Covid-19 is niet weg te krijgen, in Israël krijgen ze de deltavariant ook als ze ingeënt zijn. Minder vaak, maar toch veel vaker dan gedacht. Niet 20* minder zoals Pfizer ons voor houdt, maar 2 tot 5 keer minder. En de kans dat je in het ziekenhuis komt is na vaccinatie gelukkig wel minstens 10 keer kleiner. Maar toch, de besmettingen lopen zo hard op dat niet zo maar alles ongestraft open kan gaan. Dat zagen we in Nederland (besmettingen *20 in twee weken), dat zullen we in Engeland gaan zien.
De VS heeft als probleem dat je als goede Breitbart republikein je je niet mag laten inenten, nergens meer tegen overigens, want bijna alle vaccinaties zijn nog gevaarlijker dan die tegen Covid. In de republikeinse staten ligt de vaccinatiegraad nu tientallen procenten lager dan in de meeste democratische staten en dat lijkt voorlopig zo te blijven. Dat gaat druk geven in de VS om toch maatregelen te treffen tegen te snel oplopende delta corona. Men schrijft de huidige daling op de beurzen daaraan toe, dat zat echt niet in de prijzen, maar de meeste mensen betwijfelen dit als oorzaak van de tot nog toe kleine dalingen op de beurs.
Plotseling is er door de kelderende rente grote angst voor verder ecoomisch herstel ontstaan. De rente geeft steeds overduidelijker aan dat er geen roei en geen inflatie komt op langere termijn. De monetaire kreidietimpuls wordt buitengewoon negatoief en de fiscale impuls waarschijnlijk ook. Republikeinen weten dat ze geen enkele nieuwe fiscale impuls moeten toestaan op straffe van verlies tussentijdse verkiezingen en het linker deel van de democraten wil veel meer en krijgen dus veel min der dan wat Biden probeert. Gerrymandering, een om de toien jaar terugkerend feest voor republikeinen om de kiesdistricten gunstiger in te delen en de te krachtige ruk naar links maakt de republikeinen favoriet om de tussentijdse verkiezingen te winnen. Meestal verliest de partij van de zittende president, maar dat is deze keer niet zo zeker als Biden nog meer fiscale stimulering erdoor weet te drukken.
Maar goed, of eigenlijk niet goed, die fiscale en monetaire impuls zijn voldoende negatief om flink lagere groei te gaan voorspellen. Daarbij komt nog de hoge inflatie die een rem op de consumptie gaat zetten, vooral als de olieprijs verder op gaat lopen, zoals plausibel lijkt.
Dat negativisme deel ik niet helemaal, omdat de besparingen nog flink kunnen dalen en daarmee nog een tijdje de consumptie kunnen aanwakkeren en bovendien zie ik een nieuwe trend naar meer investeren in andere zaken dan zakelijk onroerend goed, net als in de tweede helft van de jaren negentig. En net als toen zie ik veel mogelijkheden voor een onverwacht hard stijgende productiviteit en daarmee goede winstgroei en een rem op de inflatie.
De Chinese kredietimpuls was zeer negatief, maar de rem is weer weg, de PBOC verruimt weer. De prijzen van koper (en lumber, timmerhout in de VS) zijn voldoende gecrasht. De wereldhandel lijkt verder te herstellen en zo zullen de aanbodproblemen snel verdwijnen.
Een en ander zou kunnen betekenen dat er toch nog voldoende liquiditeit in de wereld blijft en de bubbel of everything gaande te houden. Charles Napier noemt dat financiële repressie, waarbij regeringen de centrale banken dwingen ruimer te blijven dan de inflatie aangeeft (er zijn te veel schulden). Net als na 1929 en uiteindelijk leidt dat dan tot stagflatie. Maar eerst dus betere tijden voor alles (behalve bitcoin misschien) . Niet precies Goldilocks, maar meer Oldilocks.
Totdat de centrale banken toch ingrijpen, net als in Japan in 1990. De schulden ineens een loden last worden, ook al is er inflatie. Dan komt de Chaotische Neergang, maar dat zou pas rond 2024 moeten gebeuren zo schreven we in ons boek. Ondertussen is geheel onverwacht voor mij, de reële S&P500 bijna aangeland op het bovenste stijgingskanaal van onze lange trend op onze beleggingskaart. Het duurde iets langer dan we dachten (in 2009 dachten we dat dit rond 2018-2020 zou gebeuren) en in 2019 dacht ik dat we de reële top gezien hadden. Allemaal niet precies goed, maar ach, de toekomst is nu eenmaal anders dan je denkt en dat is de enige voorspelling die altijd uitkomt zo ongeveer. Maar voor onze voorspellingen voor de beurs in 2009 hoeven we ons beslist niet te schamen. Bijna niemand schonk er aandacht aan, maar ze waren verrassend goed: een dikke tien jaar met prachtige stijging van de reële S&P500.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten