15 november 2019

China en de handelsoorlog


De laatste cijfers geven aan dat de groei in China meer dan verwacht aan het afzwakken is. Zowel groei industriële productie, detailhandelsverkopen als investeringen viel tegen. Er is duidelijk last van de importheffingen en het afknijpen van te veel kredietgroei via TSF, total social financing (via geld van particulieren gestald bij banken). Daaroverheen komt de verdubbeling van de varkensvleesprijzen die zorgt voor een oplopen van de consumptieprijsinflatie tot 4%. Dat drukt groei reële consumptie. Met de winstmarges gaat het niet goed getuige de steeds hardere daling van de producentenprijzen.
China heeft lagere voedselprijzen nodig en signaleert dat ook in de handelsoorlog. Als totale triomf wordt nu naar buiten gebracht dat China weer kippenvlees gaat importeren uit de VS (en andersom ook, de VS gaan kippenvlees importeren uit China straks).

Trump is niet voor niets de grootste president aller tijden volgens zijn republikeinse volgelingen. Er wordt steeds weer enorme vooruitgang geboekt in de onderhandelingen met China, al meer dan een jaar. Enigszins vervelend is wel dat steeds de tarieven verhoogd moesten worden om China op het juiste pad te houden.

Goed, nu is er weer uitstel van verhoging verleend en gaat er gepraat worden over verlaging van de importheffingen in stappen. China heeft zowaar opgegeven dat niet alle importheffingen onmiddellijk van de baan moeten zijn en wil zowaar over zaken als diefstal intellectueel eigendom en zo praten. Men wil vast wel iets beloven, nakomen uiteraard niet, maar belofte is al mooi genoeg.

De markt rekent er nog vast op dat de tarieven nu in stappen verlaagd gaan worden. Maar de laatste dagen begint er toch weer twijfel te kruipen in de goede wil van China. Strategas suggereert dat dit komt door de val in populariteit van Elisabeth Warren in de polls. Zij was nog verschrikkelijker voor China dan Trump want zij is veel feller op burgerrechten en nog wat zaken die China niet zo bevallen.

Warrens kansen stegen heel hard in de wedkantoren toen zij flink steeg in de polls wie de Iowa caucus zou winnen. Maar nu, vooral sinds de details over haar medicare for all plan bekend zijn geworden, gokt men veel minder op haar. Ze staat nog wel één, maar voelt de hete adem van de gematigde kandidaten Biden en mayor Pete die vinden dat Trump de economie nodeloos heeft verzwakt met zijn importheffingen inclusief enorme schade via oplopende onzekerheid. Sanders heeft al tijden geen hartaanval gehad en krabbelt ook wat op. Bloomberg wil op zijn oude dag ook nog wel president worden, maar houdt zijn kruit nog even droog, misschien begint hij een wanhoopsoffensief om de vele supertuesday staten te winnen via enorme door hem zelf gefinancierde reclamecampagnes die dan weer wel ten koste van zijn goede vriend Biden zouden moeten gaan.  De kansen voor wie de democratische kandidaat gaat worden liggen weer volkomen open. Het is volkomen onduidelijk wie het gaat worden.  Eerst had Kamala Harris het momentum, toen Elisabeth Warren en nu Pete Buttigieg.

Trump lijkt te profiteren van het circus rond zijn impeachment. Hij wordt er populairder door bij zijn volgelingen, want hij deed in hun en zijn ogen niets verkeerd, hij probeert uit landsbelang te voorkomen dat een corrupte kandidaat als Biden president kan worden. Natuurlijk blijven de meeste republikeinse senatoren hem steunen en kan hij net als na het Mueller rapport straks zeggen dat weer gebleken is dat hem niets, maar dan ook helemaal niets, te verwijten valt en dat inderdaad alles een al jaren durende onterechte heksenjacht is.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten