De S&P500 is langzaam boven de
3000 gekomen. Een record, in reële termen bijna ook. Het gaat niet zo goed met
macro en de winsten, maar centrale banken pompen weer geld in de economie. De
kans op een recessie in de VS wordt laag geacht (FED modellen 33% binnen een
jaar, JP Morgan 43% binnen een jaar, andere modellen 5% binnen 3 maanden).
Trump komt met belastingverlagingen ook al is daar eigenlijk geen geld meer
voor, vooral verlaging capital gains tax, en wordt daarom met een landslide
herkozen door boze, oude witte mannen.
Aandelen zijn goedkoper geworden dan
we gewend waren recentelijk. Dividendrendement 2,4% en boven 2% ben je te ruim
beloond. Pieken van de S&P500 horen te komen bij hogere waarderingen,
hogere inflatie en grotere inversie van de rentecurve.
Matejka, de voortreffelijke aandelenstrateeg van JP Morgan, ziet daarom nog
15% of meer stijging voor de top bereikt wordt over wellicht een jaar.
Matejka ziet een fors herstel van de
winstrevisies. De markt is veel te veel de winsten naar beneden aan het
bijstellen en dat gaat in de tweede helft van het jaar als een blad aan de boom
omdraaien. Geloof Trump nou, handelsoorlogen zijn goed voor beurzen, want de
FED verlaagt dan de rente en komt met scheppen liquiditeit.
Enigszins problematisch in mijn ogen
is dat de koerswinstverhoudingen (PE’s) al wat zijn vooruitgelopen op herstel,
terwijl macro en guidance verslechteren. Winstverwachtingen lijken mij te hoog
voor 2019 en 2020.
Matejka ziet ook een zwak tweede
kwartaal, maar dan gaat de beurs 10 maanden voorlopen op winstherstel, net als
begin 2016.
Het lijkt mij kras dat de
productiviteitsgroei verder gaat stijgen, nu de economische groei afzwakt van
het 3%+ niveau naar 2%- (ook volgens de economen van JP Morgan). Dat kan alleen
maar met daling van het aantal gewerkte uren zonder recessie. Er is geen grote
investeringsgolf geweest die een acceleratie van de productiviteit zou
rechtvaardigen. De werkloosheid is laag, de productiviteit van de huidige werklozen
waarschijnlijk ook. Deregulatie van Trump lijkt om te slaan in regulatie om
democraten wind uit de zeilen te halen.
Erger nog, als je naar het plaatje van
Matejka (met pijlen van mij) kijkt, dan zie je dat vlak voor de meeste recessies
de productiviteit even opliep naar ongeveer de huidige niveaus om daarna weg te
glijden. Een recessie tamelijk snel is goed mogelijk.
Matejka en velen met hem zien grote
overeenkomsten voor komend jaar met 2015/16. Er kwam toen een flink herstel van
PMI’s, macro, olieprijzen, de FED verruimde, China stimuleerde en men koos
Trump.
Tja, ik denk dat de business sales
verder afzwakken dan door Matejka ingetekend, verder dan in 2015/16 (wereldhandel en investeringen zijn nu minstens
zo zwak) en dan zijn we in de tweede helft van 2019 nog niet bezig aan herstel.
(plaatje ter onderbouwing dat het nu
niet beter gaat dan in 2015/2016)
Als Matejka gelijk krijgt met de business
sales omhoog (zoals ook mijn collega’s hopen), dan kan hij helemaal gelijk krijgen
met hogere winsten, productiviteit en dan uiteraard ook hogere beurzen.
Voorlopig staat de markt aan de kant
van Matejka. Verruiming van centrale banken vindt de markt belangrijker dan
handelsoorlogen, dalende winsten en verslechterende macro zoals dalende PMI’s
want een recessie op korte termijn ziet de markt niet, ondanks de inverse
rentecurve (want dan kunnen koersen nog steeds een tijd stijgen bleek in het
verleden). Ruim monetair beleid hoort te leiden tot hogere
koerswinstverhoudingen en in de huidige constellatie van Secular Stagnation en
geen fiscale stimulering in VS moeizaam herstel van macro.
Tina regeert, There Is
No Alternative voor aandelen bij negatieve rentes. Tina houdt van Powell en
koopt aandelen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten