The Economist noemde als redenen ja/nee verhogen:
Ja, looninflatie
dreigt (eindelijk is er een stijging zichtbaar), inflatie straks hoger als olieprijs stijgt, dollar stabiliseert. Nu hogere
rente maakt renteverhogingen straks minder nodig (misschien). Je gaat bubbels tegen (aan late kant). De FED
gaat af, verliest geloofwaardigheid als ze geen woord houden en de rente niet
zouden verhogen
Nee. Deflatie dreigt,
de rest van de wereldeconomie is te zwak om een renteveroging te kunnen dragen. De arbeidsmarkt is nog steeds te
ruim, zie de record lage participatiegraad. Financiële stabiliteit kun je beter
bereiken door kredietbeperkingen. Andere centrale banken die rente verhoogden na de kredietcrisis moesten
dat allemaal met schaamrood op de kaken terugdraaien.
Men noemt
helemaal niet de noodzaak van hogere rentes om het pensioensysteem/ levensverzekeringensysteem
te laten overleven of de noodzaak van rendabele creatieve vernietiging. Door de rente zo laag te laten wordt er te weinig schuld afgeschreven, marginale bedrijven worden niet het faillissement ingeduwd. De animal spirits staan nog steeds op een te laag pitje om creatieve vernietiging extra aan te moedigen. Toch moet het. Anders dreigt een Japanscenario met te lage rentes (zoals Yellen uitlegde aan Ralph Nader).
Tegen: toch
vooral de zwakke wereldeconomie, crises in Emerging Markets. Pessimisme over
China kan gemakkelijk weer de kop opsteken via een zwakke yuan/ groter dan
gedachte afbouw van valutareserves vanwege kapitaalvlucht uit China en vooral
de BITSI. Nu inclusief Rusland.
De wereld zit
veel te vol met schulden, daar hoort een extreem lage rente bij als er geen
inflatiegevaar is.
Ik zie het
andersom: de wereld zit vol met bezittingen. Schulden zijn bezittingen voor de
crediteuren.
Dan: wat gebeurt
er bij een renteverhoging.
Het komt er nogal
op aan hoe de renteverhoging gecommuniceerd wordt. Het is een moeilijke, maar
niet onmogelijke opgave om de markt tevreden te stellen en tot de conclusie te
laten komen dat het een dovish hike is. De markt prijst twee verhogingen in
2016 in, maar dat lijkt te weinig bij taalgebruik als gradual en data
dependent.
De dots wezen er
tot nu toe op dat de FED vier verhogingen als gradual ziet.
Draghi bakte er
niets van de laatste keer en nu is men bang dat de magie van de FED die de
beurzen zo opstuwde (zie de plaatjes dat er per saldo sinds 1997 geen stijging
van de beurs heeft plaats gevonden ex de dag voor en op de FED dagen) ook
uitgewerkt is.
Verder is er
angst dat de markt bang wordt als de renteverhoging niet doorwerkt in de rente
omdat de FED de greep op de rente heeft verloren door al die excessieve vrije
reserves van banken, triljardengrote geldmarktfondsen die geen mogelijkheden
zien hun geld tegen een positieve rente weg te zetten.
De FED moet het
wapen van de reverse repo’s inzetten om de rente echt omhoog te krijgen. Dat
hebben ze al experimenteel gedaan met een paar honderd miljard. Dat is naar
verwachting niet genoeg om de rente omhoog te krijgen. Goldman Sachs neemt aan
dat de FED nu $500 miljard hiervoor gaat inzetten, JP Morgan $500-1000 miljard. Samen met eindejaarseffecten
moet dat voorlopig de korte rente wat omhoog krijgen, gezien ook het renteverloop
van de interbancaire leningen in de VS. Maar is dit een te grote aanslag op de
liquiditeit?
De FED weet dit
soort zaken echt wel. Ze zullen zeggen dat gradual heel gradual is en
ondersteund moet worden met data dependent inflatienieuws, een niet te sterke
dollar en geen onrust op de financiële markten/ wereldeconomie/ China. De dots
moeten behoorlijk omlaag, meer dan 0,25% en de neutrale eindrente ook.
De beursdaling
van december met de stijging van de credit spreads zal de FED met zorgelijke
ogen aanzien. Dat maakt de druk van een dovish hike groter.
Kan Yellen nog wel
een konijn uit de hoed toveren? Slaat de konijnenziekte die Draghi zo trof
opnieuw toe? Overliquiditeit afromen kan
denk ik geen kwaad. De markt is overbezorgd op het ogenblik, oversold.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten