overpeinzing

De S&P500 is aarzelend door de 2800 gebroken, een barrière die groot was en bij doorbreking volgens vele chartisten het pad zou banen voor een grote verdere stijging.

Die stijging is vooralsnog klein en rustig. Er zijn zoals altijd heel wat zorgen, de wall of worry is zoals meestal in een bull markt hoog. Deze keer vooral door de handelsoorlog van Trump en het gevoel dat we aan het einde van de economische cyclus zitten en monetaire ellende in steeds grotere mate over ons gaat neerdalen In de VS is er (nominale) topgroei geweest in het tweede kwartaal en nu kan het alleen nog maar bergaf. In Europa gaan we al enkele kwartalen bergaf met de groei. 0,4% op kwartaalbasis, helemaal niet die 2,5-3% waar we nog maar kort geleden mee verwend waren (en waardoor de euro zo sterk kon worden).

. De winsten groeien wonderbaarlijk en op korte termijn lijkt nog meer moois in het verschiet. De scherpe kantjes van de handelsoorlog zijn er afgelopen week een beetje afgezaagd voor Europa en in mindere mate voor de Nafta en vrijwel niet voor China, ondanks de goede bedoelingen van Mnuchin. Handelsoorlog met China is een blijvertje en Europa/ Japan gaan solidair worden met de VS op dit punt. Dit gaat de groei in China niet erg stoppen, made in China in 2025 zal ongeveer bereikt worden. Net zoals Japanse auto’s ineens even goed waren als Europese en men liever een Sony TV had dan eentje van Philips, zo gaat China natuurlijk ook met de nodige producten de wereldkwaliteit worden over enkele jaren. Maar dan hebben de voordelen die gegund worden als arm land niet meer nodig. Die moeten worden ingeleverd. Meer toegang bieden tot China anders moet China toegang betalen tot onze markten. In dat opzicht wordt Trump alom gesteund. Niet voor de extreme mate waarmee China gestraft moet worden. Dat is nodeloos slecht voor de wereldeconomie en slaat hard terug op de eigen economie.

We raken maar heel langzaam gewend aan de nieuwe zorgen en daarom gaat de stijging van de koersen maar langzaam. Koerswinstverhoudingen horen dat niet of nauwelijks op te lopen.

Die angsten voor het einde van de cyclus lijken nu overdreven (ooit komt er natuurlijk een eind aan, maar opgang is normaler dan neergang in de cyclus).

Gil Weinreich had een aardig plaatje. https://seekingalpha.com/article/4191597-s-and-p-500-weekly-update-secular-bull-market-surprises-often-occur-upside

De leading/coincident indicators kunnen nog flink stijgen. Een nieuw hoogtepunt  sinds 1978 lijkt te komen

De handelsoorlog treft Emerging Markets het hardste. Samen met de mede hierdoor sterke dollar deden aandelen Emerging Markets het in 2018 slecht. Maar sinds kort zijn ze bezig aan een stille opmars. Ze gaan niet onderuit op al dat getwitter van Trump en de verhardende standpunten van China en de VS over de handelsoorlog. Misschien komt dit door meer geloof in in fiscale en monetaire stimulering van China, de belastingverlagingen in de VS die hun export helpen en geleidelijk toch stabiliserende valutakoersen voor veel landen.

En sinds nog korter wordt dit gesteund door een klein herstel van de koperprijs na de val.

Tja, de zorgen van de markt verschuiven van handelsoorlog naar hoe groot de correcte op technologie-aandelen zou kunnen worden. Er werd steeds meer rozengeur en maneschijn verdisconteerd, maar op een gegeven moment doet de zwaartekracht zijn ondankbaar werk en komen deze aandelen weer terug tot aardse waarderingen. De FANG-aandelen zijn zo groot geworden dat het haast niet is voor te stellen dat ze nog flik kunnen groeien en dat is wel verdisconteerd in torenhoge koersen. 

Samenvatting financieel economisch nieuws van de afgelopen week

Een kleine verdere stijging van de aandelenbeurzen, enigszins geholpen door de verzoenende houding van Trump bij het bezoek van Juncker en ook door wederom goede winstcijfers. Beiden waren door Kudlow ingefluisterd dat ze moesten gaan voor verlaging van tarieven, liefst naar 0%. Gesuggereerd werd dat Europa Amerika van zijn enorme gasvoorraden gaat proberen af te helpen om zo ook wat minder afhankelijk te zijn van Poetin. Europeanen moeten meer sojabonen uit Amerika gaan eten. Handelstarieven op auto’s werden uitgesteld. Weinig concreets is beloofd, vooral Frankrijk houdt concessies op landbouwgebied aan de VS tegen. De positievere houding tegenover Europa werd behoorlijk ongedaan gemaakt door een toenemende verwachting voor langdurige en heftige handelschermutselingen met China.

Facebook kreeg een dreun van 20% bij de uitleg waarom de groei moet afzwakken door allerlei privébeschermingsdoelen (door fake news, al is de koersdaling echt). Winst was wel in de prik, maar die 20% was in dollars een van de grootste dalingen van de marktwaardes ooit voor de beurzen.

Markten zijn bang voor een rotatie uit tech naar value.

De eerste raming voor de groei in het tweede kwartaal van de VS kwam binnen op 4,1% en nominaal op 7,4%. Voorraden drukten de groei met 1%. Consumptie en investeringen waren sterk en overheidsuitgaven groeiden ook. Mooie cijfers die zorgden voor opwaartse bijstelling voor de verwachtingen voor het derde kwartaal (door voorraadherstel, maar minder bijdrage export (enorme export sojabonen naar China valt stil))

In Europa lijkt de groei verder te verzwakken richting 0,4% op kwartaalbasis voor het derde kwartaal na een verwachte 0,5% in het tweede kwartaal. Op de meeste plekken in de wereld lijt de groei wat af te zwakken, al kan Japan iets herstellen. De inflatie viel daar iets mee.

Flash PMI’s kwamen redelijk goed binnen, iets zwakker, maar niet veel en vooral in de VS sterk (composite 55,9). In juni daalden de vooruitzichten een jaar vooruit, deze stabiliseerden in juli. Nieuwe orders duurzame goederen in VS  +1% (+3,2% verwacht). Verkopen bestaande en nieuwe huizen daalden, net als in Nederland is de voorraad aan te koop staande huizen te klein.

D.w.z. druk  omhoog op de prijzen, al lijkt in de VS die stijging af te zwakken door de hogere rente en slechtere betaalbaarheid. Er is te weinig gebouwd.

De ECB vergaderde, maar Draghi had niets nieuws te vertellen.

In Duitsland was de IFO OK dankzij betere vooruitzichten voor de bouw. De beoordeling van de verwachtingen is al een hele tijd lager dan die van de de huidige situatie

 In Japan is men bang dat de Bank of Japan het doel voor de 10-jaarrente te veel opschroeft (0,1% zou het worden).

Juncker heeft het kennelijk goed weten te treffen bij Trump, na door Kudlow goed ingefluisterd te zijn.  I can be stupid as well. Grote woorden en vol goede voornemens ( 1 januari is er niets bij, we moeten leren veel meer sojabonen te gaan eten in Europa, heel gezond), maar er is niets beloofd behalve uitstel van tarieven op auto’s.

De handelsoorlog gaat de goede kant voor Europa en Nafta, maar die met China begint stabiel slecht te worden. Mnuchin suste de boel nog wel een beetje, maar Trump krijgt steeds meer bijval om China in te tomen. De rest van de wereld moet gaan samenspannen om China volgens de regels van het kapitalisme te spelen, dus niet eindeloze subsidies en een naar beneden gemanipuleerde valuta. Uiteindelijk gaat dat lukken, als trump het niet zo dom speelt als Juncker suggereert.

Trump heeft het te druk met twitteren over dat hij niets wist va Russische dames die zijn zoon vuilspuiterij over Hillary zouden bezorgen. Hij wist hier niets van, hij is er niet over bericht omdat er niets bruikbaars loskwam van deze dame. Niet helemaal onplausibel, zo eenvoudig wordt het niet om Trump af te zetten. 

Beurzen reageerden zeer gematigd op het voorlopig afblazen van de autohandelsoorlog. Waarschijnlijk uit angst voor langdurige onweerswolken over China dus. Facebook was belangrijker.

Trump voor de afwisseling hoffelijk tegen Juncker

Trump twitterde er gisteren op los en daar bleek uit dat hij 0% tarieven wel zag zitten, even aannemend dat van buitenlandse auto's een hoog genoeg deel gemaakt wordt in de VS.

Europa moet van alles kopen, zoals sojabonen en aardgas. Niet erg voor Europa.
En tarieven naar 0. Heffingen op auto's worden uitgesteld tot de onderhandelingen klaar zijn.

Trump begint nu ook wel te zien dat zijn handelsoorlog een duur grapje begint te worden. $36 miljard goederen van China aan 25% heffingen onderwerpen noodzaakt tot agrarische subsidies van $12 miljard.
Whirlpool zou moeten profiteren van die plotseling 17% duurdere wasmachines. Niet dus, de koers is flink omlaag.

hoop is terug.

Kwakoe

Gisteren naar het Kwakoefestival (populair zomerfestival georganiseerd via Surinamers en tegenwoordig ook Antillianen) geweest in de Bijlmer, Nelson Mandelapark. Prachtig weer, massa’s mensen op de been. Wat een gemoedelijke boel, multi culti in alle opzichten door elkaar heen en iedereen opgewekt. Precies zoals Madiba zou willen en wat door de heer Blok als reden voor onheil, failed states wordt gezien (al ben ik het met hem eens dat Suriname er veel minder van terecht heeft gebracht dan ik gehoopt en verwacht had).

Samenvatting financieel economisch nieuws van de afgelopen week

De S&P500 is een soortement surplace aan het maken, heen en weer geslingerd tussen gepieker over handelsoorlogen met bijbehorende zwakte van de yuan maar met wat nakend optimisme over Nafta, Trump en goed nieuws over winst en OK macro. De VIX steeg een beetje, tegen de dalende, lagere gerealiseerde volatiliteit in. Het winstseizoen voor de AEX ging zeer goed van start met ASML, Unilever en Akzo. Europa iets omhoog. De rente ook. Olie ook op opnieuw lagere voorraden in de VS en een daling van het aantal horizontale boorplatformen (rigs).

De Trump carrousel ging van gestuntel in Helsinki (Poetin wordt zo ongeveer aangespoord de oude Sovjet-Unie te herstellen), de FED onder druk zetten, opmerkingen over de dollar (Trump kreeg zo waar zijn zin), Poetin uitnodigen zonder medeweten van nogal wat mensen (America first, Russia second en weg met die vervelend tegenpruttelende meisjes May en Merkel), dreigementen over supergrote importheffingen voor China, voorbereiding op afpersen van beloftes van Juncker komende week en seksuele uitspattingen via de Cohen tapes toen Melania in verwachting was. De markten worden verder getraind de woorden van Trump in de wind te slaan en op eigen kracht de moed te verliezen (= omhoog/omlaag gaan op de wall of worry vanwege de goede/slechte fundamentals).

Powell hield zijn halfjaarlijkse getuigenis voor senaat en congres waaruit geen nieuws volgde. Geleidelijke verhoging van de rente, al is hij wel benauwd voor een omgekeerde rentestructuur. En ja, protectionisme is slecht voor groei en inflatie.

94% beat voor de winsten, 78% voor omzet, maar bijvoorbeeld JP Morgan vindt het winstnieuws verre van perfect.

In China viel de groei van de industriële productie tegen, maar was er enig herstel van de groei van de detailhandelsverkopen.

In Japan viel de inflatie weer eens tegen, dit zal de bank of Japan op het pad van excessieve monetaire financiering te houden.

In de VS was de Phillyfed, voorloper van ISM, omhoog, zeer sterk. Initial claims voor werkloosheid omlaag naar record laag niveau zo ongeveer. Groei industriële productie vorige maand 0,6%. Leading indicators +0,5%.housing starts vielen flink tegen.

Detailhandelsverkopen +0,5%met opwaartse herzieningen in vorige maanden. Lyrische herzieningen van verwachte groei tweede kwartaal VS richting 5%. Piekgroei dreigt en dan zitten de large speculators in futures die record short zitten met 5 jaars obligaties weer eens helemaal verkeerd.

Sentiment huizenbouwers NAHBMI bleef onveranderd hoog 68, maar men ziet enige zwakte opdoemen voor de huizenmarkt. Overigens zie je ook enige angst ontstaan voor overspannen verwachtingen voor investeringsgroei nu Trump zulke verschrikkelijke handelsoorlogen voert.

overpeinzing Trump of zitten we à la midden jaren negentig

In Helsinki gaf Trump allerlei concessies, te veel om op te noemen over Oekraïne, inmenging bij de verkiezingen etc. etc. Hiermee gaf de CIA eigenlijk aan dat ze vergeleken met de Russische inlichtingendienst zo stom als het achtereind van een varken zijn en dat Trump dit moest aantonen. Ingrijpen is noodzakelijk, zodat Amerika blijft meetellen. Die Poetin kunnen ze wel aan (de Russische economie in dollars is even groot als die van de Benelux), maar Xi, dat is een brug te ver geworden.

  Ondertussen nodigde Trump zonder medeweten van anderen Poetin uit in het Witte Huis.  Poetin vindt zich superieur, maar voelt zich toch een beetje afgetroefd. Trump kan veel meer chaos veroorzaken.

Aanhangers van Trump stellen dat Trump lagere importheffingen wil voor de VS en dat alleen maar kan door eerst de heffingen voor het buitenland te verhogen. De uitkomst van de handelsoorlog zou wel eens heel anders kunnen zijn dan men nu denkt. Japan en Europa verlagen hun onderlinge tarieven al. Japanse auto’s worden spotgoedkoop voor ons en wij kunnen meer kaas gaan uitvoeren naar Japan.

Na Trump zit men zich druk te maken hoe veel de groei gaat afzwakken en wat dit betekent voor de markten. De FED moet dan sneller dan nu gedacht gaan stoppen met verhogen.

De zwakte van de yuan. Misschien wel de belangrijkste reden waarom beurzen niet moeten stijgen op betere winsten. De yuan signaleert zwakkere groei van China en verzwakkende wereldhandel. De hoofdindicator hiervoor, de Baltic Dry Index, is echter stijgend.

