In 2020
hebben we eigenlijk Moderne Monetaire Theorie (MMT) op volle kracht in werking
gezien: overheden gingen op ongekende schaal stimuleren en die bijbehorende
enorme stijging van de overheidstekorten werden door de centrale banken
ruimschoots gefinancierd.
Enorme
geldgroei en toch geen inflatie. Dat is wat MMT voorspelde. Hoe groter de
monetaire financiering van het overheidstekort, des te lager de rente. Een
groter overheidstekort zorgt dus voor een lagere rente aldus MMT. Dat hebben we
in het verleden overigens vaak gezien, zelfs zonder extreem monetair beleid als
QE, omdat stijging van overheidstekorten meestal gebeurt in slechte economische
tijden waarin mensen meer willen sparen en minder investeren.
Bas Jacobs
laat enigszins (het artikel is daar uiteraard te kort voor) zien dat dit in
lijn is met de Keynesiaans theorie die standaard is geworden in de economische
theorie en fiscaal beleid. Volgens het bij economen zeer populaire ISLM model
moet de overheid als de vraag te ver achter blijft bij het aanbod flink geld
gaan uitgeven en dat gaat niet leiden tot meer inflatie en hogere rente. Daarom
was Bas Jacobs (en met hem vele andere gerenommeerde economen) het vorige
decennium ook tegen de enorme bezuinigingsdrang van overheden na de
Kredietcrisis van 2007-2009.
MMT is nog
steeds niet geaccepteerd door bijna alle belangrijke economen. Te veel
geldgroei leidt tot te veel inflatie en de schulden worden door de dan hogere
rente een ondraagbare last.
In de
huidige tijd van een rente die ongeveer 0 is of zelfs negatief voor overheden
is de lokroep van MMT haast niet te weerstaan door politici, vooral niet door
linkse politici die een oneindige lijst van verlangens hebben om uit te delen
aan de minder bedeelden en aan betere overheidsvoorzieningen (waarom rechtse
politici MMT niet willen inzetten voor lagere belastingen is me een raadsel).
Het zwakke
punt van MMT is dus dat overheden in problemen komen als door te veel geldgroei
de inflatie te ver oploopt en de rente te veel stijgt. Nu is de rente zo laag
dat schulden geen pijn doen, maar dat wordt onhoudbaar zegt Bas Jacobs (ik ben
het uiteraard met hem eens), als de rente te veel stijgt en dat gaat natuurlijk
gebeuren als je MMT te lang inzet. MMT stelt dat als de inflatie oploopt de
overheid de belastingen moet gaan verhogen om zo de te hoge vraag te
verminderen. Er moet een Copernicaanse omkering komen van het overheidsbeleid:
het draait om het monetaire beleid dat gecorrigeerd moet worden met
overheidsbeleid. Ik dacht altijd dat hogere belastingen tot hogere inflatie
moeten leiden, maar MMT denkt daar anders over.
[PV: dat is
eigenlijk zoals het de afgelopen jaren is gegaan: het economische stimuleringsbeleid
lag helemaal bij centrale banken en overheden zaten maar te bezuinigen totdat
ze voldoende geld toegestopt kregen van centrale banken. Eigenlijk zouden we de
presidenten van centrale banken moeten kiezen en niet politici voor een
regering, als we geloven in MMT.]
Het sterke punt van MMT is dat de rente lang
erg laag moet blijven omdat anders de schuldproblemen te groot worden en dat
centrale banken dus gedwongen worden om de rente laag te houden. Men kan dan
nog heel wat jaren met geld strooien voordat het mis gaat.
MMT meldt
ook dat hogere overheidsschulden haast niet verkeerd kunnen gaan zo lang de
economie harder groeit dan de rentelasten. Belastinginkomsten stijgen dan vanzelf
harder dan de schuldenlasten, tenminste las de centrale banken de rente
voldoende laag weten te houden [en daarom wilde Trump dus Powell ontslaan,
omdat hij in 2018 faalde om de overheidsschulden meer draagbaar te maken via de
toen stijgende rente].
Ik zelf sta
verbaasd hoe klakkeloos iedereen maar slikt dat de rente laag zal blijven omdat
het anders zo slecht is voor degenen die te veel schuld hebben. Nee, als er te
veel schuld is, dan is de tucht van de markt vreselijk: de markt zet dan hogere
rentes neer net zo lang totdat er genoeg beleggers zijn die schulden willen
kopen. Als centrale banken dit te lang saboteren ontstaat op zeker moment
torenhoge inflatie (en een vlucht in cryptomunten, goud etc.) die de waarde van
de schulden in reële termen weer terugbrengt tot niveaus waar de kapitaalmarkt
mee kan leven gezien de vergoeding in de vorm van rente.
Waar ik nog
meer over verbaasd ben is waarom men de gulden financieringsregel voor het
overheidsbeleid bij de wederopbouw na de Tweede Wereldoorlog niet weer van stal
haalt: het overheidstekort mag stijgen met de omvang van de (extra) overheidsinvesteringen
(die toen zo extra nodig waren voor nieuwe scholen, zwembaden, woningen, wegen
en ga zo maar door).
Als overheden investeren zullen bij de huidige
rente maar ook bij enige stijging van de rente de inkomsten uit die
investeringen voldoende zijn om de extra schulden houdbaar te houden.
Investeren in infrastructuur is bijna een free lunch, zo lang je kunt aantonen
dat het voldoende rendeert gezien de rente.
Dat zet de
deuren wijd open voor investeringen tegen de klimaatcrisis. Alternatieve
energie wordt steeds goedkoper en daardoor meer rendabel. Via MMT kun je
betogen dat er geen rem nodig is op investeringen voor bestrijding van de
klimaatcrisis, zo lang het geld ook maar enigszins nuttig wordt besteed (d.w.z.
geen subsidie voor Tesla-auto’s van veel meer dan € 100.000 bijvoorbeeld, maar
wel voor zonne-energie, windparken op zee en isolatie etc.).
Investeringen
voor bestrijding van de klimaatcrisis lijken nu minstens zo nodig als de
investeringen voor de wederopbouw toen. En het geld hiervoor kan gemakkelijk
geleend worden zelfs zonder dat centrale banken de rente onder nul houden. Financiering
voor infrastructuur is altijd een populaire belegging geweest. Zie bijvoorbeeld
het enorme economische succes van China dankzij vooral opbouw van de infrastructuur.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten