Er was een vlak tot stijgend
koersverloop tot vrijdag, waarbij de verscherping van de handelsoorlog roet in
het eten gooide. China verhoogde importtarieven ter vergelding van de nieuwe
heffingen van Trump. Trump verhoogde nog eens 5% extra op bijna alle importen
uit China en waarschuwde Amerikaanse bedrijven niet te heulen met de Chinese
vijand. Wegwezen, al nam hij dat laatste zondag weer terug. Trump had zware
aanvallen op Powell en Xi, die gaan overal de schuld van krijgen. Trumps
aanhangers worden steeds lyrischer over zijn aanpak, de rest krijgt het steeds
benauwder.
De daling van de koersen op vrijdag
was paniekerig en technisch ziet het er ineens zwakjes uit. Algoritmes die
overdreven reageren op tweets kregen de schuld. De aanval op opwaarts
doorbreken van 2945 is mislukt, de aanval onder 2820 dreigt wel te lukken. Weer
tegenvallers in de handelsoorlog, meer recessiesignalen, weer afbrokkelende
winstverwachtingen, waarschuwingen dat de bomen niet tot in de hemel groeien
bij diverse techbedrijven. Volgens het Patagonia model roepen langzaam meer (181) bedrijven/ banken dat ze meer aan andere doelen gaan denken dan alleen aan aandeelhouders blij maken https://www.forbes.com/sites/jasonwingard/2019/08/23/the-patagonia-model-ceos-redefine-shareholder-value/#29668b1016e3.
De preken van de centrale bankiers in
Jackson Hole hadden nauwelijks invloed. Powell bracht een positief verhaal,
Carney een negatief. Het geloof in voldoende steun aan de economische groei bij
de nu al zo lage rentes is tanende (centrale banken duwen aan het beruchte touwtje 'pushing on a string'). De FED verlaagt de rente dus in september en misschien wel met 50bp.
Het belangrijkste economische nieuws
was de voorlopige negatieve herziening van de groei van de werkgelegenheid in
het jaar voor maart met 501.000. De uiteindelijke herziening maart 2020 zal
hier waarschijnlijk niet veel van afwijken. Daardoor zou de groei van de
werkgelegenheid nu al onder mijn recessiewaarschuwingsgrens van 1800.000 zijn
gekomen. De arbeidsmarkt is lang niet zo positief als gedacht en samen met de
kortere werkweek (want veel minder overwerk, daling van ISM op tijd leveren)
begint dit snel zorgelijk te worden. Het basisscenario wordt nu een doorgaande
afzwakking van de groei van de werkgelegenheid (en nul is geen grens). Dat
wordt bevestigd door de zwakke PMI diensten van de VS die verder daalde en nog
maar weinig boven 50 staat (50,9, een jaar geleden nog 60).
Citigroup Economic Surprises Index is
bezig aan een herstel in de VS, maar is nu al erg lang onder 0 (en dat betekent
een neerwaartse trend van verwachte groei). Leading Indicators herstelden wel
vorige maand naar weer positief (+0,5%). Er zijn behoorlijk wat fluctuaties in
de indicatoren voor de korte termijn, nu toch wel meer naar beneden. Bijna alle
economen blijven stug volhouden dat de inverse rentestructuur deze
keer echt geen recessie binnen een jaar aankondigt, omdat de arbeidsmarkt en
daarmee consumptie zo sterk is, getuige o.a. de zeer sterk meevallende
detailhandelsverkopen.
De lage hypotheekrente steunt de
huizenmarkt, meer hypotheekaanvragen, iets hoger vertrouwen huizenbouwers, maar
de afzwakking van stijging van de huizenprijzen zet maar door en is dicht bij
nul aan het belanden. Volatiele cijfers huizenverkopen, onduidelijke trend.
PMI's buiten Amerika waren ongeveer gelijk aan vorige maand en bleven zwak voor de industrie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten