Achtergrond bij Beleggen op de golven Waar zijn we op de golven? Waarom gaan de aandelenkoersen al lang zo veel omhoog? N.B. dit blog is à titre personnel en hoeft de visie van BMO Global asset Management niet weer te geven
11 oktober 2011
De plannen voor Europa: bazooka of muizenkeutel?
Niemand heeft nog een overtuigend plan op tafel gelegd hoe je de eurocrisis in goede banen kunt leiden.
Het is duidelijk dat voor 3 november Merkozy een shock and owe strategie moeten voorleggen die genade vinden als bazookaplan in de ogen van Cameron (plaatje is van bazookaspel van www.chud.com van het spel Crysis 2 waarvan Cameron een groot fan zou zijn).
Zo'n plan zou moeten hebben: een EFSF dat leningen voor Italië en Spanje in ongekende hoeveelheden kan uitgeven en dat de banken kan herkapitaliseren via leverage en garanties op covered bonds. De ECB moet zijn best doen door EFSF obligaties ongelimiteerd te kopen en vooral ook flink covered bonds van o.a. banken inslaan. Het IMF moet ook meedoen via een uitgebreid kapitaal (met medewerking China). Ook de FED en de Bank of England moeten iets doen, liefst aangevuld met China en Japan. Daarmee moet zeer pausibel zijn dat je de komende jaren voor € 2000 miljard staatsleningen kan opkopen en bankkapitaal kan uitbreiden met minstens 5 200 miljard.
Allereerst moet het bankkapitaal geforceerd verhoogd worden (de Europese versie van TARP), vooral de grote banken hebben weinig kapitaal versus hun vermogen, zo'n € 200 miljard onder bepaalde voorwaarden anders volgt nationalisatie (die € 200 miljard steekt schril af tegen de $ 700 miljard TARP). Landen moeten garant staan en daar een flinke bereidstellingsprovisie voor vangen.
Verder moet zo snel mogelijk op een ordelijke wijze het failliet van Griekenland verwerkt worden (staat en bankwezen). In 2012 moet Griekenland zo veel herfinancieren dat het beter is in 2011 een default te starten. Daarna moeten ze eerst eens og eens twee jaar geholpen worden.
Er zal veel met onderpand gewerkt moeten worden, ook al stuit het op verzet van landen als Griekenland waar geen dubbeltje collateral gevonden kan worden. Italië is schatrijk en bezit 50% van het BNP dat tamelijk gemakkelijk verkocht kan worden.
Hoe een en ander aangepakt gaat worden is nog volstrekt onzeker. Iedereen heeft andere scenario's met andere kansen. Komt er een eurobond? Kan de ECB gedwongen worden monetair te financieren? Kan Duitsland zich over alle wettelijke bezwaren heenzetten? Is Frankrijk streng genoeg voor zijn anken? Waar halen Italië en Spanje het geld voor herkapitalisering van hun banken vandaan?
In hoeverre is een Brady bond-achtige constructie toepasbaar voor Griekenland zonder dat Portugal en Ierland ook dolgraag failliet willen gaan (ze kunnen immers onbeperkt lenen bij het EFSF).
Tot op heden willen de politici echt niet zo ver gaan. Banken stribbelen ook tegen. Ieder land wil iets anders dat juist voor hen goed uitpakt. Er zijn allerlei bureaucratische hindernissen opgeworpen die invoering van een efficiënt EFSF haast onmogelijk maken als de wetten niet veranderd worden. Slowakije liet zien dat EFSF niet erg populair is. De politici willen liever niet verder gaan dan een muizenkeutel en dan testen of de kapitaalmarkt dat accepteert. Ondertussen is er te veel tijd verloren gegaan en tijd kost geld, zo leerde TARP (eerst was $ 50 miljard genoeg, later vond men $ 700 miljard te weinig).
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten