Het verschil tussen de groei van de consumptie en het consumentenvertrouwen in de VS is zo groot geworden, dat men theorieën gaat ontwikkelen hoe dit toch kan.
Een theorie is dat de top 20% qua inkomen meer dan de helft van de uitgaven doet en maar 20% van de index van het consumentenvertrouwen. Omdat het uitstekend gaat met deze gezinnen die meer dan $100.000 per jaar verdienen, gaat het ook goed met de consumptie. Retailers die die hogere inkomens verdienen hebben een goede groei van de omzet gezien (zie Coach, Tiffany, Nordstrom etc.).
De Fed had altijd al z'n bedenkingen. Jean Kinsey schreef in 1993 al dat consumentenevrtrouwen iets is als een koutje: je kunt je er niet aan onttrekken om dan op te passen, maar het verandert weinig aan hoe het met je gaat.
Een andere theorie is dat consumentenvertrouwen emotie is en dat is per definitie verdacht. De mensen zijn nu boos dat de werkloosheid zo hoog is en niet daalt. Daarom zeggen ze te vaak geen vertrouwen te hebben, maar ondertussen kan de consumptie best met 2% groeien. In rustiger tijden kun je meer op het consumentenvertrouwen vertrouwen als indicator voor de groei van de consumptie.
Weer een andere theorie is dat de meeste mensen zo weinig verdienen dat ze gewoon al hun geld uitgeven, ook al hebben ze geen enkel vertrouwen in de economie. Ze moeten wel om aan de basisbehoeften te voldoen.
bron: BLOOMBERG News (BN) Economy Revives as Consumer Shows What’s Done Refutes Sentiment. (Oct 30) By Steve Matthews and Cotten Timberlake
plaatje van Bianco
Geen opmerkingen:
Een reactie posten