Niet te hoge groei in de VS en niet te hoge inflatie. Winstbijstellingen voor winst een jaar vooruit zijn keurig aan het stijgen. De kredietmarkt gedraagt zich poeslief, men zit kennelijk niet zo met slechte leningen op kantoren, credit cards en auto´s.
September heeft een naam op te houden als de gemiddeld slechtste beursmaand van het jaar. Maar diverse goeroes zeggen dat men nu wat te somber is over september. Bij hausses zoals dit jaar zijn beperkte terugvallen in augustus gevolgd door enige stijging normaal (bijvoorbeeld Ryan Detrick die correct de bull markt zag vanaf oktober vorig jaar). Walter Deemer zag net als begin dit jaar positieve breedtesignalen in de markt (Lowry).
Pettis is zowaar een beetje positief over de groei in China voor de rest van 2023 (net als Vincent Gave). Voor de langere termijn is hij uiteraard somber. Er is geen balansrecessie zoals bij Japan in 1990, in ieder geval niet bij het gewone bedrijfsleven en de consument. Die hoeven niet geforceerd te deleveragen, bij dalende waarde van de bezittingen, wat de ramp is bij een balansrecessie. Maar de overheid kan niet meer eenvoudig stimuleren en de consument wil maar niet meer gaan consumeren. Zoals ik al eerder stelde zit de pijn vooral in de vergrijzing, de jeugdwerkloosheid, minder buitenlandse investeringen/ minder intellectuele diefstal, de veel te grote afhankelijkheid van de vastgoedsector met gammele ontwikkelaars en lokale overheden die hun onuitputtelijke bron van inkomsten door verkoop van grond ineens kwijt zijn.
In Amerika blijft de consument maar sterk tegen alle verwachtingen in, terwijl de historie toch leert dat je de Amerikaanse consument nooit moet onderschatten. De groei van de werkgelegenheid loopt langzaam terug, ongeveer zoals de omgekeerde rentestructuur voorspelde en zou in 2024 negatief kunnen worden. ISM manufacturing wordt langzaam sterker in de VS.
Initial claims voor werkloosheid zijn nog erg laag. Vacatures (jolts) lopen terug maar zijn nog steeds ongeveer anderhalf keer het aantal werklozen. Werkloosheid liep 0,3% op, normaal een recessiesignaal, maar nu toch vooral veroorzaakt door een groeiend aantal mensen dat weer naar werk durft te zoeken en intreedt op de arbeidsmarkt. Een en ander was wel genoeg om verhogingen van de FED in november uit te prijzen, maar niet genoeg om het narratief van higher for longer noemenswaardig aan te tasten.
Toch lijkt er een recessie aan te komen, niet alleen in Europa, maar ook in de VS vanwege de gestegen olieprijzen. De voorraden dalen erg hard in de VS, China vraagt weer meer en zo is de olievraag in de wereld weer op de structurele stijgtrend gekomen van het afgelopen decennium. Rusland en Saoedi-Arabië hebben gezien dat je de productie echt erg laag moet houden, anders klapt de olieprijs in elkaar. Sinds z extra streng zijn, is de prijs van olie (en nu ook gas)flink gestegen. Luke Gromen zegt dat Amerika in de recessie komt door nog veel hogere olieprijzen, de problemen bij commercieel vastgoed. [ In Nederland waarschuwde Accys afgelopen week voor een ineens veel slechter dan gedachte markt voor commercieel vastgoed tot zeker eind 2024]. De belastinginkomsten gaan dan omlaag en de FED moet dan overstag met weer flinke QE, quantitative easing. Het Goldilocks verhaal houdt de FED nog even in QT, quantitative tightening.
De hogere olieprijzen voorkomen dat de ECB en waarschijnlijk ook de FED de rente kan verlagen. De FED ziet wel dat de depositio's bij banken in recordtempo dalen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten