31 januari 2019

De angsten: het goede nieuws ongeveer bekend: is dat genoeg om opwaarts door te breken boven 40 weeks gemiddelde?


Powell /FED speelde meer voor duif dan de meest optimistische scenario’s,
Er was toch de nodige vrees vooraf dat hij weer met iets havikachtigs aan zou komen.

 Hij verontschuldigde zich dat de FED niet meer naar de markten had gekeken. De FED geeft het op om nog duidelijk hogere FED-rentes te voorzien, Powell zei dat de volgende verandering zowel omhoog als omlaag kon zijn, data dependent.
Patience, patience is het nieuwe devies van de FED. Meer vanwege de lagere inflatieverwachtingen dan vanwege te slechte macro van de VS. Het risico van import van tegenvallende groei uit buitenland en financiële instabiliteit is te groot om de rente te verhogen.
Als de markten er meer om vragen zal het beleid om de balans te verkorten worden aangepast. Er is zo wie zo een grotere balans nodig dan een jaar geleden gedacht, omdat anders de korte rente te moeilijk te sturen valt. Deze dreigt nu al vaak boven de aangegeven range uit te komen.
Powell zet nog wel de kanttekening bij inflatie dat de marktverwachtingen iets te ver naar beneden lijken te zijn doorgeschoten.
Dat lees ik overigens wel meer. De ingeprijsde marktverwachtingen voor inflatie worden flink beïnvloed door oplopende volatiliteit en dalende olieprijzen. De echte inflatie likt toch wat te kunnen oplopen in de VS. Ben Breitholtz van Arbor Science had er een heel verhaal over.

Mijn collega Steven Bell is bang voor te hoge stijging van de lonen en ziet de ECI, employment cost index, stijgen met 0,8-0,9% per kwartaal. Dat zet enige druk op de winstmarges, vooral nu de economische groei iets afzwakt.

En daar zit een van mijn nieuwe angsten in: de winstgroei valt verder tegen in 2019 (en misschien 2020). Er is niet eens een economische recessie voor nodig. Het gaat niet goed met de wereldhandel door al dat Trumpiaanse geweld en afzwakkende groei in China en ook met de investeringen gaat het even wat minder. Winstgroei is normaal gesproken lager dan de groei van het nominale BNP als wereldhandel en investeringen minder hard groeien dan het BNP (en andersom). Dat dreigt nu dus.

Met een geweldig handelsverdrag tussen de VS en China en met enorme fiscale stimulering door China zou de wereldhandel moeten herstellen. Dit gaat waarschijnlijk wel in mindere of meerdere mate gebeuren, maar dit helpt nog niet voldoende in het eerste half jaar. De verwachtingen zijn optimistisch. Natuurlijk komt er een handelscompromis en dat brengt rust in de tent, al gaan de schermutselingen rond intellectual property/ Huawei onvervaard door. Iedereen verwacht dat China genoeg zal stimuleren om de groei op gang te krijgen. 

(cijfers Matejka van JP Morgan)
Men zou meer gaan doen dan rond 2016 maar minder dan rond 2009. Dat is optimistisch, omdat China nu minder de infrastructuurknop kan inzetten en extra kredietgroei tot minder economische groei leidt dan in 2009 of 2016. Kredietgroei moet nu veel gematigder blijven. Een stimulus groter dan in 2016 leidt op termijn tot grote crisis. Die verwacht ik overigens ook, zo rond 2024/2026. Maar ik denk dat China minder gaat stimuleren dan in 2016.

Het winstseizoen was redelijk, duidelijk beter dan gevreesd. Het bedrijfsleven ziet nog geen recessie komen en guidance valt daarom vaak mee. Ondertussen gaan de macro groeivoorspellingen onverdroten verder omlaag.
Voor de eurozone begint het penibel te worden. De groeiterugval in Duitsland en Italië is zorgelijk. Groei in de VS lijkt niet boven de 2% uit te komen in de VS en diverse brokers zitten al op 1,7% of lager.

We gaan na maart af op de schermutselingen rond het schuldenplafond in de VS. Die zullen hevig zijn. Meer geld voor de muur en defensie en minder voor uitkeringen. Dat ligt niet goed bij de democraten. Meer infrastructuurinvesteringen begint steeds moeilijker te worden bij het huidige overheidstekort en de voortdurend oplaaiende ruzies tussen democraten met Trump/ republikeinen. Republikeinen willen infrastructuur financieren via een nieuw financieringsvehikel, maar democraten willen gewoon cash zien uit de begroting. Infrastructuurplanne
n gaan uitgesteld worden en dreigen te laat te komen voor de o zo noodzakelijke extra groei in een verkiezingsjaar.
Hoofdpunt van de zorgen is dat bij doorgaand pessimisme over winstgroei men niet bereid lijkt te zijn om meer dan 16 keer de geschatte winst een jaar vooruit te willen betalen voor de S&P500 (nu $173). Dat komt nu uit op ongeveer 2750. Dit is het 40 weeks gemiddelde. Trendvolgende strategieën blijven meestal voorzichtig bij koersen onder het 40 weeks gemiddelde.

27 januari 2019

overpeinzingen


Een rustige week voor de beurzen, in Europa iets meer positivo’s dan in Amerika.
De AEX is uit de ergste downtrend gekomen, net als diverse andere beurzen, maar het 40-weeks gemiddelde lijkt nog een onoverkomelijke barrière te zijn. Trendvolgende strategieën blijven dan voorzichtig, al helpt wel dat de S&P al een week boven het 50-daags gemiddelde staat.

Er wordt gemiddeld positief gereageerd op meevallende winstcijfers, veel meer dan over die van vorig kwartaal. De winstcijfers zijn ongeveer een normaal aantal keren beter dan verwacht, maar de  ‘beat’ (3%) is iets minder dan normaal.

De economische data zijn verslechterd, in Amerika weer het minste. Japan wat meer dan gedacht. De economische data in Europa geven nog steeds verzwakking aan (zorgelijk, AKK moet fiscaal stimuleren)). De Duitse regering verlaagde de groeischatting voor 2019  van 1,6% naar 1%.
China is weer eens onduidelijk. Er is enige afzwakking, maar niet erger dan het Chinese plan. In hoeverre de cijfers kloppen blijft nog steeds de vraag en ook wat dit betekent voor de import van China en daarmee de groei/ krimp van de wereldhandel (waar winstmarges meer dan je zou denken van afhangen).
(plaatje Strategas, trend is slecht, in dollars nog slechter)

De industriële productie lijkt verder af te zwakken, maar er zijn ook wel enige positieve signalen hierover. Op heel korte termijn zwakker, maar daarna zou het weer goed komen, zo interpreteert men alom.
De dienstensector groeit verder, alhoewel hier toch wel enige afzwakking zichtbaar begint te worden in de flash PMI’s.

De Amerikaanse ISM is dit keer nog moeilijker dan anders te voorspellen. Nieuwe orders tuimelden omlaag vorige maand, voorlopers als Empire New York waren zwak, maar de Phillyfed viel mee en de SLIM-index van Norbert Ore van tegenwoordig Strategas herstelden flink na de grote val vorige maand. D.w.z. enige weken geleden dacht ik nog dat de ISM zo’n punt of 5 zou dalen, maar nu weet ik het niet meer. Enig herstel is zelfs mogelijk, zo geeft de consensus aan en de flash PMI van Markit, maar dat zou niet in lijn zijn met de korte high frequency data van bijvoorbeeld de bonddad.

Tja, dan is er nog het probleem dat je je laat meeslepen in je verwachtingen door wat voor drama zich op de beurs afspeelt. De val in december leidde tot flinke neerwaartse bijstellingen en het herstel vanaf kerstmis doet vermoeden dat men ineens minder somber is, dat men het pessimisme had overdreven. De Amerikaanse beurs leed onder de aanslag op de liquiditeit door de FED en de overheid met haar groeiend tekort met hedgefunds die door oplopende volatiliteit en minder diversificatiemogelijkheden risico moesten afbouwen. Macro was een en ander niet meer volgens wens in vooral Europa en China, maar in de VS leek alles OK.
We zagen enorme verslechtering in de winstverwachtingen van tot in de hemel naar ongeveer normaal. Is dat goed genoeg voor een goede beurs? Alleen als de neerwaartse bijstelling van de winstverwachtingen stopt en de FED ook stopt met verkrappen, d.w.z. zowel geen renteverhogingen meer als geen verkorting van de balans (vrijdag hintte de WSJ hierop via oude citaten, maar de WSJ geldt als belangrijkste doorgeefluikje van de FED om nieuws te lekken, d.w.z. de FED staat achter dit suggereren van discussie over stoppen met balansverkorting).

Met die winstverwachtingen gaat het niet goed de laatste tijd. Omzetverwachtingen worden voorzichtiger en de winstmarge kan haast niet meer verder stijgen van de huidige niveaus terwijl de analisten dit toch vrolijk in hun schattingen zetten. Dit terwijl de lonen harder stijgen, men meer piept over zwakke pricing power en men niet voldoende reorganiseert uit angst voor moeilijk nieuw personeel te vinden. Afzwakking van de economische groei is niet goed voor winstmarges. Een sterke dollar ook niet voor de VS. Geen groei van de wereldhandel is slecht oor de winsten, vooral buiten de VS. Er zijn dus redenen te over om niet optimistisch te zijn over de winstgroei in 2019. Overigens kan de winstmarge nog wel verder stijgen, ook al is de winstmarge reeds hoog. Dan moet je echter wind mee hebben uit China, de grondstoffenmarkt en productiviteitsgroei. Een beetje veel gevraagd, maar het kan.
Volgens historische vergelijkingen komt de piek in de winstmarge ongeveer een jaar voor de piek in de winsten en de beurs. Een piek in de winstmarge voor het vierde kwartaal hoeft nog niet het onmiddellijke startschot voor een bear markt + recessie te zijn.

samenvatting financieel economisch nieuws van de afgelopen week


Trump is afgetroefd door Pelosi c.s. en opent de overheid tijdelijk zonder zijn muur te krijgen, wat een watje is die Trump zeggen nu zijn meest woeste conservatieve aanhangers. Weer een illusie minder over hoe goed Trump als onderhandelaar is.

De schermutselingen in de handelsoorlog met China schrijden voort met Mnuchin die zegt dat er zulke grote vorderingen gemaakt wordt en Ross dat de standpunten mijlenver uit elkaar blijven liggen. De markt is vol vertrouwen dat er een compromis komt dat rust in de tarieven zal brengen.
Rustige beurzen op een neerslachtige dinsdag na. Op vrijdag ontstond enig optimisme over de FED (stoppen met balansverkorting discussie) en technologie, vooral door China dat o.a. Tencent tegemoet kwam via goedkeuring verslavende spelletjes.

Het winstseizoen verloopt normaal goed en dat is een meevaller na de koersval eind vorig jaar.
Initial claims voor werkloosheid VS zette met 199.000 een laagterecord. De enige weg nu is omhoog, helaas.

Verkopen bestaande huizen daalden iets meer dan verwacht. Er komt hulp van aantrekkende hypotheekaanvragen, nu de hypotheekrente wat is gedaald.
Leading indicators waren 0,1% lager volgens een educated guess vanwege het ontbreken van de nodige cijfers vanwege de sluiting van de overheid.
Chemical Activity index verslechterde en dat is een slecht teken voor industriële productie op korte termijn.

China had zijn economische cijfers. 6,4% groei zoals al iedereen aan het verstand was gebracht. Retail sales 8,2% en industriële productie op 5,7% zoals verwacht, niet erger dan gevreesd.

De IFO daalde meer dan verwacht, huidige situatie meer dan toekomst.
Het vertrouwen zakt flink weg in Europa, zelfs in Nederland.
Draghi lijkt geen renteverhoging meer te kunnen afleveren voor het eind van zijn mandaat, nu de ECB meldt dat de macro risico’s naar beneden zijn.

De flash PMI’s geven aan dat er enig herstel in de VS komt van de zwakte van vorige maand, er kleine achteruitgang is in Europa en meer achteruitgang in Japan. De dienstensector lijkt ook iets minder sterk te worden.

20 januari 2019

Out of the woods met greenshoots: Powell en Trump nog niet op dreef maar


Met een beetje geduld moet het allemaal goed komen volgens een aantal chartisten. In het jaar na de tussentijdse verkiezingen stegen de koersen altijd in de VS na de Tweede Wereldoorlog.
Een V-herstel vanaf de bodem komt niet zo vaak voor en daarom zien hel wat chartisten wel terugtesten van ongeveer de lows.
De echte pessimisten houden ons voor dat we een standaardrally van 10-12% hebben gezien in de bear markt.

Het komt niet meer goed met de credit spreads. Afwaarderingen blijven komen.


Op korte termijn zorgt China voor tegenvallers.

De g(r)eenshootaanhangers vinden dit te somber. Na een slecht eerste kwartaal zal het beter gaan. De banken zijn nog goed gemutst en verstrekken nog steeds een groeiende berg krediet

samenvatting financieel economisch nieuws van de afgelopen week THE NAYS HAVE IT


die opmerkte dat er alleen meerderheden tegen iets zijn en dat was afgelopen week weer eens overduidelijk. Nee tegen de zachte Brexitvoorstellen mee, Nee tegen de afzetting van May en het wachten is op een nee tegen een harde Brexit, het parlement heeft al voorzorgsmaatregelen getroffen dat May c.s. dit niet zelf mogen beslissen. Dus waarschijnlijk moet de Brexit uitgesteld worden en nee, er is nog geen meerderheid om een referendum te houden (uiteraard).

Trump maakt het stemmen voor de bouw van een stukje muur aantrekkelijker in ruil voor een stukje schappelijker beleid voor de Dreamers, DACA-wetgeving met een uitstel van drie jaar als aanzet voor een uitgebreid kinderpardon voor de dreamers. Pelosi vond het een no-starter, maar het is wel verleidelijk. De overheid dicht houden is impopulair en noopt de brokers tot nu nog beperkte verlaging van de groeischattingen voor het eerste kwartaal. Dat doen ze om andere (meest Chinese) redenen  overigens ook voor bijna de hele rest van de wereld (zonder Latijns Amerika).
 Er worden greenshoots gesignaleerd voor de huizenmarkt in de VS (aantal hypotheekaanvragen steeg flink de afgelopen twee weken, NAHB survey van huizenbouwers verbeterde) en er zijn wat meevallers met de orders volgens het SLIM survey van Norbert Ore van Strategas en de Phillyfed was beter dan gedacht (Empire survey van New York niet). De groei van de industriële productie viel mee, manufacturing zelfs +1%.

Het consumentenvertrouwen brokkelt iets af en dat hoort tot enige terugval van de retail sales te leiden in de VS. Initial claims voor werkloosheid weer zeer laag. Import- en exportprijzen daalden behoorlijk, de FED meer adempauze gevend na la die verhogingen.
Beurzen zetten hun herstel sinds kerstmis voort op minder desastreuze winstcijfers van de banken in de VS en meer hop op een goede China deal met lagere tarieven en vrome beloften veel meer uit de VS te gaan importeren.. De beurs bekommert zich vrijwel niet over Brexit en de deels dichte overheid van de VS. Ondertussen zijn de beurzen wel overbought geraakt en dreigt afketsen van het herstel op het 40 weeks gemiddelde.

13 januari 2019

samenvatting financieel economsich nieuws van de afgelopen week

Koersen herstelden veder in het nieuwe jaar. Brazilië steeg al meer dan 10%. Tot woensdag konden de beurzen verder omhoog tuffen op de sussende woorden van Powell c.s. De FED notulen bevestigden dat de FED kon pauzeren vanwege de lage inflatie. Na woensdag stabiliseerden de koersen, op zich ook niet slecht, want dan gaat men geloven in minder volatiliteit.
We zijn gewend geraakt aan gemiddeld tegenvallend economisch nieuws (vooral van Duitsland/ Frankrijk) en neerwaartse bijstellingen van winstverwachtingen. Volgende week brandt het winstseizoen over het vierde kwartaal los en het ziet ernaar uit dat de winsten duidelijk gaan meevallen, maar wat de guidance zal zijn blijft gevaarlijk.
Men werd wat monterder over de onderhandelingen tussen China en de VS. Men doet kennelijk zijn best en oom Liu er bij is meestal een goed teken.
De Amerikaanse overheid zit nog steeds gedeeltelijk dicht. Volgens BAML kost dit 0,1% groei per twee weken direct en indirect minstens ook nog zoiets. Men verwacht dat Trump er een einde aan maakt via een noodtoestand maatregel waardoor het geld van de muur om Mexico met de nodige heisa uit het defensiebudget zou komen.

ISM non manufacturing daalde naar 57,4, ietsje meer dan verwacht, maar volgens oude regels toch nog op ruim 3% groei wijzend.
Initial claims voor werkloosheid daalden 15.000 naar 216.000, een laag aantal. Het Jolts arbeidsrapport gaf aan dat het aantal vacatures iets afneemt, maar nog steeds hoger is dan het aantal werklozen.
De inflatiecijfers waren redelijk, als verwacht. Hoofdlijn inflatie daalde vorige maand met 0,1% door de lagere benzineprijzen en kerninflatie was 0,2%.
Door de lagere olieprijzen zijn de banken de inflatieverwachtingen aan het verlagen voor 2019, vooral voor de hoofdlijn inflatie maar in mindere mate ook voor de kerninflatie. Dit remt de afname van de reële groeiverwachtingen (want hogere reële consumptie).
NFIB, het survey voor het vertrouwen van het Amerikaanse midden- en kleinbedrijf daalde iets, maar bleef zeer sterk.
Consumentenkrediet groeide iets minder sterk.

China zou 6-6,5% groei plannen voor 2019. De Chinese inflatiecijfers waren flink lager. Vorige week verruimde men de kredietvoorwaarden via verlaging van de reserve ratio requirements. China moet alle zeilen bijzetten om de groeiterugval (vooral in de industrie maar ook autoverkopen) om te buigen.

Na Apple had Samsung ook een tegenvallende update van de gang van zaken.


overpeinzingen


Het technisch plaatje van de beurzen ziet er nog erg breekbaar uit. De schrik zit er goed in. Is de recessie in de VS te vermijden? Is er voldoende herstel van liquiditeit om nieuwe stijging van de beurzen mogelijk te maken?
De economische data geven weinig aanleiding om een snelle recessie (binnen 9-12 maanden) te voorspellen in de VS. De financiële data geven een heel wat minder rooskleurig beeld. Ook de economische data van Europa en China zijn niet rustgevend. Zelfs in Amerika brokkelt de groei af.
Een terug testen van lows gebeurde vaak. En het kan goed zijn dat we al in een bear markt zitten.

De bankreserves nemen af, vooral vanaf ongeveer oktober. Dat viel samen met de val van de beurzen.


Het overheidstekort van de VS zet de liquiditeit onder druk, vooral inclusief het verkopen van leningen door de FED.
Ook hier laat het plaatje een behoorlijk goed verband zien tussen het extra moeten kopen van staatsleningen in de markt en daling van de beurzen.

De altijd interessante Jim Bianco had een conference call. Are we out of the woods? Het antwoord is waarschijnlijk niet. De FED heeft de ernst van de situatie ongeveer gezien en handelt er nu op. In december was dit nog niet zo. Vice-FED-voorzitter Clarida ging begin december nog vol voor de goede economische data, renteverhogingen en verkorting van de balans van de FED. De markten daalden daarop erg veel.
Powell heeft gemeld dat de lage inflatie en slechte financial conditions genoeg reden zijn voor een pauze. Andere FED-leden meldden dat die pauze minstens tot juli zou duren.

Volgens Bianco (maar ook bijvoorbeeld Mauldin) onderschat de FED de drukkende invloed van het verkorten van de balans van de FED, goed voor minstens 0,75% extra renteverhoging als men hier volgens plan mee doorgaat. De rentecurve is vrijwel vlak geworden. Een omgekeerde rentestructuur (10 jaar minus 3 maanden) voor meer dan tien dagen maakt een recessie vrijwel onvermijdelijk (na ongeveer tien maanden). De FED ontkent de kredietproblemen volgens de markt nog te veel.  Inclusief reflexitivity volgens Soros en FED San Francisco kan een omgekeerde rentestructuur een recessie veroorzaken. Ook deze keer, met nu als smoes dat de termijnpremie zo laag is dat het niet zou mogen.

6 januari 2019

samenvatting financieel economisch nieuws van de afgelopen week


Beurzen trokken zich weinig aan van het maar dicht blijven van diverse delen van de Amerikaanse overheid vanwege het hakken in de zand zetten van democraten en Trump over de financiering van een deel van de muur om Mexico. Een voorproefje van het komend gevecht tussen Trump en de democraten over Trumps praktijken, het schuldenplafond, uitgaven. Zorgelijk weinig bereidheid tot compromis.

De beurs kreeg op donderdag last van Appleflauwte vanwege de omzetwaarschuwing voor iPhones in Azië met onverholen verwijten aan Trump. 
Na die appelmoesdag op de beurzen mocht Powell de schade repareren door het boetekleed aan te trekken dat hij wel rekening met de markt hield, dat de inflatie laag genoeg was om Sinterklaas te spelen  via in ieder geval niet verhogen van de rente totdat de markt het toestaat en dat als de financial conditions niet verbeterden die balansverkorting ook wel in de ijskast kon. Powell meldde niet op te stappen als Trump daarom vroeg en dat bemoedigde de markt want het is wettelijk lastig de voorzitter van de FED te ontslaan. Maar ook dat hij eigenlijk toch wel de rente wil verhogen als het kan (hij is de renteman en Trump de tarievenman). De rentecurve heeft afgelopen week via inversie van 2-10 jaar een rode kaart uitgedeeld aan de FED: deze is te ver gegaan met verkrappen en schade berokkend aan de groei en kan een recessie nog maar met moeite voorkomen via ruimer monetair beleid.

Door al die zalvende woorden van de FED was men heel blij met het reusachtige banengroeicijfer van 312.000 (178.000 verwacht) met stijgende werkloosheid van 3,7 naar 3,9% (volgens het andere survey) bij een dan uiteraard behoorlijk stijgende participatiegraad. Loonstijging 0,4% waardoor deze op jaarbasis van 3,1 naar 3,2% ging.

Het technisch beeld is nog zwak, trend volgende strategieën zit nog niet in de koopstand (men past op bij koersen onder 40-weeks gemiddelde), maar herbalancerende pensioenfondsen gaan wel zorgen vor enig koopwerk van aandelen.Sinds de kerst is er wel enig herstel, maar de techneuten zijn nog niet tevreden.
Idem voor de olieprijs. II bears zijn eindelijk in de meerderheid over de bulls en dat is een eindelijk sterk wordend contrair signaal.
Een nieuwe zorg is de hardnekkigheid van neerwaartse bijstellingen van de winsten, het hoofdargument waarom beurzen goedkoop zouden zijn.

De ISM maakte een smak van 5,2 omlaag naar 54,2, meer dan de consensus aangaf maar wel in lijn met de verslechtering van de voorlopende indicatoren van de diverse FED-districten en van wat de indicatoren van Norbert Ore van Strategas hadden aangegeven. Enige verder daling ligt voor de hand gezien de verslechtering van de orders bij iets te royale voorraden.
Autoverkopen waren sterk. Initial cliams voor werkloosheid stgen een tgenvallende 10.000. 

Het Italiaanse parlement keurde de compromisbegroting met Europa met tekort van (optimistisch berekend) 2,04% goed.

China had een beter dan gedachte service PMI maar de manufacturing PMI was  nog iets slechter dan gevreesd (Caixin/ Markit PMI -0,5 naar 49,7). De groei is echter beneden het doel, de huizenmarkt verzwakt verder, maar leading indicators hiervoor verbeteren (o.a. verhaal Morgan Stanley wijst hier op).
PMI’s in Europa verslechterden zoals verwacht ietsje verder.


1 januari 2019

Overpeinzingen en voorspellingen 2019


De koersdalingen van december waren behoorlijk angst aanjagend. Het macroverhaal van de brokers veranderde behoorlijk zonder dat de recente macro data daartoe aanleiding van betekenis gaven. Er was wel enig achterstallig onderhoud van die voorspellingen vanwege het achterwege blijven van neerwaartse aanpassingen van verwachte groei in de VS en voor de rest van de wereld voor 2019 sinds de geleidelijke verslechtering van de macro data wereldwijd in de tweede helft van 2018.
Een ander deel van het anders denken komt voort uit de dalingen van de beurs. Hierbij moet een verhaal gedicht worden en iedereen greep naar hetzelfde verhaal: we zitten aan het einde van de cyclus en koekenbakkers als Powell, Williams en die ellendeling in Zwitserland zitten met een sardonisch genoegen veel te veel te verkopen en de FED zit ook nog eens de rente te verhogen op grond van nog onzichtbaar inflatiegevaar. Precies volgens het boekje van laat cyclisch.
Na half 2019 valt de fiscale stimulus weg in de VS, ruzie tussen democraten en republikeinen verhindert nieuwe stimulering, is men bezig met vruchteloze pogingen Trump te impeachen op bevindingen van Mueller,  moet Europa de klap van Brexit verwerken en daarom zet men in op een recessie in de VS in 2020. Groei in China valt tegen.

Ondertussen is men het verhaal weer wat gaan aanpassen. Die brave wat minder schuimbekkende Trump heeft zijn oor te luisteren gelegd bij een hedge fund manager en die fluisterde hem in dat hij op moet houden over Powell zo negatief te twitteren, dat hij een deal met China moet sluiten en dat hij wat minder overheidsdienaren moet gaan ontslaan. En zowaar, het geschiedde. Trump twittert over een geweldige deal met China na tijdens een langdurig gesprek met Xi opnieuw in de charmante luren te zijn gelegd en hij heeft zowel Powell als Mnuchin nog niet ontslagen wat hij toch echt van plan was en waarschijnlijk nog is.

De markt is er uit: de FED heeft voor de laatste keer de rente verhoogd en de volgende actie is omlaag en dan moet men ook gaan communiceren over niet verder verkorten van de balans. De St Louis FED heeft wat geschreven over reflexiviteit van de rentecurve. Een omgekeerde rentecurve kan een recessie veroorzaken, niet alleen voorspellen. D.w.z. beste koekenbakkers van de FED bij deze inflatieverwachtingen moet de rente niet verhoogd maar verlaagd worden. De FED maakt zich niet druk over correcties op de beurs, maar als die de 12% ruim overschrijden, dan wordt men echt wel bezorgd. Gaat men iets zeggen over financiële stabiliteit, gaat men te rade bij andere leden van het Plunge Protection Team, doet men een belrondje met ECB, BOE en BOJ. Reflexiviteit zorgt dan voor een val van het vertrouwen van consument en producent en Soros weet dan uit te leggen dat een soort self fulfilling profhecy optreedt, vooral bij 20%+ dalingen.

Trump heeft grote infrastructuurinvesteringen beloofd in zijn verkiezingsprogramma van $ 1 triljoen +. Daar moet hij aan werken en democraten hebben er wel oren naar als dit niet alleen richting muur om Mexico en opvoering van de CO2-uitstoot gaat. Zonder extra stimulering ligt de economie er matigjes bij in 2020 en weet Trump dat men een democratische populist gaat kiezen als volgende president.

In Duitsland weet de CDU echt wel dat zonder fiscale stimulering AKK geen bondskanselier wordt. Omlaag met die belastingen en meer groen investeren. Een lichtend voorbeeld voor de opvolgster van Rutte die met niet te verwaarlozen kans Tusk mag opvolgen.

China moet de consumptie stimuleren, o.a. door auto's weer goedkoper te maken en het zorgstelsel te verbeteren. De infrastructuurknop begint wat sleeds te raken, subsidies voor verliesgevende staatsbedrijven mag wel een onsje minder. Doorgaand ruim monetair beleid is nodig om investeringsgroei in de juiste sectoren gaande te houden. Er moet rust in de tent komen over de handelstarieven, de regels voor intellectuele en crypto diefstal/ bemoeienis moeten duidelijk worden (want Chinees intellectueel eigendom begint snel groot genoeg te worden om te beschermen). Half 2019 moet dan de Chinese groei weer op de rails staan.

Dan wordt het weer tijd om ongebruikelijke voorspellingen te geven waarvan je vermoedt dat ze nie uitkomen, maar je weet het maar nooit. Vorig jaar was ik te optimistisch over aandelen, zag wel een correctie van 15% maar ook herstel. Rusland prees ik aan als verguisde belegging, maar zelfs daar leed men verlies, al was het wel bijna de beste beurs in de wereld in 2018. Iedereen geloofde in vervlakking van de rente en dus dacht ik: wie weet niet. Wel dus.

Mogelijk in 2019
1.       Wall Street stijgt meer dan 20% op een FED die haar leven betert en stopt met verkrappen, een Trump put die o.a. tot een handelsdeal met China leidt alhoewel de technologieoorlog gewoon doorgaat en er komt fiscale stimulering in het verkiezingsjaar via investeringen in infrastructuur, geen verlaging uitgaven voor defensie en een cadeautje voor de middenklasse. In Europa praat men over fiscale stimulering.

2.       Brexit is eind maart 2019 nog niet rond en men schuift de Doomsday verder vooruit waarna tweede helft 2019 een soortement zachte Brexit komt

3.       Groeiherstel in de tweede helft van 2019 van China helpt Europa en samen met fiscale stimulering komt er een keer over pessimisme in Europa na een zwakke eerste helft van 2019

4.       Groei in het eerste kwartaal 2019 in de VS wordt negatief. Het eerste kwartaal is vaak zwak, dit keer komt daar voorraadafbouw vooruitlopend op gedane inkopen in 2018 om hogere importtarieven te vermijden, zwakker consumentenvertrouwen na wat al te hoge kerstinkopen en een flinke daling van de ISM richting 50.

5.       De goudprijs stijgt flink. De dollar stabiliseert of wordt zwakker, terwijl men goud steeds meer als diversifier ziet nadat obligaties hun plicht verzaakt hebben bij dalingen van de aandelenbeurzen. De Chinese middenklasse begint langzaam toe te zijn aan het volhangen van juwelen van moeder de vrouw. Bitcoins zijn toch minder veilig dan blokjes goud.

6.       De rente daalt in de VS, maar stijgt in Europa. 10 jaar VS naar 2,5% en Duitse rente 10 jaar naar 0,5%. De ECB verhoogt de rente onder aanvoering van een nieuwe leider uit de haviklanden eind 2019 voor de eerste maal naar minder negatief. De FED denkt aan verlaging van de rente.