Zorgen alom vanwege
de rente en hoogtevrees bij de lievelingen van de Nasdaq (FANG).
Draghi liet zich
ontvallen dat het zo goed ging met Europa dat hij niet zo royaal meer hoefde te
zijn met QE en zo. De beurzen reageerden ontdaan, fikse stijgingen van de
rente, de euro ijzersterk. De dag erna kwam er onmiddellijk reparatie, dat
Draghi het toch niet zo bedoeld had, hij hield alleen maar een positief
verhaal. Maar de markt dacht daar anders over: whatever it takes om Europa te
redden is voorbij, niks to take anymore.
Europese aandelen zijn door de goede ontwikkelingen in Europa vanwege monetaire fobieën in de achterhoede geraakt, net nu iedereen vanwege Macron vond dat je Europa maximaal moest overwegen.
Yellen c.s. deden
een schepje bovenop de zorgen: zij zag geen financiële crisis meer in ons leven
(ze is niet meer de jongste, maar toch).
De FED laat zich voor een groot deel
leiden door de financial conditions en als die het toelaten gaat de rente
gematigd omhoog, ook al is er geen inflatiewolkje aan de lucht te zien en is de
economie niet oververhit, is men niet onzedelijk hard aan het investeren, wordt
de belastingverlaging van Trump een muizenkeutel.
In Amerika zijn
republikeinse senatoren bezig met zo snel mogelijk met een herzien voorstel te
komen om Obamacare om zeep te helpen. Nu ligt er iets voor dat 22 miljoen
nieuwe onverzekerden gaat opleveren maar met honderden miljarden lagere kosten
die zoiets oplevert over tien jaar. Dat moet de Freedom Caucus van rechts
radicale republikeinen over de streep trekken. Die honderden bespaarde
miljarden moeten dan weer grotendeels uitgedeeld worden om ongezonde mensen
(met existing conditions) enigszins te helpen.
Dit soort
voorstellen leken me kansloos, maar ik ben bang dat opperdemocraat Schumer
gelijk heeft dat het 50/50 is dat een voorstel het gaat halen om Obamacare om
zeep (‘repeal’) te helpen.
De afgelopen week
zijn diverse belangrijke hindernissen genomen: Trump zei dat repeal eerst moet
en replace niet langer onmiddellijk hoeft; nog belangrijker: men gaat (zoals
verwacht) hoofdzakelijk inzetten op ‘waivers’ per staat: men gaat per staat de
schade van repeal Obamacare repareren met specifieke maatregelen. De ene staat
zal veel doen en de ander bijna niets. De bedoeling is na enige tijd te kijken
welke staat het meest succesvol is. Verzekeringen mogen nu aan ouderen (50-65
jaar) een vijf maal hogere premie opleggen dan aan jongeren (was drie maal),
een phenomenal vooruitgang volgens republikeinse aanhangers van bestrijding
herverdeling van veelverdieners richting deplorables.
Het economische
nieuws blijft goed, de negatieve verrassingen vergeleken bij de te hoog
opgelopen verwachtingen worden minder nu de verwachtingen weer wat realistischer
worden.
Het geloof in reflatie
begint weer wat terug te keren. Wereldwijd gaat het behoorlijk, niet zoals voor
de kredietcrisis in de hoogtijdagen van China, maar nu toch weer duidelijk
beter dan na de algemene somberte rond 2015-2016 in de hoogtijdagen van Larry
Summers Secular Stagnation.
De Duitse IFO
blijft positief verbazen en Frankrijk nu ook.
China gaat prima,
al weet iedereen 110% zeker dat er een flinke afzwakking komt. Flink? Dat moet
ik maar eens zien. Enige afzwakking? Ja, natuurlijk.
In de VS zijn er
wat tegenvallers, vooral met de autocyclus en nieuwe orders, maar het ziet er
nog degelijk uit: hulp van de huizenmarkt (inclusief Mortgage Equity
Withdrawal), de lage inflatie, groei van de betere banen, schalieolie en -gas
door de kostenbesparingen, Amazon die kruideniers wakker maakt om meer te gaan
investeren, hoog vertrouwen van midden- en kleinbedrijf en consument, lage en
stabiele credit spreads, zeer (iets te) traag ingeprijsde renteverhogingen van
de FED, beperkte niet te grote maar Goldilocks belastingverlagingen op komst
Geen opmerkingen:
Een reactie posten