Men vond het vroeger al raar dat men in Nederland zo blijmoedig 52% belasting wilde betalen, ook al kreeg je er heel wat voor terug.
Maar dat eindeloos bezuinigen en daardoor gegarandeerd niet uit de balansrecessie komend, daar zit men zich nu misschien nog meer over te verbazen. Dat Nederland zo veel over heeft om het braafste jongetje in de klas van Europa te wezen, daarmee verdient het in een vicieuze cirkel van neergang te komen, doe toch als de VS hoor je denken.
Het beschikbaar inkomen in Nederland is nog maar even hoog als in 1997. Alle stijging van het BNP is gaan zitten in zorgdiensten en extra winsten van het bedrijfsleven, zo berichtte NRC vandaag.
In bovenstaande tabel van Capital Economics zie je dat Nederland niet slecht scoort qua schulden voor de overheid en het bedrijfsleven. Alleen de gezinnen met hun veel te hoge hypotheekschulden is een probleem. En de banken zouden nog wat extra kapitaal kunnen gebruiken waardoor ze nog stevig willen deleveragen, maar de Nederlandse banken zijn weer sterk dan wel onder de hoede van de staat. Er is niet zo'n dringende noodzaak voor dat terugdringen van het overheidstekort anders dan een wit voetje halen bij Duitsland.
In de WSJ interviewde men vishandelaar (Sier en) Steur en die kermde er flink op los: hij heeft nog wel ongeveer even veell klanten op de Alber Cuyp, maar ze kopen 20% minder vis vergeleken met een paar jaar geleden en de neergang lijkt nog door te zetten. Wij horen thuis bij zijn klanten, maar ik ben me niet bewust dat ik nu minder vis koop.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten