overpeinzing: is het new era van 1996-2000 terug?

Het herstel sinds 23 maart is ongelooflijk sterk geweest. Veel beter dan zelfs de optimisten hadden gedacht. Waarderingen zijn nu ongeveer op het peil van rond 2000. 

Mensen konden zich toen wel voor de kop slaan dat ze eind 1996 meegingen met het verhaal van irrational exuberance van Maestro Greenspan. Waarderingen waren sinds die tijd op nooit eerder vertoonde hoogtes gekomen en dat bleef maar zo. We zaten tenslotte in een ‘new era’ waarin sommige grote techbedrijven winstgroei lieten zien die ongekend was (‘unprecedented’). Meer dan 10-15% structureel was immers vroeger onmogelijk, maar nu leek structureel 20%+ mogelijk voor de lievelingen de 800 pound gorilla’s. Alle tech was geweldig en de Nasdaq-bubbel ontstond. 

Wie waarschuwde voor te hoge waarderingen in 1997-1999 -en erna handelde voor bijvoorbeeld pensioenfondsen- werd steeds meelijwekkender aangekeken.  Of werd oneervol ontslagen voor zo veel onprofessioneel beleid. Gewoon de index kopen, zo moeilijk was het toch niet en toch, wat zorgden die voorzichtige, meest oude, niet goed digitaal onderlegde sukkels, ongelovig in de wonderen van het ‘new era’ toch voor enorme underperformance. 

‘The only way is up’ zong mijn jeugdige collega steeds vaker in die tijd (in mijn boek als dreaming behandeld, als teken van de tijdgeest toen).  Ik ging bij de korte forse val van de koersen in 1998 (Azië-crisis, val van hedgefund met Nobelprijswinnaars aan de leiding dat met oneindige liquiditeit door de FED gered moest worden) overstag en werd ook bullish. Ter Veer ging steeds harder waarschuwen, maar hij werd niet meer geloofd. Totdat de sluipkrach van 2000-2003 kwam. Jaren en jaren van koerswinst ging verloren en de AEX heeft trouwens nog steeds niet het hoogtepunt van 2000 geëvenaard (de herbeleggingsindex natuurlijk wel).

Ja, dat begint steeds meer te lijken op de huidige situatie. Wie niet kocht in maart voelt zich steeds meer de oude  sukkel, net als na 1996. 

En de les van 1996-2000 is dat de huidige hoge waarderingen niet kunnen blijven, maar dat die waarderingen wel zelfs jaren naar nog hogere niveaus kunnen kruipen.

Dit jaar zitten we met de door niemand voorspelde coronacrisis (ook ik deed dat natuurlijk niet, al waarschuwde ik wel voor steeds grotere kansen op flinke (uiteraard onverwachte) schokken die snel tot een recessie zouden leiden. Sla de waarschuwing van de inverse rentecurve niet in de wind. Beurzen zouden niet op tijd waarschuwen voor een recessie, die zou bijna onmiddellijk met de val van de koersen komen (door die schokken)).  

Unprecented allemaal, vooral ook de ongekend grote monetaire en fiscale stimulering. Er zijn nog steeds bakken met geld (gecreëerd) die ergens naar toe moeten. TINA triomfeert. Met winsten en de economie gaat het unprecented belabberd, maar er is wel herstel zichtbaar. Een tweede coronagolf zou maar beperkt leiden tot lockdowns, maar zorgt natuurlijk wel voor economische klappen (ouderen moeten binnen blijven, ook al roept opperviroloog Trump dat je dapper moet zijn).

Als het coronanieuws te slecht wordt, dan moeten de winstverwachtingen verder naar beneden, credit spreads omhoog en kun je maar beter staatsleningen kopen of nog meer cash aanhouden.

Wat is de upside bij deze koersen? Een vaccin zal dodelijk zijn voor monetaire stimulering. Schulden van bedrijven en particulieren moeten meestal afgelost worden en dat gaat pijn doen. Een deel zal afgeschreven moeten worden. Bedrijven zullen meer mee moeten betalen bij indamming van de verslechtering van de overheidsfinanciën, niet alles kan worden opgehoest door Jan Modaal. Joe Six Pack neemt het niet langer. Staatssteun= geen bonus. Biden gaat belastingen verhogen voor iedereen, niet alleen maar voor de middenklasse.  

En toch lopen de koersen maar op.