Standaard is dan een koersvergelijking te maken met 1929 en 1987. Liefst met verschillende schalen, zodat de overeenkomst groter lijkt.
de FT deed dit niet en dat levert onderstaand plaatje op.
De stijging voorafgaand aan de krachs was groter geweest. Daarom roept men nu eensgezind luid in koor: er komt echt geen krach nu hoor, alles zit degelijker in elkaar, aandelen zijn helemaal niet zo veel te duur (al is men het er wel over eens dat ze te duur zijn en geen renteverhoging van betekenis kunnen verdragen, maar die renteverhoging lijkt er niet te komen, men is nu ook niet bang voor een recessie en inflatie is niet te hoog deze keer).
De analyses waarom er nu geen krach komt zijn wat degelijker dan die van de afgelopen jaren.
Bijvoorbeeld die van Eddy Elfenbein (blog Cross Wallstreet) http://www.crossingwallstreet.com/archives/2017/10/what-caused-the-1987-crash.html (Navellier).
Zij gaven de schuld aan vooral de politiek via 3 P's: prosperity (het ging te goed vanwege onverantwoorde belastingverlagingen ver in de cyclus, met als gevolg 50% koersstijging in het voorafgaande jaar). Politics. (Er was een nieuweling baas van de FED die nog moest leren hoe je onrust aanpakt (Greenspan), In 1987 was de FED de rally aan het saboteren, was de overheid te royaal geweest met belastingverlagingen (Reagan had de tax reform act van 1986 enige tijd terug getekend) maar in de week voor de krach kwamen er ineens voorstellen om ongunstige belastingmaatregelen te nemen, en vooral gaf men Baker de schuld die een valuta-oorlog aan het uitlokken was, een zwakke dollar eisend (de dollar is jullie probleem, buitenland)) en Panic (dat kan altijd opduiken). Ze concluderen dat het nu nog te vroeg is voor een krach, maar dat als de koersen veel verder stijgen en er grote belastingverlagingen komen, dan men dan wel moet gaan vrezen voor een krach.
Gebruikelijk is het om computerprogramma's de schuld te geven die vanwege portfolio insurance allemaal op het zelfde moment op hetzelfde idee kwamen dat de steunniveaus waren doorbroken en men een stop loss moest gaan inleggen.
Zo heb ik het ook altijd gezien. In het weekend voor de krach was het duidelijk dat de chartisten een grote val van de koersen zouden veroorzaken op de maandag erna. Alleen zo'n grote val had ik natuurlijk ook weer niet gedacht.
Die krach was heel nederig makend. Eerst had men die grote stijging van de koers niet zien aankomen, daarna nam men die voor gegeven aan en bleef men zitten. Daarna vielen de koersen meer dan voor mogelijk werd gehouden en voelde men zich ontzettend dom dat men was blijven zitten terwijl men wist dat aandelen veel te duur waren.
De Peoples Bank of China waarschuwt voor een Minsky moment: zo weinig volatiliteit, onzekerheid moet op zeker moment volgens Minsky een explosie aan volatiliteit veroorzaken. het gelijk van Minsky is al vele malen gebleken.
Ja, een krach kan weer optreden ondanks alle maatregelen dit te voorkomen https://uk.reuters.com/article/us-usa-stocks-crash-structure-analysis/could-the-1987-stock-market-crash-happen-again-idUKKBN1CO0F0
Geen opmerkingen:
Een reactie posten