Vrijwel steeds gaan winnende succesformules op de beurs aan succes ten onder. Dat is wat je van iets als een efficiënte markt zou eisen. Te lang en vooral laat inzetten op de laatste winnende trend is vaak de weg naar verlies. Oude beurswijsheden blijken ineens niet zo wijs te zijn. Dat is natuurlijk niet altijd zo, bijvoorbeeld spreiden is en blijft een wijs advies.
Vroeger was het wijsheid om in goede bedrijven te beleggen, met sterke balansen en goed management. Dat probeerde uiteraard iedereen te doen en dan werkt het niet goed meer. Het tegenovergestelde is ook lang populair geweest: het kopen van waarde. Volgens Bahavioral Finance was iedereen intuïtief zo afkerig van slechte bedrijven dat ze veel te goedkoop gewaardeerd waren. Lakonishok e.a. toonden dat aan en inderdaad dat was een behoorlijke periode winnend. Super populair rond 1995 en daarna een verrassend vaak verliezende strategie. Small cap value deed het dan vaak op langere termijn nog wel goed, maar af en toe is er engelengeduld nodig om dat te ervaren.
Small cap deed het ook vaak goed en zou volgens Fama en French samen met waarde een structurele risicopremie verdienen, maar de laatste jaren waren small caps een huilbui. Ze kunenn makkelijk tien jaar tegenvallen.
Emerging Markets. Het was een favoriet met vele gelovigen, maar ook al jaren tegenvallend.
Verder had ik geleerd dat je de top tien van de VS moest onderwegen bij beleggen. Hoe konden die allergrootste bedrijven immers langdurig harder blijven groeien dan het gemiddelde? Dan moeten ze toch na een paar decennia groter zijn dan alle bedrijven bij elkaar? Dat werkte dus de nodige jaren goed, maar nu heb je enorme kleerscheuren aan je broek vanwege het missen van de magnificent seven.
Op het ogenblik is het opperste wijsheid dat banken (ex misschien JP Morgan) geen fatsoenlijk rendement kunnen behalen op hun vermogen. Sommige centrale banken meldden dat zelfs in studies. Ze krijgen desondanks aparte belastingen over zich heen, een banken taks. En inderdaad, banken doen het al decennia vaak erg slecht. Door schade en schand vermoed ik dat deze beurswijsheid ook wel eens onwaar zou kunnen blijken in de komende jaren. In Nederland moet je straks flink vermogensbelasting betalen over obligaties en ETF's die in obligatie-indexen beleggen, maar niet op deposito's en spaargelden bij banken. Dat is straks een enorme winstbron voor banken. Of banken een redelijk rendement gaan behalen blijft twijfelachtig, want ze hebben overduidelijk nog steeds niet goed geleerd hoe je winst kunt maken die je niet toegeworpen wordt door de overheid. Maar vanaf een lage waardering zoals nu kan het meevallen.
Ik (en niet alleen ik uiteraard) ontdekte ook al vele decennia geleden dat aandelen met een lage bèta het voor risico gecorrigeerd goed deden. Er werden na enige tijd fondsen en ETF's gemaakt die hier op inspeelden. Die deden het lange tijd verrassend goed en nog steeds valt de performance wel mee, al hebben ze veel last van de wilde magnificent seven. Er is nog steeds niet zo geloofwaardig uitgelegd waarom low volatility het zo goed deed, maar kennelijk is er iets waardoor je voor risico gecorrigeerd kennelijk beter in low volatility kunt zitten.
Momenteel is het vooral populair te beleggen op verhalen, narratieven. dat was iets waar we vroeger op neerkeken, want bepaald niet erg wetenschappelijk onderbouwd. Tegenwoordig is dat vaak wel tenminste enigszins het geval. Men probeert het momentum van positieve verhalen op allerlei manieren te turven, via google termen etc. In een onzekere wereld met heel veel technologische vooruitgang kan dit een winnende strategie zijn. Het bracht je bijvoorbeeld in de magnificent seven en winnende tech. Maar er zijn al heel wat voorbeelden van rampzalige mislukkingen zoals de grote daling van niet winstgevende technologie van ETF ARK (overigens nu weer mooi opkrabbelend).
De laatste jaren wordt steeds meer gespeculeerd met koersmomentum en chartistische wondermodellen die in het verleden kansrijk gebleken koerspatronen uitbaten. De efficiënte markt heeft het niet goed met dit soort methodes voor. Het zorgt voor veel te korte beleggingshorizonnen en vooral te veel kosten. Het begint voor de belegger interessant te worden rekening te houden met veel te ver doorgeschoten koersen op basis van die winnende koerspatronen. Dat doet hoop gloren dat je misschien met actief beleggingsbeleid de markt zou kunnen verslaan op lange termijn. Het percentage dat in indexfondsen of semi indexfondsen is belegd, is is boven de 50% uitgekomen. Inclusief de portefeuilles met zeer lage tracking error is het eigenlijk nog flink meer. Op zeker moment is dit uiteraard ook weer te ver doorgeschoten, maar het zou goed kunnen dat dit pas bij 80% gebeurt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten