Ik zie overoptimisme over
*de
handelsdeal met China, die is volgens China niet voor juni enigszins rond
*de kracht van de fiscale stimulering van China,
*de
mogelijkheden van Trump om de economische groei te stimuleren in
verkiezingsjaar 2020 (de democraten zouden gek zijn om republikeinse
paradepaardjes als meer uitgaven voor defensie te helpen terwijl gesnoeid moet
worden op uitkeringen). Infrastructuurinvesteringen van de overheid kosten meer
tijd dan nog over is voor Trump. Particuliere investeringen in infrastructuur
zijn wel betrekkelijk sterk, maar daar ziet men geen reden harder te gaan omdat
er een verkiezingsjaar komt.
*Er is overoptimisme over stijging van
de winstmarge en stijging van de omzet. Export en investeringen groeien
helemaal niet harder dan het BNP. Winstmarges verbeteren niet als productiviteitsgroei
afneemt (want groei lager dan in 2018) en loonstijging versnelt.
*Er lijkt overoptimisme over de FED en daardoor
is de geprijsde volatiliteit te laag in aanmerking nemend dat de groei niet zo
best is.
De angst voor een recessie is
misschien nu wel groot genoeg, maar die voor stagnatie niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten