Weer een week van langzaam stijgende
koersen, met donderdag een dissonante dag vanwege Catalaanse opstandigheid en
oprispingen over wat centrale banken zouden kunnen gaan doen (de 26ste
moet de ECB klare wijn schenken over de taper: omdat er door gebrek aan Duits
overheidstekort er nog maar € 300 miljard is te kopen door de ECB moet de QE
fors teruggebracht worden, tot duidelijk onder de door de markt gehoopte € 30
miljard per maand).
Reflatie en goede winstcijfers waren
weer de thema’s al lijkt het reflatiethema iets aan kracht in te boeten. De
rente steeg, de korte iets harder dan de lange.
China had opbeurende, Goldilocks,
cijfers: 6,8% groei, degelijke, iets grotere stijging van industriële productie (6,6%) en retail
sales (10,3%), alleen investeringen hadden een tandje sterker kunnen zijn.
Producentenprijzen stegen wat sneller (6,9% op jaarbasis), een goede voorbode
voor winsten. CPI (1,6%) was laag volgens het boekje.
Winsten over het derde kwartaal zijn beter dan de analisten
voorspelden, maar minder beter dan normaal en dan verwacht. Omzetgroei is wel
beter dan verwacht (zelfs voor IBM) en daarom is de koersreactie meestal
beperkt.
In de VS verbeterde het sentiment van
de huizenbouwers (NAHBMI) behoorlijk, de verkopen van bestaande huizen waren goed.
Housing starts vielen echter tegen. Leading indicators stelden teleur met
-0,2%. De Phillyfed en Empire survey stegen behoorlijk en dat is een
voorlopende (gunstige) indicator voor de ISM. Importprijzen stegen (door de
zwakkere dollar) en producentenprijzen moeten nu volgen.
De senaat stond zoals alom verwacht met krappe meerderheid toe belastingverlagingen eventueel mogelijk te maken via de begroting (budget resolution). Die horde voor belastingverlaging is genomen, maar er moeten nog vele komen.
ZEW expectations steeg iets, een
leading indicator voor de Duitse IFO.
In het VK steeg de CPI tot 3% op
jaarbasis de RPI zelfs tot 3,9% (vooral door het zwakke pond).
De handelsbalans van Japan verbeterde
door een nog fiksere stijging van de export dan de import op jaarbasis.
Oostenrijk koos een jonge conservatief
tot Führer. Rajoy is in aan het grijpen om de Catalanen hun macht te ontnemen, nu Puigmont niet helemaal inbond en nog steeds dreigt met onafhankelijkheid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten