Beurzen bewegen maar weinig de laatste tijd en dat ondanks
de verwachte stijging van de volatiliteit door de Amerikaanse verkiezingen
[=VIX>> werkelijke volatiliteit]. Biden
wordt niet langer als erg gezien, want dan krijg je meer economische
stimulering en een sterkere yuan.
Coronabesmettingen omhoog, onzekerheid over Amerikaanse verkiezingen,
hoop op vaccin weer omhoog, winsten derde kwartaal veel meer dan normaal
meevallend. Winstverwachtingen voor 2021 en 2022 stijgen. Inclusief China houdt
een en ander elkaar kennelijk in evenwicht.
China trekt de wereldeconomie, meer via herstel industrie en
export dan door extra groei consumptie. Een en ander werkt positief door op
andere landen via een hogere yuan waardoor andere landen meer en tegen betere
prijzen (zoals koper) kunnen exporteren.
Vertrouwen staat in het Westen door de stijging van de
coronabesmettingen onder druk. Industriële productie lijkt nauwelijks of niet
te worden geraakt, huizensector sterk, maar dienstensector opnieuw onder druk.
De hamvraag is of dit wegglijden van de dienstensector een
W-recessie gaat veroorzaken. Ik roep al een tijdje dat dit dreigt, onvoldoende
in de koersen zit. Dat is de hoofdreden waarom ik een paar maanden geleden
schreef dat je tevreden moest zijn met het koersherstel na maart. Sindsdien
zijn de koersen ongeveer zijwaarts gegaan, terwijl men nog steeds vrijwel geen
risico van een W-recessie ziet, maar men zag een FED die -zoals verwacht- niet
langer te veel moest kopen, wel heel veel kocht en men zag meer COVID-risico/
maar ook meer kans op werkzame vaccins [het blijft onduidelijk of deze goed gaan
werken voor 70+, maar voor 60- ziet het er goed uit en zo kan er uiteindelijk
eind 2021 toch ‘herd immunity’ ontstaan].
In Europa zijn de economische zorgen groter dan in de VS en
is de inflatie dalend tegen stijgend in de VS. De rente heeft in de sterke
EU-landen nieuwe dieptepunten gezet en de spreads van Italië en Spanje lopen
weer wat op. In de VS is de rente al enige weken aan het stijgen, eigenlijk
verrassend veel (maar wel in lijn met de stijging van de inflatieverwachtingen in
de VS van de laatste maanden). De economische zorgen zijn daar minder. Na de
verkiezingen komen er weer nieuwe stimuleringen (bij Biden meer). Zorgen over
credit spreads zijn uitzonderlijk snel verdwenen (0% recessiekans aangevend op
korte termijn).
Enkele druiloren [extreem
negatieve dollarposities samen met extreem positieve posities voor
grondstoffen] zien de dollar op korte termijn flink dalen vanwege de enorme
fiscale tekorten in de VS, maar zij vergeten dat de fiscale tekorten elders
ongeveer even erg verslechterd zijn. De VS is nog steeds een kapitalistisch
baken dat leidend is in technologie en waar men graag investeert. Alleen China
rukt relatief op, maar waarom zou de euro of het pond zo sterk moeten zijn? China
zal toch onderhand wel denken dat de yuan te veel is opgelopen versus de
dollar?
Het VK scoorde eindelijk een mooi handelsverdrag, met Japan
en praat weer met de EU. Maar Brexit is Brexit, zo wordt de wereld op ongeveer
religieuze wijze dogmatisch voorgehouden.
De Amerikaanse
werkgelegenheidscijfers blijven voor veel verwarring zorgen. Initial claims
voor werkloosheid omlaag (met correcties voor Californië waar men weer cijfers
verstrekt en waardoor vorige cijfers moesten worden herzien), veel minder
mensen zoeken naar werk (=?), meer mensen worden langdurig werkloos, er komen
meer plannen voor reorganisatie, aantal mensen met speciale corona-uitkering
tamelijk stabiel zeer hoog.
De voorlopige flash PMI cijfers gaven wereldwijd aan dat het
economische herstel afzwakt, maar nog niet erg. Best goede cijfers voor de VS
en China, weer eens wat zwakjes voor Europa en Japan veelal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten