de economische plannen van Hillary Clinton: bescheiden en afhankelijk van hervorming immigratiewetgeving

In tegenstelling tot Trump probeert Hillary Clinton het begrotingstekort binnen de perken te houden. Daar ze waarschijnlijk te maken zal krijgen met een republikeins congres, zit er ook niet zo veel anders op.
Dat zet wel een maximum op nieuwe politiek. Uitgaven voor infrastructuur mogen met $300 miljard toenemen in de komende vijf jaar (Trump denkt eerder aan een trijard).
Belastingverlagingen komen er niet, slechts belstingverhogingen voor de miljoenenverdieners (o.a. de Buffett Rule, dat je minsten 30% belasting betaalt als je meer dan $1 miljoen per jaar verdient).
Zij wil de die belastinginkomsten herverdelen naar de age inkomens. Ze wil vooral het minimumloon doen stijgen.

Clinton will veel meer geld uitgeven aan onderwijs. +$700 miljard in tien jaar. Als het zou mogen zou ze ook soepeler met studieschulden omgaan.

Volgens Zandi https://www.economy.com/mark-zandi/documents/2016-07-28-The-Macroeconomic-Consequences-of-Secretary-Clintons-Economic-Policies.pdf moet de winst aan economische groei vooral komen uit een ander immigratiebeleid. Zij wil veel werkende immigranten binnenhalen, heel anders dan Trump.

Clinton laat zich onduidelijk uit over handelsverdragen. Ze mogen niet ten koste gaan van Amerikaanse arbeiders, maar als dat niet het geval lijkt, dan mag er wat meer dan bij Trump.
Clinton is vaag, maakt regulering complexer als ze de kans krijgt Het is weinig ambitieus, bangelijk om te investeren bij een zo lage rente. Misschien heeft Konstam gelijk dat ze pas wakker wordt als Amerika in een flinke recessie zit en de aandelenkoersen flink gekelderd zijn. .