Het Amerikaanse bedrijfsleven vindt
dus dat het allemaal fantastisch gaat. Op de beurzen vindt men helemaal niet
dat alles fantastisch gaat. Die onberekenbare Trump die er alles aan doet de
handelsoorlogen mee te slepen tot na de verkiezingen in november (er lijkt even
een twitterpauze omdat Trump het te druk heeft met andere zaken zoals het
komende onderonsje met vriend Poetin, het de les lezen van Navo- bondgenoten(?)
en het benoemen van een aartsconservatieve opperrechter). Het einde van de
cyclus doemdenken. Bij de FED zit volgens de historici van de consensus een
stel halve garen dat om de zo veel tijd de economie de recessie in sleurt. Een
keer herstel uit de mid cycle is al een half wonder, dit voor de tweede keer
doen lijkt ondoenlijk bij een president als Trump.
Onzin, zeggen de economen in
Australië, met de hulp van China hoef je in geen 25 jaar een recessie te
hebben. Gewoon doorgaan met te veel importeren, je land openstellen voor
investeringen en de dollars rollen van zelf. De huizenmarkt oppompen.
Het kan ook anders, via permanent
onzinbeleid, zoals Brexit. Boris zegt het al, de Brexit dream is dying,
Engeland wordt een Europese kolonie. Terug naar de no deal Brexit. Isoleer het
continent van Engeland. Het pond zwakker dan de Venezuelaanse bolivar.
Ondertussen stijgt de S&P op de winstvooruitzichten vanwege de cijfers over het tweede kwartaal, minder angst over de handelsoorlog, minder angst voor groei in Europa, minder angst.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten