In de jaren tachtig was always buy, never sell de hoogste beleggingswijsheid van de Japanners. Wacht niet op de dip, want dan heb je al weer te veel stijging gemist. Toen kwam 1989 en het fantastische beursverhaal van 1950-1989 spatte uit elkaar.
Na een periode van geweldig stijgende koersen zijn er steeds meer mensen die weer geloven in buy and hold. Hodlers genoemd in de VS. Hun geduld wordt danig op de proef gesteld bij aandelen technologie en nu ook weer eens crypto.
Bij technologie verguist men de oppergodin Cathie Wood (van top innovatieve bedrijven die super duur waren) en bij crypto lacht men deze week besmuikt om wat Saylor van Microstrategy allemaal uitkraamt. Volgens zijn volgelingen knapper dan einstein, want hij heeft een unieke strategie uitgestippeld om met zo veel mogelijk vreemd geld en aandelenemissies zo veel mogelijk bitcoins te kopen. Het was helemaal niet het bedrijfsmodel, dat is gewoon technologie busieness, maar Saylor zag ineens het licht: met high yield obligaties kocht hij bijna 100.000 bitcoins en de waarde van MSTR steeg explosief, tot ver boven de waarde van de bitcoins. Daarna is de koers wat gaan dalen. Nu is het bedrijf op de vingers getikt door de opperboekhouders in de VS. Ook de kosten van volatiliteit meenemen in de GAAP-cijfers. Nee, even geen nieuw hoogtepunt in de koers van MSTR.
Er is de odige paniek op de beurzen ontstaan afgelopen week. Door de enorme optie-expiratie werden de uitslagen groter. Veel is nu oversold, overtuigend maar nog niet zo extreem dat er duidelijk sprake was van capitulatie. De Nasdaq zou de komende dagen best wel eens wat kunnen herstellen, nu even te veel is verkocht. Maar als de paniek verder toeslaat, dan daalt het gewoon verder tot een punt waar wel duidelijk sprake is van paniek. Voorlopig volgt men het 2018 scenario en hopen de beren op 1987 om dan eens lekker toe te slaan (waardoor dit scenario niet erg kansrijk is zonder extreme schok).
Die paniek was er ook op de obligatiemarkt, maar die paniek ebt weg door de dalingen op de aandelenbeurzen. Men ging steeds extremere verhalen over de FED vertellen: in maart zouden ze beginnen met een stijging van 1% en dan bij elke vergadering de rente nogmaals met 0,25% verhogen, net zo lang totdat Biden en Harris met pek en veren uit het Witte Huis verwijderd zijn.
In China is men overduidelijk weer op de toer van flink monetair verruimen gegaan en ook de lokale overheden mogen weer meer geld gaan verspillen via nieuwe leningen die banken met veel vaderlandsliefde moeten gaan verstrekken.
Het monetaire verhaal is dus wat minder slecht. Yellen, vroeger de beste voorspeller van de FED, roept dat de inflatie eind 2022 een heel eind richting 2% zal gaan. Zo hard zal het niet gaan denk ik, maar daling, dat lijkt plausibel. De winstcijfers over het vierde kwartaal 2021 zijn weer heel goed, al eist men steeds meer: goede stijging van omzetten, hogere marges. Dat kunnen zelfs FANG-aandelen niet allemaal leveren: Netflix -25% en Amazon vrijdag meer dan -5% in koers.
Wordt het tijd voor buy the dip? Daar zijn stalen zenuwen voor nodig. Maar als men koersdoelen heeft uitgezet op basis van fundamentals en die doelen worden bereikt, waarom zou men dan niet eens voorzichtig kopen. Helaas zijn veel aandelen in mijn ogen nog steeds te duur, maar lang niet allemaal.+
Geen opmerkingen:
Een reactie posten