Peggy Nooonan schrijft in haar opiniestukje in de Wall Street Journal (http://online.wsj.com/article/SB10001424052748704187204575101742162779612.html?mod=WSJ_Opinion_BelowLEFTSecond) dat het heel logisch is dat de gezondheidszorgvoorstellen zo stroef vooruitgang boeken. Obama heeft een en ander dramatish slecht aangepakt (drama Obama). Eerst moet je de gezondheidszorg hervormen zodat de zorgkosten kunnen dalen (o.a. meer overlaten aan verpleegsters, meer via vraagbaken internet, vergoedingen voor medische misgrepen beperken bij voorbeeld zoals Woody Brock zegt). Nu ga je de vraag naar gezondheidszorg uitbreiden zonder dat het aanbod toeneemt. Dat moet tot grote kostenstijgingen leiden. Daarom is een eventuele kostenbesparing van de nieuwe plannen ongeloofwaardig.
Obama steekt bijna al zijn energie in het laten aannemen van het congres van het verwaterde krakkemikkige plan dat door de senaat is goedgekeurd. Om dat voor elkaar te krijgen (dat is nog onzeker vanwege onduidelijke subsidies voor het plegen van abortussen dat niet goed ligt bij diverse democraten) vindt Obama volgens Peggy Noonan dat hij een zwart verhaal moet schilderen over de economie en de toekomst. Er blijft te weinig tijd over voor de aanpak van de economie en groene investeringen.
Voorlopig wordt Obama steeds meer gezien als een krachteloze president die ondanks grote meerderheden in senaat en congres vrijwel niets voor elkaar krijgt in het binnenland. Dit drukt nodeloos het vertrouwen in de wereld. Als het gekonkel over de gezondheidsplannen eindelijk naar het tweede plan verdwijnt, is er een goede kans op herstel van het consumentenvertrouwen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten