Achtergrond bij Beleggen op de golven Waar zijn we op de golven? Waarom gaan de aandelenkoersen al lang zo veel omhoog? N.B. dit blog is à titre personnel en hoeft de visie van BMO Global asset Management niet weer te geven
29 juni 2010
New Normal versus Old Normal 5-3
De laatste ontwikkelingen wijzen op het gelijk van the new normal (herstel na recessie zwak en terugval is flink en langdurig) versus the old normal (herstel na recessie is sterk, ongeveer navenant ernst recessie; in dit geval zou het herstel behoorlijk en langdurig moeten zijn, een M-herstel: na een eerste start na maart 2009 een herstart na ongeveer het derde kwartaal 2010 of iets later dan wel eerder).
Chartisten beginnen de hoop te verliezen: er is een zwart kruis gekomen in de koersontwikkeling, net als in 2000 en 2007: het 50 daags gemiddelde van de S&P500 dook onder het 200 daags gemiddelde (overigens is het zwarte kruis vaak niet zo'n betrouwbaar signaal, maar in dit soort markten weten de bears het nu zeker: Krugman heeft gelijk, het einde der tijden is nabij, alleen die derde grote depressie nog door).
Het punt voor the New Normal komt niet door dit zwarte kruis. Ook niet het onhandige gedoe van de ECB met de verlenging van de liquiditeitsplannen (waardoor Spaanse banken van de kook zijn). Het komt door negatieve bijstellingen voor de groeiverwachtingen in de VS en China.
Hatzius heeft enorme invloed op de consensusverwachtingen en deze heeft met zijn collega's Tilton en Philip de invloed van de overheidsbezuinigingen flink vergroot. Eerst zagen ze een tegenwind van 0,5% vanaf het vierde kwartaal 2010 tot het derde kwartaal van 2011. Nu maken ze er 1% van en in het derde kwartaal van 2011 loopt dat op tot 2%. Dit betekent dat de groeiverwachtingen voor 2011 voor de VS een knauw krijgt, want GS heeft heel erg veel navolgers (ook ik start mijn verwachting voor de groei in de VS met (Hatzius + Benderly)/2).
Los van deze bijstelling door GS: De yieldcurve begint nu ook een flinke daling van de ISM in te prijzen. Zie plaatje.
GS wees in zijn daily overigens wel op wat al te veel pessimisme. Credits prijzen weer veel te veel defaults in. Men prijst veel te veel zwarte zwanen in. Men ziet te veel systeemrisico in plaats van gedwongen liquiditeitsverruiming door centrale banken.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten