Obama begon voortvarend met een $ 800 miljard programma van overheidsstimulering. Door Cristina Romer was aan Obama bij het aanvaarden van zijn ambt voorberekend dat hij minstens $ 1200 miljard had moeten uitgeven om het gat ook maar enigszins te dichten dat de kredietcrisis had geslagen (nu is men het erover eens dat dit gat $2200 miljard of nog groter was).
Door de financiële crisis is de werkloosheid minder gedaald dan iedereen dacht behalve Reinhart Rogoff (maar wel meer dan Roubini dacht). De Tea Party stelt dat dit kwam door al die stimuleringen die een groot weggooien van geld was. Economen stellen echter dat zonder al dat extra geld de recessie nog veel dieper zou zijn geworden (meer à la IJsland).
Het reële inkomen van het gemiddelde gezin is na 2007 sterk gedaald, zoals de grafiek laat zien. Het totale inkomen is wel weer terug op het niveau van 2007, omdat de rijken/ beter opgeleiden nu meer verdienen dan toen. Dat geldt dus niet voor het mediane gezin (de laatste streep omlaag komt door de hoge inflatie).
Het lijkt erop dat de economische groei nog flink gestimuleerd moet worden wil de werkloosheid voldoende dalen om Obama aan zijn herverkiezing te helpen.
Obama had door moeten pakken met infrastructuurinvesteringen en investeringen in technologie (voor gezondheid etc), banenprogramma's à la Duitsland (of een soort Melkert banen moeten creëren).
Hij had het plan van McCain over moeten nemen om de hypotheekschuld af te romen tot de waarde van het huis (en daarna participatie in de waardestijging)
Nu lijkt het erop dat de huizenmarkt in de VS net te laat herstelt om Obama aan een herverkiezing te helpen.
bron: The Big Picture en http://www.washingtonpost.com/blogs/ezra-klein/post/could-this-time-have-been-different/2011/08/25/gIQAiJo0VL_blog.html
Geen opmerkingen:
Een reactie posten