Pagina's

18 december 2016

Overpeinzingen: 2017 komt, de pijn van 2016 is voorbij

Als belegger zal men veel sneller zeggen dat 2016 een goed jaar was dan de gevestigde orde. Hoe heeft het allemaal kunnen gebeuren, zo veel barbarij via brexit, Trump, Duterte, Erdogan, Oekraïnereferendum, wegstemmen Renzi en ga zo maar door. Geen ruk naar links zoals Piketty voorschreef, maar een ruk naar rechts nationalisme en lagere belastingen. En van al die zaken was de beurs totaal niet onder de indruk, nee zelfs blije reacties af en toe (ex Erdogan). Sinds Trump zit het de beleggers in financials, olie(service), Rusland, industrials, transport helemaal mee. Het is afzien voor de bond proxies. Kopers van de 70-jarige Oostenrijkse staatslening weten nu proefondervindelijk dat ze enorme verliezen kunnen lijden. Rebalancing is vaak nodig van de beleggers in renteswaps, daar moeten de verliezen aangezuiverd worden uit de returnportefeuille (wel na enorme winsten in het afgelopen decennium). Als Draghi stopt met QE (om whatever it takes de val van de euro en de opmars van de dollar te stoppen) dan zou de rentematchportefeuille de returnportefeuille verder kunnen gaan opeten. Het renterisico is nog steeds zeer asymmetrisch de verkeerde kant in voor obligatiebeleggers, je wordt bepaald niet rijkelijk beloond volgens de extreem lage termijnpremies voor het enorme risico. Maar dat rebalancen is misschien een onderschatte hulp voor de obligatiemarkt.

Moeten we in de goede voornemens van Trump geloven? Zijn conclaaf (straks iedere kwartaal) met de leiders van de grote techondernemeningen (goed voor een beurswaarde van meer dan $ 3.000.000.000.000) moet hem helpen in het gareel te blijven van hooguit selectieve protectionistische maatregelen die het goed in de pers doen en van bevorderen van innovaties.
Laten Trump en Ryan zich de kaas van het brood eten en akkoord gaan met minieme belastingverlagingen inclusief het in de ijskast zetten van investeringen in infrastructuur, herziening van Obamacare, het opgeven regulering te versimpelen? 100% opgeven lijkt me kras.

Zet de strong patch door? De laatste cijfers over productie en detailhandelsverkopen waren mager in de VS, maar surveys laten overtuigend verdere verbetering zien van de macro, niet alleen in de VS, maar ook in Europa, China en Japan.
Samen met de hogere olieprijzen, die overigens moeilijk veel verder lijken te kunnen gaan stijgen op korte termijn staat dat strong patch op korte termijn borg voor een herstel van de winstmarges en groei van de omzet.  Na die korte termijn moet fiscale stimulering het stokje overnemen.

De situatie lijkt erg op 1987. Na een enorme val van de olieprijs zonder recessie in de VS maar wel met druk op de investeringen hierdoor gingen de winstverwachtingen ineens enorm stijgen (kan nu ook veel beter dan verwacht gaan). De rente steeg ook. Men had al vijf jaar goede beurzen gezien en begon te denken dat dit zo hoorde. Waarom beleggen in obligaties, dan liep je tegen koersverliezen aan? Op alles steeg de beurs (vergelijk Brexit, Trump). Slechter dan verwacht macronieuws, te hoge waarderingen (maar lager dan nu), hogere rente, lagere dollar (het verschil met 1987), het mocht allemaal niet deren, de beurs ging omhoog. De kans op een recessie binnen een jaar was immers vrijwel 0 (correct gedacht, maar…). Men prees zich gelukkig niet uitgestapt te zijn in juli 1987. Er begon een correctie, maar die zou zo over zijn. Toen kwam zwarte maandag en bijna iedere beleggingsexpert voelde zich een beetje dom dat hij geen forse winst genomen had. Experts, daar moet je niet naar luisteren was de les (hebt u dat in 2016 ook gehoord?).
In een klap was het zelfvertrouwen van de experts weggevaagd. Wat had je er aan? Toen de koersen hoog waren waarschuwden ze (op een enkele uitzondering na, maar deze waren meestal al jaren onterecht pessimistisch (klinkt dat niet bekend?)) niet en toen ze laag waren durfden ze meestal niet.     

Overigens zag ik de krach ook niet komen in 1987, maar daarna waren we wel heel vastberaden om flink in te kopen. Ik zag letterlijk ‘beleggingsexperts’ in de week na de krach hun buik omkeren. Zo erg kon het niet zijn, dat was overdreven en dat was ook zo. Er kwam immers geen recessie….

Geen opmerkingen:

Een reactie posten