Ik ben al
een tijdje bang dat de correctie komt uit de constatering: het is ‘as good as
it gets’ en dat is ingeprijsd. Ik zie nu de altijd goed onderbouwde bull Jeff Miller
http://dashofinsight.com/weighing-the-week-ahead-is-this-as-good-as-it-gets/
ook een beetje meer overhellen naar die visie, al ziet hij voorlopig nog meer koersstijging,
maar het is zijn eerste wat voorzichtigere stapje in zijn beursvisie.
Voorlopig
was dit voorbarig, de opwaartse bijstellingen van de winsten gaan niet veel
langzamer dan de opwaartse trend van de koersen. Volatiliteit is laag op een
heel rustige macro-omgeving en het steeds meer kopen via ETF’s waardoor ruis in
de koersvorming minder lijkt te worden. Die rust moet door iets verstoord
worden. Mogelijke kanshebbers zijn zorgen over inflatie (die nu nog in de
ijskast zitten), ruzie over de Amerikaanse belastingplannen, iets rond Trump
(tot op heden nog geen reden geweest voor meer dan een kleine rimpeling in de
koersen, dat kan best zo blijven, maar de dalende populariteit van Trump tegen
de normale seizoenmatige verbetering maakt grotere rimpelingen mogelijk, vooral
als Trump besluit iets te doen voor zijn populistische agenda zoals Nafta
torpederen of rocket man aanvallen), iets rond China of wie weet iets anders
geopolitieks.
De
meewind voor de S&P van de zwakkere dollar lijkt gestopt op die altijd
goedgeefse Draghi en Abe.
De FED
zal de rentepolitiek niet snel aanpassen. Powell past qua rijkdom ($ 110 miljoen+)
beter dan Yellen (samen met haar man toch ook goed voor $15 miljoen, genoeg
voor Trump om haar te laten zitten, maar de mensen om hem heen wilden toch iets
anders). Powell zou iets meer geneigd zijn dan Yellen om regels voor banken te
versoepelen. Het voordragen van Powell veroorzaakte geen zichtbare
koersreactie.
De ISM ging iets terug, deels door de invloed
van de orkanen, maar toch vooral ook vanwege ‘as good as it gets’. Meer zit er
gewoon niet in het vat voor de vooruitzichten voor de industrie. 58,7 is nog
steeds heel mooi en brengt het verhaal rond rooskleurige winstverwachtingen
niet in gevaar. Pas bij daling onder 55 wordt de rozengeur minder, maar tot 50
is er niet echt veel aan de hand en pas bij 43-45 gaan de alarmbellen.
De
werkgelegenheidsgroei in de VS was goed, al had men op nog meer gerekend. Weer
een (weer onverwachte) daling van de werkloosheid naar 4,1% maar toch afzwakking
loonstijging, enigszins toegeschreven aan de orkanen.
Xi heeft
de touwtjes steviger in handen. Dit zou minder enthousiasme voor
corruptiebestrijding betekenen, maar wel doorgaande maatregelen om leverage, te
snelle schuldopbouw, enigszins te beteugelen. Dat heeft meer prioritiet
gekregen en mag groei kosten van Xi. De groeidoelstellingen van 6,5% zijn voor
dat schuldendoel losgelaten, al zal men er alles aan blijven doen om de groei
van vooral de consumptie in onze ogen torenhoog te laten blijven.
China blijft moeilijk te doorgronden. Duidelijk is dat
de (financiële) bezittingen door dat overdreven gespaar in China enorm hard
stijgen en dat daardoor die snel groeiende schuldenberg waarschijnlijk wel
gedekt blijft voorlopig. Uiteraard gaat dat mis, want waar zo extreem veel
geïnvesteerd is, daar zijn ook veel verkeerde investeringen gedaan en die
moeten worden afgeschreven en dat boekhoudkundige trucje is nog niet helemaal
goed doorgedrongen in China.
Per saldo lijkt alles Goldilocks, is iedereen optimistisch maar bang voor een correctie. Waar moet die correctie vandaan komen vroeg een collega tijdens ons wekelijkse internationale macro-overleg en toen bleef het stil. Bezorgde bulls dus, want dit gebrek aan fantasie is gevaarlijk. Een krach kot vrijwel nooit vanaf all time highs. Te hoge waarderingen is meestal ook niet het goede signaal om snel te verkopen. Men ziet de bear markt zelden aankomen, maar men is ook veel te snel geneigd om winst te nemen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten