Samenvatting financieel economisch nieuws van de afgelopen week

Wederom weinig wervelende koersen, per saldo veelal ietsje omlaag en dat op een stortvloed aan nieuws. De good feeling show van die vermetele Kim en marketing man Trump bracht geen rimpelingen in het koersbadwater teweeg ook al is de vredesbaby er niet in weggespoeld. De grote uitzondering was het beursdebuut van Adyen dat onmiddellijk bijna verdubbelde op ogenschijnlijk toch niet zo’n erg lage introductiekoers (maar ja, Amazon hoeft ook geen winst te maken voor enorme koersstijgingen, als de droom er maar is en versterkt wordt).

Op vrijdag kreeg de olieprijs een dreun (Rusland gaf aan de oliekraan inclusief OPEC verder open te willen draaien dan gedacht, komende week is de OPEC-conferentie die daarover beslist).

Het beleid van de centrale banken loopt nog steeds op steroïden al zei Powell nog zo dat het niets te maken heeft met marihuana. De Bank of Japan blijft er lustig QE op los drukken (verlaagde de inflatievoorspelling), de ECB kon het niet over zijn hart krijgen QE voor eind dit jaar te stoppen en aan opwaartse rentestappen denkt men pas als de zomer volgend jaar is ingevallen. De FED verhoogde de rente zoals alom verwacht, de ‘dots’ verschoven minimaal maar net genoeg om te concluderen dat een kleine meerderheid nu vier renteverhogingen ziet in 2018 in plaats van drie. De groeivoorspellingen van de FED gingen omhoog, maar in Europa is men wat benauwder en ziet men toch genoeg afzwakking om Draghi in de sinterklaasstand te houden. De zo ongeveer meest vooruitlopende indicator voor de Europese economie ZEW daalde (erg afhankelijk van beurskoersen en benzine) andermaal.

De FED glom van trots, klopte zich op de borst over zo’n mooie (gunstig bijgestelde) cijfers over groei, inflatie en werkloosheid en zag alleen maar Goldilocks, de huidige hoge groei in het tweede kwartaal is een ‘sugar high’.

De FED wordt nu als ‘hawkish’ beoordeeld en de ECB+BoJ als ‘dovish’. De lange rente ging op een en ander uiteindelijk iets omlaag. De FED gaat in de monetaire cyclus van ‘early stage tightening’ naar ‘late stage tightening’ ingegeven door de fiscale stimulering. Diverse leden van de FED zijn zich bewust van de gevaren val deze fase en willen daarom zo snel mogelijk stoppen met verkrappen als de groei afzwakt van het huidige ‘sugar high’.Maar of ze op tijd hun zin krijgen?

Men maakt zich minder zorgen over Italië na al die eurosceptische lieden die zeggen dat de euro.

‘indisponibile’ is.

Trump bedierf andermaal de stemming met een (alom verwacht) lijstje voor importen uit China van  $50 miljard die China 2025 moeilijker moeten maken. China had uiteraard ook een even lang lijstje klaar liggen om die vermaledijde Trump van gelijke koek te bedienen. Truup liet via onofficiële bronnen weten dat hij dacht aan nog eens $ 100 miljard aan dingen die aan het Chinees importlijstje konden worden toegevoegd en dat soort zaken, daar is vooral de Chinese beurs niet blij mee. Extra sancties torpedeerden al eerder de Russische beurs. De Mexicaanse peso gaat richting peseta. De Turkse lire moest weer eens 6% terug. De Argentijnse peso raakte in een nieuwe vrije val totdat men besloot een Wall Street gezinde centrale bankier aan te stellen met de weinig geruststellende naam Caputo.

De fusie van AT&T met Time Warner werd door de Amerikaanse rechter goedgekeurd en dat kan een stortvloed aan nieuwe overnames ontketenen.

  Het economisch nieuws in de VS was zeer sterk, dat belooft 4%+ groei in het tweede kwartaal. Alleen de groei van de industriële productie viel tegen (-0,1%).De retail sales waren +0,8% in mei (control sales, het deel dat gebruikt wordt voor de berekening van de groei van de consumptie, +0,6%, maar na een ook sterke +0,5% over april). Het vertrouwen NFIB van midden- en kleinbedrijf schoot omhoog tot bijna duizelingwekkende hoogte. Voorlopers van de ISM waren sterk. De consumptieprijscijfers waren netjes zoals verwacht, al geeft het wel een langzaam stijgende trend aan. Producentenprijzen stegen iets meer dan verwacht.

Het economisch nieuws uit China is een beetje tegenstrijdig. De geforceerd lagere geld- en kredietgroei moet gaan leiden tot lagere economische groei, maar via het opstarten van allerlei projecten geeft de groei nog geen krimp, al helemaal niet in de officiële cijfers. Angst voor Trump en een krediet geleide afzwakking van de groei doet de Chinese beurs dalen. Emerging Markets zitten in het verdomhoekje, die lijden het meeste onder Trumps vermeende aanslagen op Amerikaanse groei.

In Japan verbeterde de tertiary activity index, meestal een goed teken voor economische groei.

Speculanten verbrandden hun vingers door te gokken op een zwakkere dollar tegen met name de euro en zijn hun (nu nog kleine short) posities in dollars verder aan het opbouwen. De ECB deelde een gevoelige tik uit, de euro plofte na het ECB-besluit enige centen in elkaar versus de dollar.