overpeinzingen: zonder recessie binnen een jaar in de VS hogere beurzen anders niet

Misschien ben ik te negatief over beurzen. Bijvoorbeeld Jeff Miller van  a dash of insight legt uit waarom we vooral op korte termijn nog stijging van de S&P500 kunnen zien: “Men is veel te somber over een recessie op korte termijn “late cycle” is niet hetzelfde als “end of cycle”. Men zet zich veel te erg schrap voor de winsten van het tweede kwartaal en de guidance. Winsten gaan meevallen. De huidige -2,7% verwacht zal minstens +1,1% worden zoals bijvoorbeeld Fact Set aangeeft

Het sentiment is veel te negatief, ongebruikelijk negatief bij een recordstand van de S&P500. Particulieren hebben veel te veel aandelen verkocht, veel te veel geld gestopt in geldmarktfondsen en obligatiefondsen en een deel daarvan zal terugvloeien naar aandelen.

Wanneer moet je gewicht aandelen verminderen? Als de winstverwachtingen te hard dalen, er een recessie op korte termijn komt, als inflatie te hard gaat oplopen in de ogen van de FED”.

De hamvraag is: komt er in de VS een recessie binnen ongeveer één jaar of niet?

Zo ja, dan gaat het niet goed met de beurzen via lagere winstverwachtingen en kan de FED de rente niet meer verlagen dan de credit spreads oplopen. Zo nee, dan gaan de beurzen waarschijnlijk omhoog via vooral hogere waarderingen en kan de FED de rente meer verlagen dan het weinige dat dan de credit spreads oplopen. De situatie lijkt dan op 1995 toen (daardoor maestro wordende) Greenspan magistraal voorzag dat de productiviteitsstijging de inflatiedreiging teniet zou doen, waardoor hij de rente niet verder hoefde te verhogen (er was in 1994 een ongelooflijk enorme stijging van de rente geweest)  en zelfs een beetje verlaagde. Irrational exuberance volgde in de ogen van Greenspan (december 1996), maar pas in 2000 ging het mis (en was Greenspan maestro af).   

Voor het uitblijven van een recessie in de VS is heel wat nodig.

1.     De werkloosheid lijkt uit gedaald en dan gaat de motor van de werkgelegenheidsgroei veel minder hard draaien.

2.     Inkomensgroei van de hoogste 50% qua inkomen moet herstellen.

3.     De investeringsgroei moet weer op gang komen.

4.     Net als rond 1995 moet er plotseling een stijging van de productiviteitsgroei uit de hemel neerdalen, nu vooruitlopend op investeringsgroei en zonder hulp van het cyclisch dichten van de output gap, want die is al dicht.  

5.     De handelsoorlogen moeten stoppen, niet erger worden. Duitsland schat kans autohandelsoorlog met VS op 50%, dat moet 0 worden.

6.     Het afnemende optimisme van midden- en kleinbedrijf moet stoppen.

7.     De strengere controle op immigratie moet ongedaan gemaakt worden om bouw en landbouw niet stil te doen vallen/ onbetaalbaar te maken.

8.     Er moet fiscale stimulering komen van niet veel minder dan vorig jaar en dat terwijl de tekorten al zo groot zijn en bovendien ook nog eens de voor het komend jaar reeds afgesproken automatische bezuinigingen afgedwongen volgens de sequester eerst ongedaan gemaakt moeten worden bij gigantische onwil van republikeinen en democraten om tot een compromis te komen.

9.     Trump moet voor minder onzekerheid gaan zorgen, maar Trump is een deal destroyer, geen deal maker. Trump is overgegaan van deregulatie naar regulatie om het democraten moeilijker te maken de verkiezingen te winnen.

10.  Inflatie moet niet oplopen (op straffe van daling reële inkomens en geen monetaire verruiming door FED)  en dat tegen uitzonderlijk lage inflatie van gezondheidszorg, kleding en andere importprijzen op het ogenblik, terwijl importheffingen in eerste instantie inflatoir zijn (maar deflatoir als het een recessie uitlokt) en huurstijging weer iets aantrekt en de olieprijs even niet meewerkt.

Dat is even wel weer genoeg somberheid. Er is reden voor structureel optimisme. (bijvoorbeeld https://seekingalpha.com/article/4274793-inverted-yield-curves-signaling-recession-deflationary-boom Er zijn uitzonderlijk veel bronnen voor innovatie, vergelijkbaar met rond 1900.) 

Het uitblijven van hogere inflatie bij zeer lage werkloosheid is de hoofdbron voor doorgaand geloof in Goldilocks. We gaan over van een industriële economie met een steeds grotere dienstensector naar een steeds groter deel digitale economie met zijn Goldilocks deflatie. We meten die digitale economie onvoldoende, want we hebben de meetmethodes van sinds de Industriële Revolutie nog lang niet overboord gezet.

Een ondersteuning van dat digitaal Goldilocks denken zag ik in een plaatje met een analyse waarom de inflatie de doelstelling van 2% PCE-inflatie in de VS miste.

Het komt voor een opmerkelijk deel door deflatie in de communicatiesector, het hart van de digitale economie.