tussen hoop en vrees, het is minder duidelijk of beurzen nog veel omlaag gaan

Op diverse plekken zie je dat er snel een vaccin zal zijn (Gilead bijvoorbeeld), maar deskundigen waarschuwen dat het niet zo snel kan gaan, normaal zou twee jaar zijn. This time is different, korter, maar zes maanden (non educated guess) lijkt me toch wel een minimum.

Verder zijn er hoopvolle geluiden die verbeteringen in de geneeswijze zien. Trump zet in op anti-malaria behandeling, in Nederland praat men over TBC-vaccins, er zijn nog meer mogelijkheden en die zouden op korte termijn enigszins kunnen helpen (van 20 naar 15 dagen op intensive care zou al geweldige vooruitgang zijn).

Beurzen kijken verder naar afzwakking van de groei van het aantal geïnfecteerden. Meevallers zijn mogelijk.

Als dat in Italië gaat afzwakken, zou dat gunstig zijn voor beurzen. Nederland zit net als Italië op 21% stijging per dag. New York tijdelijk hoger (vanwege snelle groei testen).

Mensen kunnen zich exponentiële stijging niet goed voorstellen. Na één week nog niet eens totale ophokplicht kunnen we ons haast niet meer voorstellen dat we zo licht over het coronavirus dachten slechts één week of twee weken geleden. Maar we leren nu snel hoe de coronacrisis te analyseren.

De mondkapjeslanden, die uitgebreid testen en mensen temperaturen) lijken dat voor elkaar te krijgen, maar in Europa is men nog niet zo ver. Social distancing is een moeilijke zaak in het Westen. Supermarkten zijn een soort Russische roulette voor ouderen geworden. ‘Flatten the curve’ roept nu iedereen als een soort ‘may the force be with you’. 

Er is nu een lockdown of iets dat er op lijkt in grote delen van het Westen. De schrik die dat teweegbrengt zal volgende week in New York wellicht maximaal zijn. Overigens zijn de Italiaanse beurzen nauwelijks meer gedaald dan andere Europese beurzen, hetgeen vreemd is gezien de veel massievere maatregelen en de failliete Italiaanse overheid die voor tientallen procenten overheidstekort de economie nog enigszins overeind moet houden en à la Griekenland gered moet gaan worden (iedereen slikt dat nu even als zoete koek, maar Wilders staat straks, als de corona-uitbraak enigszins is bedwongen, vast wel klaar om die spaghettivreters eens mores te leren: hij zal roepen: eigen land eerst, Nederland heeft ook veel steun nodig; deze reactie is onzeker, tijden van crisis dempen polarisatie/ populisme enorm).

 De economische verwachtingen zijn in een dramatische val terechtgekomen, harder dan ooit eerder gebeurde. Tot ruim een week geleden dacht de helft van de economen dat de VS niet in een recessie zou komen en de economen die dat wel dachten zagen maar een beperkte daling van de groei. Dat is nu behoorlijk veranderd. Sommigen denken dat de paniekknop is ingedrukt, ik denk van niet.

De verwachtingen lijken nu meer realistisch te zijn, al is het geweldige herstel voor het derde en vierde kwartaal nog zeer kwetsbaar voor neerwaartse bijstellingen. De klap in het tweede kwartaal met faillissementen, kredietrampen moet haast wel nog enige tijd doorwerken, vooral als de lockdownperiode tot augustus of langer duurt en er daarna eerst nog een periode met beperkte ophokplicht volgt. Bedrijven zullen nog wel even extra voorzichtig zijn met investeringen en met alle geweld eerst even wat cash willen opbouwen.

Interessant is tegen welke voorwaarden bedrijven gered gaan worden door de overheid. Deze keer krijgt consument de poet, het bedrijfsleven moet waarschijnlijk relatief bloeden (voor het eerst sinds 1981). Blijft er dan iets over voor aandeelhouders? Worden bedrijven die bijna al hun vrije cashflow ingezet hebben voor terugkoop eigen aandelen (bijvoorbeeld luchtvaart) extra gestraft?  Wat doet men met bedrijven die flinke salarisverhogingen voor hun top aan implementeren zijn (zoals bij Goldman Sachs)? Worden het reddingen als bij Fannie Mae (overheid legt zeer lang beslag op winsten, aandeelhouderswaarde vrijwel 0)? Of als bij ING (terugbetaling lukte betrekkelijk eenvoudig, maar was wel loden last, herkapitalisatie op beurs was onvermijdelijk (daarna pas grote winst voor aandeelhouder))? Is de crisis zo kort dat de pijn na een jaar weg is voor de sterke bedrijven? Positief lijkt dat de meeste banken met wat extravagante hulp van centrale banken het deze keer zouden kunnen redden, al zal de stroppenpot even met catastrofale bedragen moeten worden verhoogd. Zelfs als een bank op marktwaarde geen vermogen meer heeft, kan herstel toch wel mogelijk zijn, zo leerde men bij de financiële crisis in de VS na 1990, de tequilacrisis.

Problematisch is dat we overal horen dat je moet kopen omdat het coronabloed door de straten vloeit. De crisis duurt maar even en er komt nooit eerder vertoonde fiscale en monetaire stimulering.  

Dat heeft veel te vroeg aankopen uitgelokt van flink gedaalde aandelen. Dat is nog steeds een teken dat de markt niet gecapituleerd heeft, dat het beleggingsverhaal nog negatiever kan worden. Ja, de economie wordt gered, maar met toch nog grote kleerscheuren voor het bedrijfsleven. De beursschade is nog behoorlijk kleiner dan in 2008/9 terwijl de economische schade misschien erger is.

Toch blijf ik nu periodiek mondjesmaat bijkopen, want je moet tevreden zijn met zo’n lage koersen. AEX 600 was goed te verdedigen om niet bij te kopen, maar AEX 400 niet (alhoewel iedereen precies andersom geadviseerd werd: koop toch bij AEX 600 en nu op 400 word je zeer nadrukkelijk op de risico’s gewezen). Wie weet stijgt het aantal besmettingen ineens niet meer exponentieel, vindt men geneeswijzen die de coronaschade wat indammen.