Op zijn blog over ongelijkheid van inkomens had Milanovic een leuke tabel over hoe lang het al geleden is dat de huidige inkomens per hoofd hetzelfde was als in 2013. (gevonden via Lukas Daalders blog)
Hierboven staan wel de slechtste jongens van de klas vermeld. Maar de situatie is eigenlijk nog erger dan de tabel aangeeft. In de meeste landen is de inkomensongelijkheid toegenomen. Het mediane inkomen is dan (meer) lager dan het gemiddelde inkomen.
Saoedi-Arabië terug op het niveau van 1972, van voor de oliecrises, dat is moeilijk voor te stellen. De bevolkingsexplosie sindsdien heeft wel erg
drukkend gewerkt op inkomen per hoofd. Daarom zijn er veel revolutionaire krachten in Saoedi-Arabië. de jeugd vindt dat ze het te slecht hebben.
Milanovic meldt:
Or take another, perhaps extreme, example.
In 1974 when Muhammad Ali went to Kinshasa for his “rumble in the jungle” DR
Congo and Indonesia had exactly the same GDP per capita, around $2,000. Now,
Indonesia’s GDP per capita is about to reach $10,000, and Congo’s is down to
$500. The gap is now 20 to 1, in a span of two generations.
Colombia is in sneltrinvaart rijker aan het worden dan Venezuela dat zich om aan het toveren is in een socialistische heilstaat naar Cubaans model maar zonder de charismatische leider.
Dan de twee grootste rampen, nog erger dan zimbabwe en haiti (misschien alleen vanwege het gebrek aan cijfers in die landen).
De democratische (?) republiek Congo is recentelijk wel enige vooruitgag aan het boeken, maar onder het Belgisch juk hadden ze het beter. Moboetoe roofde meer dan de beruchte koning Leopold. Waarom Madagscar zo'n ramp is weet ik eigenlijk niet zo goed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten