Dat moet natuurlijk op één na zijn, die boven het blog staat.
Maar het verhaal is duidelijk: Je hebt lange periodes waarin aandelen nauwelijks structureel van hun plaats komen (maar er af en toe wel vreselijke bear markten zijn) en periodes waarin de koersen enorm stijgen, enigszins in lijn met de inflatie in de voorgaande decennia. Bij 100% inflatie kwamer 500% koersstijging en bij 270% inflatie bijna 1500% koersstijging.
Ritholtz maakte er in 2010 een stijging van de Dow naar 38.000 van in 2025. Helemaal niet zo'n rare schatting. http://www.ritholtz.com/blog/2010/09/dow-38820-by-2025/
Daar legt hij het accent op oorlogen (met bijbehorende inflatie): de wereldoorlogen, Vietnam en na 2000 de war on terror.
Daar zit wel wat in. Beurzen leven enorm op van het peace dividend. Dan zijn er minder verkeerde niets opleverende investeringen in defensie. De begrotingstekorten vallen erg mee. dat zag je in de Clintonjaren en nu ook weer. Terugtrekking uit Irak en Afghanistan doet wonderen voor het begrotingstekort in de VS.
Aanvankelijk had men een heel negatieve kijk op deze grafiek: men zag een heel lange periode van stabilisatie en je had toch minstens drie grote bear markten nodig, d.w.z. na 2000-2003 en 2008-2009 nog een voor de grote mars naar boven kon beginnen.
Nu zijn de koersen al zo veel gestegen dat het erop lijkt dat die grote opmars naar boven al in 2009 is gestart. Volgens bovenstaande theorie gaat het vijf keer over de top minstens , al houden velen ervan om tien keer aan te houden. Als de opmars in 2018-2020 stopt (onze gedachte, althans in reële termen), lijkt vijf keer al heel wat, maar als de opmars pas na 2025 stopt kan tien maal ook heel goed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten