De winsten vallen ongeveer normaal mee tegenover de omlaag geprate verwachtingen. Men was bang voor slechter en vooral voor vreselijke guidance. Winstverwachtingen blijven daardoor goed liggen, al roept iedereen op basis van leading indicators en omgekeerde rentecurve dat er een recessie komt (en dan horen de winsten als herfstblaadjes naar beneden te dwarrelen).
De koersen dalen nu al een hele tijd, ongeveer voor wat normaal is voor een bear markt zonder grote schokken en/of neergang in de vaste investeringen. De koersverliezen op de obligatiemarkt zijn ongekend groot. Ooit zal die rentestijging toch wel eens ophouden. Anders krijgen de centrale banken te veel moppers van overheden die te duur moeten lenen en huizenbezitters die de hypotheeklasten niet meer makkelijk kunnen ophoesten.
Daly (FED) riep in de Wall Street Journal dat de inflatie gaat dalen, de markthuren al dalen en dat de FED op moet passen niet al te veel de rente moet omhoog gooien (na december). De FED moet na gaan denken hoe veel men nog wil verhogen en hoe erg men de liquiditeit verder gat verkrappen. Dat zal wel in de notulen van de komende FED-vergadering komen en dat stemde de obligatiebeleggers op vrijdag ineens weer wat hoopvoller. De volatiliteit van de rente lijkt te toppen en dan kan de rente gaan dalen. Het inflatieverhaal wordt snel beter, de FED wil niet het verwijt krijgen dat ze alleen maar in de achteruitkijkspiegel kijken bij het rentebeleid. De FED moet nu al grote swap transacties doen met centrale banken van sterk geachte valuta's (Japan, Zwitserland).
Gezien de presidentscyclus en de nu al te hoge rente denkt bijvoorbeeld Yardeni dat we tot eind dit jaar 15% omhoog gaan met aandelen.
Chartisten putten hoop uit het (voorlopig?) nog houden an het 200 weeks gemiddelde van de S&P500. Maar de vierjaarstrend gaat afzwakken, dat lijkt me wel duidelijk. In reële termen hoort het volgens onze kaart van de Kondratieffgolf de komende jaren niet goed te gaan met aandelen. Het hoeft niet onmiddellijk mis te gaan, er kan eerst nog herstel komen net als na 1969/70. Misschien gaat het nu beter dan na 1965 omdat de trend van de productiviteitsgroei nu beter is en men het inflatiegevaar nu niet onderschat.
De grootste overeenkomsten van nu zijn volgens mij (en bijvoorbeeld Timmer van Fidelity) met 1946-1948. Er was grote somberheid en de hoge inflatie zorgde voor een deuk in de consumptie en groei. Men geloofde toen wel dat die inflatie (terecht) tijdelijk zou zijn, maar men vreesde dat de depressie van de jaren dertig zou terugkeren. De economische groei was opgepompt door de uitgaven voor de oorlog en er was een enorme schuldenberg ontstaan. Als het herstel van de oorlogsschade voorbij was, dan zou het ook voorbij zijn met de groei. Er was hoop dat al die soldaten rendabel te werk gesteld zouden kunnen worden, maar dat viel tegen. Er waren te veel psychische problemen bijvoorbeeld. Aandelen werden spotgoedkoop, de verwachtingen waren slecht. Nu weten we dat er een gouden periode aankwam en dat alles spectaculair zou meevallen. Alle uitgestelde innovaties werden geïmplementeerd, men ging enorme infrastructuurinvesteringen doen en men creëerde een consumptiemaatschappij (in het Westen). Het monetaire beleid bleef ruim, de inflatie laag.
Nu is er wederom grote somberheid, maar de waardering van aandelen is slechts ongeveer normaal, niet erg laag, zoals in 1950. Het monetaire beleid kan niet meer zo royaal zijn als in de vorige decennia, de schulden zijn te hoog, men moet meer doen om de inflatie laag te houden. Winstmarges staan op record hoogte en zullen structureel moeten gaan dalen, de lonen kunnen niet altijd zo achterblijven bij de productiviteitsgroei (maar voorlopig nog hoog genoeg zijn voor gemiddeld hogere waarderingen dan voor 1995. Na 1950 was er een sprong in productiviteitsgroei. Dat is nu veel moeilijker maar misschien kansrijker dan nu verwacht wordt.. Technologiebedrijven groeien zaak extreem hard en de investeringen in alternatieve energie moeten dor het dak gaan (inclusief ook kernenergie). Door internet is er een enorme sprong in kennis gekomen en de implementatie daarvan is nog maar net op gang aan het komen. Robotisering maakt het misschien mogelijk dat ondanks de vergrijzing er toch veel geproduceerd kan worden tegen lage prijzen.
+
Geen opmerkingen:
Een reactie posten