De inflatie stijgt, maar dat is snel voorbij als de olieprijs stabiliseert

Er zijn wel wat wolkjes aan de economische hemel het ontstaan voor investeringsgroei. Handelsoorlog gaat niet in de koude kleren zitten. Met de huizenmarkt gaat het ook niet al te crescendo, de betaalbaarheid lijdt onder de renteverhogingen van de FED. Nog niet al te problematisch, maar het ondersteunt piekgroei, vooral als Trump niet snel ophoudt met die handelsoorlogen. Niet nodig als de VS de importen niet zelf kan maken en dat is het geval bij de huidige lage werkloosheid.

Wat zou een en ander kunnen betekenen voor de beurzen?

Ik denk dat de beurzen zich te druk maken over handelsoorlogen en het nakende einde van de cyclus in de VS. Een en ander lijkt het meest op midden jaren negentig.  Er was een lange periode met een vlakke rentecurve waarbij men steeds grotere wonderen ging verwachten 800 pound gorilla tech. Als men dat gaat denken kan er zelfs euforie neerdalen over de beurzen.

Zoals gewoonlijk is dat erg onzeker, het kan gemakkelijk uit de hand lopen met Trump en China kan plotseling weer tegenvallen, zoals de Chinese beurs al heeft ingeprijsd, maar wat niet te zien is in de economische cijfers. Brexit, Italië, Iran, Noord Korea, Nafta, dat moet allemaal goed gaan voor echt goede beurzen. Dat kan, maar dat kan niemand garanderen.

overpeinzing

Ook afgelopen week was er weer een royale portie politieke ellende over handel, NAVO, Brexit, Russische inmenging en volgens Trump onbetamelijke gaslevering van Rusland aan de Germanen.

Waarom ging de beurs toch omhoog? Niet door de banken met hun redelijke maar niet geweldige en daarom iets tegenvallende resultaten. Want de lange rente wil maar niet stijgen en de rentecurve wordt nog vlakker, iets dat de rente mismatch van banken minder profijtelijk maakt.

Het belangrijkste economische nieuws waren de inflatiecijfers. Die lieten een langzaam stijgende inflatie zien vanwege hogere olieprijzen en moeilijke vergelijking met een jaar geleden (iets dat na augustus ophoudt). Men (en ik hoor bij die men) kijkt steeds relaxter naar de inflatiecijfers. Die gaan geen flinke stijging laten zien en de opwaartse invloed van de olieprijs gaat snel omslaan.

In Amerika schreef Morgan Stanley zeer uitgebreid over het snel stoppen van de FED met de afbouw van de balans. Over een jaar moet dat ongeveer ophouden of misschien nog eerder, anders kan de FED de korte rente te moeilijk naar eigen hand zetten, nu de vrije reserves van banken zo enorm zijn geworden. Al met al een heel plausibel verhaal dat de lange rente in de VS niet veel hoort te stijgen en eerder iets moet gaan dalen aannemend dat de sterke wind mee van de economische groei half volgend jaar minder wordt.

We moeten eraan wennen dat Trump anders is. Niet dom, niet onlogisch, maar niet gebruikelijk diplomatiek maar chaos creërend met zijn conservatief boerenverstand.  Trump krijgt steeds vaker gelijk van commentatoren en politici.

[N.B. dit was fake news. Rechts van mevrouw May staan nog meer mensen en die kijken niet naar rechts.

Afgeknipte foto.]

Speltheorie geeft aan dat je eerst je dreiging zo groot mogelijk moet opblazen dat je zo geloofwaardig mogelijk die dreiging ook kunt uitvoeren. Bovendien moet je aangeven het spel per se te willen winnen. Het lijkt erop dat we die beginfase achter de rug hebben (en dat hoort minder dreigend aan te voelen). Trump dreigt met $500 miljard + aan goederen uit China die in aanmerking komen voor importheffingen. Europa dreigt met $300 miljard. China dreigt met van alles en nog wat, ook buiten handel om. Maximaal opgeblazen bedreigingen. Dit is overigens nog onduidelijk, omdat komende week het 232 regeringsrapport over de export/import van auto’s voor de VS wordt bekend gemaakt met potentieel heilloze aanbevelingen of juist heel kalmerende aanbevelingen voor de markt zoals Europese tarieven moeten iets omlaag, er zou meer in de VS moeten worden geproduceerd, maar dat je moet oppassen vanwege de complexiteit van toeleveringen.

Er is veel wrevel dat Trump niet duidelijk maakt wat hij wil met zijn handelsoorlog. Wat wil hij loskrijgen bij China? Als dat duidelijk wordt, dan kan er vooruitgang geboekt worden. China heeft al een en ander aangeboden en enkele zaken al verbeterd voor de VS (en de rest van de wereld).

 https://politi.co/2KQ59uR hoe China de handelsoorlog probeert te voeren:

Beijing also slashed import duties on cars and consumer goods from July 1, and last week issued a directive to expand imports — from medicines to machines — and to exempt from duties 97 percent of imports from the least-developed countries.

China probeert een coalitie te smeden met de rest van de wereld tegen VS in de handelsoorlog. China staat echter zeer zwak, omdat het Brussel niet mee krijgt, omdat Brussel bang is voor nog meer stelen van technologie (dat geeft China toe, de EU had dit ook wel gezien en is het daarin eens met Trump) en vooral ook om onder de voet gelopen te worden in de Made in 2025 technologieoorlog. Europa zal immers eerder de technologiestrijd verliezen dan de VS.

Er is ook wat meer optimisme aan het ontstaan over de groei van de productiviteit

Samenvatting financieel economisch nieuws van de afgelopen week

Trump was weer eens niet van de voorpagina’s weg te branden, hij zweefde hoog boven iedereen uit.

. De NAVO drijft voor 90% volgens Trump op de VS, de andere landen moeten zo snel mogelijk 2 en liever 4% van hun inkomen gaan verkwisten aan defensie om weer een voor de VS betere positie te creëren. Duitsland mocht extra incasseren met Trumps opmerking dat zij door het importeren van Russisch gas ze een kolonie van Rusland zijn geworden en de oorlogskas van Poetin zo spekken. 

May kreeg een vreselijke veeg uit de pan van Trump met haar prachtige handboek voor een softe brexit voor de goederenhandel, na het opportunistische ontslag van twee ministers waarbij Boris die geen softie willen zijn, maar niet weten wat ze moeten doen voor een voor het VK pruimbare harde brexit.  

De Amerikaanse beurzen konden omhoog, waarschijnlijk op basis van vertrouwen in mooie winstcijfers, meer vertrouwen in een ruim monetair beleid en hoop dat de bedreigingen in de handelsoorlog gepiekt hebben (er is bemoedigend nieuws in de auto-oorlog met Europa en sommige bedreigingen van Trump zijn een beetje te draconisch). De S&P brak marginaal door de 2800, een flinke barrière na januari. Buiten Amerika is men nog steeds banger voor de handelsoorlogen en was de stijging iets kleiner. De rentecurves werden opnieuw iets vlakker. Beurzen zetten gewoonlijk hun hoogste punt pas na inversie en na de laatste renteverhoging, dus men hoeft nog niet super bang te worden door de vervlakking.

Olieprijzen kregen een knauw op hogere productie in Libië.

Het inflatienieuws was als verwacht in de VS (CPI op jaarbasis van 2,8 naar 2,9%) en analyses wijzen erop dat de invloed van de gestegen olieprijs op de inflatie straks gaat afnemen, de vergelijking met het vorige jaar na augustus gemakkelijker wordt, de kerninflatie behoorlijk stabiel is met licht dalende huurinflatie met alleen enige zorgen voor hogere inflatie door transportkosten. 0,16% kerninflatie vorige maand.

Er was weinig economisch nieuws afgezien van de Goldilocks inflatiecijfers. Consumentenvertrouwen OK in de VS, initial claims voor werkloosheid weer mooi naar beneden, het JOLTS-rapport over de arbeidsmarkt was zeer sterk, consumentenkrediet groeide flink.

Minder mooi was het vertrouwen voor groei op termijn volgens NFIB, het survey voor midden- en kleinbedrijf. De meeste cijfers geven aan dat groei in de VS op korte termijn bijzonder sterk is, maar dat over enige tijd de groei wat gaat afzwakken.

De Trump show goes on: meer geld naar defensie, een Zombie Nafta voor Canada, een BINO brexit

Na de Tweede Wereldoorlog kenden vooral Duitsland en Japan een enorme groei, die werd toegeschreven aan veel minder uitgeven aan defensie. De opleving in de VS in de jaren 90 wordt ook toegeschreven aan het ‘peace dividend’ na de val van de muur. Dat extra veel uitgeven aan defensie is economisch gezien niet erg aantrekkelijk. Je moet het alleen doen ter voorkoming van grote ellende zoals annexatie van NAVO-landen aan de Oostzee. 2% is al veel en 4%  is alleen nodig voor opbouw van een nieuw imperium. 4% zou de nu veel belangrijkere defensie tegen ‘climate change‘  behoorlijk tegenwerken.

Mijn collega’s in Toronto hebben de buik vol van de handelsoorlog. Je weet niet meer waar je aan toe bent met de Nafta. Het is een zombie Nafta geworden en dat is slecht voor het vertrouwen van buitenlandse investeerders.

Dan de brexit.

Als mevrouw May de soft Brexit probeert door te voeren met de EU, dan kan ze volgens ‘very stable genius’ Trump het wel vergeten om een goede handelsdeal met de VS te sluiten. Ze had niet geluisterd, precies het tegenovergestelde gedaan wat hij haar aangeraden, bevolen had. Daarom zou Boris een goede premier zijn. Desalniettemin vindt Trump May ontzettend aardig, zo weet the Donald weer eens de chaos te vergroten, en moet er uiteraard een handelsakkoord komen tussen VS en VK. Engelsen moeten maar gaan wennen aan overheerlijke Amerikaanse chloorkippen.

May probeert te gaan voor een soft Brexit. Tegenstanders spreken daarom van een BINO, brexit in name only. May vindt (terecht denk ik) dat een harde brexit niet door de meerderheid van het VK wordt gesteund. Brexit had maar nauwelijks meer dan 50% van de stemmen.

Mijn collega’s in Londen zeggen dat de angst voor Corbyn de conservatieven op pad van May houdt. Soft Brexit en weg met de hard brexiteers, die moeten terug in het hok.

Er ligt een deal voor de goederensector die aantrekkelijk is voor Europa en soft brexiteers. TINA, there is no alternative, anders is probleem met de grens van Noord Ierland onoplosbaar. Er is nog geen deal voor de dienstensector die veel belangrijker is voor Londen, dat de rekening betaalt voor de brexiteers. Plusputje voor VK: als we maar controle hebben over de vispolitiek. Immigratie deal lukt niet. Tja, hoe dom kun je zijn. Brexit is niet een beetje dom, maar een historische enormiteit die langzaam werkelijkheid dreigt te worden.

er begint enige spijt te komen over de brexit

groei is nog geen drama, maar wel slecht vergeleken met de rest van Europa. Het achterblijven bij de groei van Europa was de belangrijkste reden waarom het VK wilde toetreden tot de EU e overmoed dat de groei hoger was dan in de rest van de Eu was een reden om voor brexit te gaan.

Groot nieuws was de schrobbering van May door Trump, niet zijn opmerking dat het VK perhaps de EU verlaat. Perhaps? Toch bijna zeker? Niet dus volgens Trump.

Weg met de WTO als deze de beslissing van Trump niet overneemt dat je tarieven mag invoeren op basis van de nationale landsverdediging. De WTO mag de uitgebreide uitleg niet verbieden en zou China de extra rechten vanwege de status van Emerging Market (extra heffing op van alles, beperking van toegang tot bepaalde delen van de markt) moeten ontnemen. Trump moet ook zijn zegen geven over de rechters die de geschillen in de WTO moeten berechten. Er zijn drie vacatures op zeven leden en er zijn minstens drie rechters nodig voor een geldige uitspraak. Dit kan Trump eenvoudig saboteren.

Allemaal negatieve verhalen en toch beukt de S&P weer op die psychologische 2800 grens. 2791 is al gebroken, 2800 ook maar niet overtuigend, de Nasdaq zette al weer een all time high. 

overpeinzingen: S&P500 boven 2791: higher high

Het Amerikaanse bedrijfsleven vindt dus dat het allemaal fantastisch gaat. Op de beurzen vindt men helemaal niet dat alles fantastisch gaat. Die onberekenbare Trump die er alles aan doet de handelsoorlogen mee te slepen tot na de verkiezingen in november (er lijkt even een twitterpauze omdat Trump het te druk heeft met andere zaken zoals het komende onderonsje met vriend Poetin, het de les lezen van Navo- bondgenoten(?) en het benoemen van een aartsconservatieve opperrechter). Het einde van de cyclus doemdenken. Bij de FED zit volgens de historici van de consensus een stel halve garen dat om de zo veel tijd de economie de recessie in sleurt. Een keer herstel uit de mid cycle is al een half wonder, dit voor de tweede keer doen lijkt ondoenlijk bij een president als Trump.

Onzin, zeggen de economen in Australië, met de hulp van China hoef je in geen 25 jaar een recessie te hebben. Gewoon doorgaan met te veel importeren, je land openstellen voor investeringen en de dollars rollen van zelf. De huizenmarkt oppompen.

Het kan ook anders, via permanent onzinbeleid, zoals Brexit. Boris zegt het al, de Brexit dream is dying, Engeland wordt een Europese kolonie. Terug naar de no deal Brexit. Isoleer het continent van Engeland. Het pond zwakker dan de Venezuelaanse bolivar.

Ondertussen denkt iedereen dat de rente gaat stijgen in de VS. Men zit record short met de 10 jaar Amerikaanse Treasuries. Het zal daarom waarschijnlijk niet zo'n vaart lopen met die stijging. Iedereen zit al zo gepositioneerd. Dan kan de rente overigens nog steeds omhoog, als men maar genoeg in een risk on roes zit met hogere inflatieverwachtingen door bijvoorbeeld hogere olieprijzen.

de zorgen over China lijken overdreven

idem voor Emerging Markets

Ondertussen stijgt de S&P op de winstvooruitzichten vanwege de cijfers over het tweede kwartaal, minder angst over de handelsoorlog, minder angst voor groei in Europa, minder angst.

samenvatting financieel economisch nieuws van de afgelopen week

De week begon met bibbers over de handelsoorlog en eindigde met tevredenheid over de fundamentals en meer hoop op een niet al te erg uit de hand lopen van de handelsoorlog.

Men is nog bezig met het overbieden van elkaar met hoe veel tarieven men zou kunnen heffen. Juncker pochte wel $300 miljard als de auto-industrie wordt geraakt en Trump verhoogde de inzet voor China naar $500 miljard. Xi gebruikte ook wat krachttermen.

De Europese auto-industrie zit te zweten en wil dolgraag concessies doe, importheffingen afschaffen. Lobbyisten hebben overwerk bij Trump c.s. China moet weer anders aangepakt worden, met achterkamertjespolitiek die Navarro niet machtig is maar waar Mnuchin in uitblinkt. China lijkt wat gas terug te nemen, men lijkt even uit gedevalueerd, gaat geen Amerikaanse staatsleningen op grote schaal verkopen, versoepelt het monetaire beleid. Amerikaanse merken hebben het plotseling moeilijk in China, zo laat men niet zo subtiel weten. Maar China kan de heffingen van Trump niet lang meer één op één vergelden en dat weet men. Men kan op eigen kracht made in China 2025 bereiken, is niet meer af te stoppen door Amerika, laat staan Europa.

Obrador won met overmacht de Mexicaanse verkiezingen en begon meteen de kapitaalmarkten gerust te stellen. Over Nafta wil hij best praten. Meer een soort (Braziliaanse) Lula dan een gevaarlijke linkse populist. De Mexicaanse peso herstelde en de beurs ook. Dictators liggen goed, de winst van Erdogan zorgde ook voor een beetje opluchting.

Zoals Noord Korea het al zegt, Amerika hanteert gangstermethodes en wil zijn kernwapens maar niet opgeven. Gelukkig wil Noord Korea dat ook niet, zodat er nog één land is dat zich kan verzetten tegen dit land dat wetgeving ter voorkoming van veel te veel opwarming van de aarde zo saboteert.

Het economische nieuws was zeer goed. De PMI’s waren ongeveer als verwacht, iets sterkere gang van zaken in de dienstensector, maar wel een beperkte afzwakking van de industrie in Europa. De ISM zowel van industrie als diensten was verrassend sterk in de VS. Vooral import en supplier deliveries.

De groei van de werkgelegenheid was in de VS duidelijk sterker dan verwacht met ook nog kleine opwaartse herzieningen. Op jaarbasis trekt de groei van de werkgelegenheid nu weer aan, iets dat niet past bij een nakend einde van de cyclus. Toch is de rentecurve verder vervlakt, iets dat het einde van de cyclus als duidelijkste indicator inprijst (wel na minstens een jaar).

De loongroei was slechts 0,2% waar 0,3% verwacht werd. De werkloosheid liep iets op, omdat meer mensen zich tot de arbeidsmarkt rekenden, weer hoop kregen op een baan. De participatiegraad steeg een sterke 0,2%..

Meer nieuwe orders. Iets tegenvallende bouwactiviteit. Het handelstekort nam af door meer export en iets minder groei import (olie is minder nodig).

Meer groei, minder inflatie is behoorlijk Goldilocks. Het nijvere winst nemen op de grote tech winnaars sloeg weer om in bijkopen.  

samenvatting financieel economisch nieuws van de afgelopen week

Beurzen gleden samen met de lange rente wat moedeloos weg, er werd winst genomen. Dat was uiteraard de schuld van de handelsoorlog met al die door gametheorie afgedwongen vergeldingsmaatregelen, al liet Trump doorschemeren het maar als een spelletje te zien en dat je het niet zo hoog op moest vatten, maar dat hij natuurlijk wel iets moet gaan winnen. Navarro verscheen ook even op het beurstoneel om duidelijk te maken dat hij niet helemaal een geschifte Chinahater is die tot de orde geroepen moest worden door Trump omdat Trump de huidige wetten via de verbeterde CFIUS-wetgeving goed genoeg vond na hiervoor voldoende door Mnuchin ingefluisterd te zijn. Xi liet wat oorlogskreten horen en de kennelijk nieuwe president Obrador van Mexico zal ook wel de nodige populistische geluiden laten horen (en hopelijk de corruptie aanpakken).

Het macronieuws was betrekkelijk goed, vooral in de VS. Voorlopers (Dallas  en Richmond FED survey)  van de ISM gingen omhoog, persoonlijk inkomen steeg met een nette 0,4% maar uitgaven met 0,2% met ietsje negatieve herziening van de maand ervoor waardoor de groeiverwachtingen voor het tweede kwartaal weer onder de 4% kwamen  (volgens GDPnow). Nieuw orders daalden een beetje, initial claims voor werkloosheid liepen iets op. Verkoop van nieuwe huizen steeg flink. Het consumentenvertrouwen verslechterde iets meer dan gedacht, maar blijft hoog. Groei in het eerste kwartaal werd neerwaarts herzien van 2,2 naar 2%.

In Japan steeg de inflatie van Tokio, waardoor de deflatieangsten minder werden. Herstel van industriële productie in Azië ex China.

In Europa zwakt de groei af, maar niet meer dan de negatieve economische verrassingen al hadden aangegeven. De IFO bijvoorbeeld is gedaald, maar is nog steeds mooi (maar niet meer spectaculair goed).
Wereldwijd is er enig herstel van de detailhandelsverkopen dat nog niet heeft geleid tot snellere groei van de productie maar waarschijnlijk wel tot lagere voorraden versus verkopen.

. De olieprijs steeg op hogere vraag dan verwacht, lagere voorraden in de VS en de OPEC-deal met minder productieverhoging dan verwacht en geëist door Trump voor Saoedi-Arabië. Maar men luistert niet zo goed naar Trump in het buitenland, rocket man laat in Noord Korea weer nieuwe researchfaciliteiten bouwen voor betere kernbommen.

overpeinzingen: de beren keerden terug, de wall of worry lijkt te hoog

Het sentiment onder beleggers is danig verslechterd, nu men meer vertrouwt op Trump. Men wordt heen en weer geslingerd door pessimisme over de handelsoorlog, stel toch eens voor dat Trump doet wat hij zegt en hij deed tot nu toe toch vaak wat hij zei, dan is een wereldcrisis vele malen erger dan in 2008 te verwachten en angsten dat een verwachte recessie in verkiezingsjaar 2020 de koersen vanaf nu steeds zwaarder in de koersen verdisconteerd moeten worden via wegkwijnende koerswinstverhoudingen.

Het sentiment veranderde snel, maar is nog niet extreem bearish (dat komt nog wel als Trump meer overtuigend gaat dreigen, maar niet als men meer laat doorschemeren dat zelfs Navarro het niet op de spits wil voeren). Particulieren zijn op ongekende schaal bezig geweest met het dumpen van ETF’s. Puts waren razend populair versus calls, maar nog niet genoeg om overtuigend van een contrair signaal te spreken. Emerging Markets zijn nu oversold volgens enkele maatstaven, maar het blijft gevaarlijk een vallend mes te vangen.

Trump wordt bestookt door lobbyisten van ook Ford, FCA en GM die smeken dat hij geen tarieven moet opleggen op auto’s en auto-onderdelen, terwijl Europa al in gedachten de importheffing op Amerikaanse auto’s al verlaagd heeft van 10 naar 0%.

Rond 20 juli komt het rapport over hoe unfair Amerika behandeld wordt bij auto’s, afgelopen week bepaald als een zaak van nationale veiligheid, waardoor de gekste heffingen en boetes mogelijk worden.

Barron’s heeft een cover die past als voorbeeld van een contraire cover, waarbij de bull wordt opgegeten en snel, want hij is niet lang houdbaar.

 Het economisch nieuws blijft goed voor de VS met slechts kleine rimpeltjes. In Europa zijn er wat meer rimpeltjes, maar groei blijft hoger dan normaal voorlopig. In diverse Emerging Markets zijn de zorgen wat meer dan rimpeltjes, maar de groei lijkt ook daar (met de gebruikelijke uitzonderingen) niet onderuit te gaan. Ja, as good as it gets, maar wel good, niet slechter dan verwacht.

Komende week gaan de verwachte winstcijfers één jaar vooruit de cijfers van het tweede kwartaal 2018 inruilen voor die van het derde kwartaal van 2019 en dat hoort een stijging van de winst één jaar vooruit van de S&P500 van 164 naar 168 te brengen.

Daarna breekt het winstseizoen voor het tweede kwartaal los en men is daar niet zo optimistisch over, men vreest guidance richting verdoemenis vanwege de handelsoorlog. Nu gaat het nog goed, maar als Navarro het meer voor het zeggen krijgt, dan is het einde der tijden meer nabij. Dat gaan sommige CEO’s in geuren kleuren vertellen, zodat ze kunnen vertellen waarom het och al minder goed moet gaan bij sommige bedrijven.

De wall of worry is hoog, je zou zeggen dat vergeleken met al die zorgen er nu een en ander wat kan gaan meevallen, niet zo erg blijken als gevreesd. Of zelfs heel goed, dan stuift de S&P naar boven de 3100, maar dat is misschien nog een tijdje te veel gevraagd van de veel geplaagde maar rijkelijk beloonde belegger in de afgelopen jaren.