De afgelopen twee weken ben ik druk in de weer geweest met de twee grote postzegelveilingen van Amsterdam en omstreken. Nu ik meer vrije tijd heb, kan ik uitgebreid naar de kijkdagen en daar was ik dan ook haast niet weg te slaan.
Eigenlijk iets te veel gekocht, want zien doet kopen. Bij Corinphila zeiden ze schertsend: Ah u gaat op reis, toen ze mijn grote rolkoffer zagen. Het was mijn beurt om veel lawaai te maken met die niet soepel lopende wieltjes, op de andere dagen van het jaar doen de grote scharen toeristen het die voorbij mijn huis lopen. In de tram dacht een mevrouw ook dat ik op reis was geweest. Gezien de omvang van mijn koffer dacht ze dat ik naar Australië was geweest (geen slechte gok, maar naar Australië ga ik met slechts handbagage, je hebt geen warme kleren of nette werkkleren nodig en bij de schoonfamilie kan gewassen worden). Oh, is het verzamelen, zei ze? dat is een ziekte, heel erg, wat vind je vrouw ervan dat je je huis zo vol stouwt, want ja ik ken jouw soort? Mijn partner vindt het maar niks, maar gedoogt het.
Bij Corinphila veilden ze een brief naar Otto Frank op het Merwedeplein toen ze net weggevoerd waren en de brief dus onbestelbaar bleek. Veilingdirecteur Nathan Bouscher zei in de krant dat de brief expres niet geopend was, maar dat hij wel had geprobeerd te kijken met lampen wat hierin stond. Het waren getypte velletjes. Er werd op de kijkdagen veel over deze brief gepraat en gespeculeerd wat er in de brief stond. Inzet was € 500, opbrengst € 9500 plus veilingkosten (te duur voor mij, maar € 500 zou natuurlijk wel laag genoeg voor mij zijn om zo'n bijzonder historisch document te kopen).
Zelf kocht ik o.a. een mooie verzameling Zweden met alle skillingwaarden en het Garboblok (nog van deze eeuw, om onbegrijpelijke redenen nam de Zweedse post aan dat hier zeer weinig belangstelling voor zou zijn).
Bij de Nederlandsche Postzegelveiling in Weesp waren er helaas ook deze keer weer de nodige handelaren met te veel geld die bijna overal te veel, maar uiteraard ook op de kavels die ik leuk vond, naar mijn zin zaten te bieden. Op vrijdag zat voorin een grijsaard, de tachtig reeds lang gepasseerd, aan een gereserveerde kavel. Niet in slaap vallen grapte de veilingmeester nog naar hem, maar hij zei dat zijn kavel nog moest komen. Dat was een uitzonderlijk mooie verzameling Spanje, de mooiste ooit door de NPV geveild, die ingezet werd op € 75.000, maar het oude mannetje moest nog door bieden tot € 140.000 voordat hij definitief had toegeslagen.
Zelf kocht ik o.a. een mooi kavel oud Australische staten, met de nodige (zwarte) zwanen van West Australië, de merkwaardige beginzegels van New South Wales, Victoria, Tasmanië (Van Diemensland).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten