Ik ben naar het gecombineerde seminar van IVBN en
VBA geweest.
De aftrap kwam van Loranne van Lieshout (Ortec).
Eerst het theoretische verhaal. Direct vastgoed scoort hoog qua rendement
versus risico in de ALM-studies van Ortec, beter dan aandelen of commodities.
Vastgoed is een goede diversificator, enigszins inflatievast. Op korte termijn
( 1 jaar) is het risico laag [7%], het stijgt iets bij een langere horizon
[10%]. Het risico van aandelen [20%] is veel hoger maar daalt als de horizon
langer wordt [15%], maar het risico blijft hoger dan dat van vastgoed [die stijging/daling
op termijn is omdat het rendement van vastgoed in het afgelopen jaar enigszins
hetzelfde rendement volgend jaar belooft, bij aandelen is dat niet zo; bij
grote dalingen komt er in de jaren erna vaak een herstel]. Vastgoedbeleggingen
hebben een duratie, wat die is, is volstrekt onduidelijk. Sommige studies
wijzen op 3,6 jaar. Syntrus meldde voor Nederlands vastgoed 7,4.
Allemaal ruim genoeg om een gewicht van 20 tot 40%
voor te stellen in een normale portefeuille voor pensioenfondsen. Dat is in
werkelijkheid niet het geval, het gemiddelde gewicht bij pensioenfondsen is een
benepen 9% en eerder dalend dan stijgend. Ze had een mini-enquête gehouden
waarom dat zo was. Als hoofdreden gaf men (il)liquiditeit op. Als men aan
rentematch via derivaten doet dan moet bij 100% match en een rentestijging van
1% maar liefst 20% van de portefeuille te gelde gemaakt worden en dat kan
alleen maar met aandelen, commodities en liquide obligaties.
Dan is er nog het probleem van leverage bij listed/
non listed onroerend goed. Dat is niet gunstig voor pensioenfondsen met hun
grote beleggingen in veilige vastrentende waarden die vaak minder opbrengen dan
de financieringskosten van vastgoedbedrijven. Dat is voor Loranne de hoofdreden
om voor direct vastgoed te gaan en het verklaart ook de toenemende populariteit
van club deals tussen pensioenfondsen die geen leverage willen maar wel
spreiding over meer objecten moeten hebben. 50 is genoeg volgens haar.
Bij defined benefit ziet men 9% vastgoed, bij
defined contribution slechts 2% [net als bij verzekeraars]. Als DC de toekomst
is, houdt dat ook een stijging van het gewicht van vastgoed tegen.
Ik zie governance, keep it simple ook als reden om
minder in vastgoed te beleggen. Liquiditeit is niet alleen belangrijk vanwege
rentematch, overgang naar DC of fusies, maar ook omdat liquiditeit weg is juist
als je het het hardste nodig hebt. Je kunt er meestal niet uit als je het echt
wilt. De belegging in vooral non listed blijkt plotseling eindig en dat is niet
goed voor het rendement, management laat dan ook nog eens (gedwongen) te wensen
over. Dat is bij onze pensioenfondsen de reden waarom men meer richting listed
real estate aan het gaan is, naast de betere performance, betere spreiding
wereldwijd ook in Azië en niet zo zwaar in Europa met zijn slechte demografie
en groei.
Na Loranne kwam marieke van der Kamp van NN, die
uitlegde waarom verzekeraars maar weinig in vastgoed beleggen. Men kijkt naar
kapitaalbeslag volgens Solvency 2, Economic value Added en Earnings at Risk. Garanderen
van een uitkering dwingt tot meer beleggen in vastrentend en tot minder risico.
Solvency 2 vraagt om 25% kapitaalbeslag voor directe beleggingen in vastgoed
(indirecte 39%). Woninghypotheken met 6% kapitaalbeslag zijn dan veel
aantrekkelijker en daar stort men zich dus volledig in.
Rob
Courterus beschreef het worstelingsproces bij Blue Sky group in hoe veel en
welk vastgoed. Bij hun is er een trend naar minder listed en meer
internationaal non listed. In de loop der jaren komen er allerlei nieuwe
factoren bij in de diversificatiestudies zoals zij doen bij de ALM studies om
de 3 jaar (bijvoorbeeld ESg, duurzaamheid, internationaal beleggen, historische
data, verwachtingen, andere scenatio’s). Ze komen al tijden uit op 10%
vastgoed, bij vliegend personeel 15% omdat dit een rijp fonds is, met minder
beleggingen in aandelen. Ook zij hebben de ALM bolletjes met gewichten voor
aandelen, vastrentend en vastgoed. 5% meer vastgoed maakt niet zo veel uit qua
totaal risico. Bij gewichten boven 40% voor aandelen draagt extra vastgoed maar
weinig bij in een portefeuille. Concurrentie van andere beleggingscategorieën
is de hoofdreden voor het lage gewicht voor vastgoed.
Dat klopt. Als je aan andere categorieën ook een
goede risk/return meegeeft in je veronderstellingen krijgen die ook hoge
gewichten. Het klagen over lage gewichten in portefeuilles zie je ook bij de
verkopers van high yield, private equity, EMD, infrastructuur en cat bonds.
Afsluitend hield Neil Blundel van nu Invesco zijn
verhaal. Vastgoed met zijn beleggingswaarde van $19.000 miljard is belangrijk.
33% is VS. Alternatieve beleggingen zijn veel populairder in de VS. Vooral
concurrentie met private equity. Men belegt er erg veel in aandelen en reductie
van het factorrisico van aandelen is belangrijk en vastgoed helpt dan. Voor de
spreiding is belegging van 10 objecten in Nederland al heel wat, 30 in Europa.
Spreiden darbuiten levert valutarisico. Genoteerd vastgoed correleert hoog met
aandelen, maar high yield vroeger nog meer [spreads zijn nu zo laag dat high
yield nu duratierisico heeft].
Geen opmerkingen:
Een reactie posten