisme, impulsief gedrag. Het uit elkaar vallende Europa onder Brexit, opkomst van nationalistisch populistische partijen in Frankrijk, Italië, Duitsland en Nederland. Poetin, die gevaarlijke dictator in Noord Korea, Assad, Erdogan, Maduro, Zuma, Duterte. Geopolitieke zorgen te over.

Economische zorgen zijn er ook in overmaat: teleurstellende groei van de productiviteit, achterblijvende investeringsgroei, de tegenvallende vraag van China, is fiscale stimulering op dit moment van de cyclus gedoemd minder succes te hebben dan Abenomics? Is het Trumpflation en niet Trumpenomics (ofwel: Secular Stagnation wordt vervangen door Stagflatie).

Financiële zorgen drukken het sentiment zoals de sterke dollar die schuldenlasten van (niet meer) Emerging Markets ondraaglijk dreigt te maken. Scherp oplopende rentes. Gammele banken in Italië en Deutsche Bank is ook geen rots in de branding. Griekenland is nog steeds failliet. De FED kan het op haar heupen krijgen met renteverhogingen en terugbrengen van het balanstotaal. De ECB moet maar eens ophouden met QE. Bestaat de euro nog wel over tien jaar als Beppe Grillo de Italiaanse staatsschuld waardeloos gaat maken? Vertrouwen we de Bank of Japan nog wel na die enorme aankopen van gammele Japanse staatsleningen die afgestempeld moeten worden omdat er geen uitzicht is dat staatsschuld/BNP kan dalen in Japan zonder afwaardering van de yen?

Op http://www.iexprofs.nl/Column/Opinie-Beurs-vandaag/259260/Must-read-Bizarre-voorspellingen.aspx  of http://www.iexprofs.nl/Column/Opinie/259288/Waanzinnige-voorspellingen.aspx is er zelfs een hele verzameling griezelverhalen voor 2017.

 Die van businessinsider voor 2016  https://www.businessinsider.nl/7-dingen-die-vreselijk-mis-kunnen-gaan-in-2016-605087/ kwamen behoorlijk goed uit (Brexit, Trump, Poetin is Obama te slim af in Midden Oosten). Drie van de zeven is een heel hoge score voor rampspoedvoorspellingen. Toch zien we 2016 als een gunstig jaar. De beurzen, rente, inflatie zijn omhoog. De vluchtelingencrisis verergerde niet mede met de hulp van die verguisde Samson. De werkloosheid daalde. Economische groei verzwakte niet verder, maar is wat aan aan het trekken in vele landen waaronder Nederland. China stabiliseerde. Rusland en Brazilië zijn/komen uit hun recessie.

Er is heel laconiek op het van te voren als rampzalig voorspeld- als het zou uitkomen- nieuws gereageerd. Brexit, Trump, het Italiaanse referendum konden de koersen nog geen dag naar beneden trekken.  

Overigens stegen de koersen niet zonder reden. Het nummer één verhaal (en daarom stevig verdisconteerd) waarom de beurskoersen zouden moeten dalen in 2016 was dat de winstmarges hadden gepiekt en vooruitliepen op een komende recessie ergens in 2017 zoals de credit spreads al begonnen aan te geven. Dat leek een ijzersterk verhaal, maar de olieprijzen keerden en daarmee ook de credit spreads. Daarna kwam het verhaal dat de stijgende rente deze keer (want this time is different) voor dalende koerswinstverhoudingen zouden gaan zorgen. Fiscale stimulering is slecht want we zitten al boven trend, dat is waar de pessimisten zich nu aan vastklampen. Nominale groei is nog steeds benepen en winstgroei zal net als altijd tegenvallen. Er komt vast wel wat uit van de zorgen van de wall of worry.

We weten het ook deze keer niet. Omdat op elke politieke ramp zo goed gereageerd wordt, is er modelonzekerheid. De markt is trending, gaat op elk nieuws omhoog. Dat leidt tot iets als 1987. Vandaar Dow 30.000. Economische groei, pricing power, verlaging vennootschapsbelasting en daarmee winsten gaan aan de positieve kant verbazen. Het pessimisme van secular stagnation verdwijnt. Geopolitieke zorgen worden minder naarmate Trump kameraden Poetin en Xi vriendelijk weet te stemmen.  Le Pen en Wilders gaan het niet halen, Oostenrijk gaf al aan dat men niet oneindig de populistische kant op wil. Als beurzen hiervan inderdaad tomeloos stijgen, wordt de kans op een krach à la 1987 hoog. Vooralsnog is dit niet het basisscenario van de beleggingskaart van het blog. Na een top rond 2018 eerst een normale bear markt, na circa zes jaar (niet te precies dit getal zes nemen) pas een grote bear markt.