In Engeland proberen de conservatieven een sort derde weg te vinden. Net las labour voor Blair waren ze zo lang niet an de macht geweest dat ze hun ideologie moeten bijstellen. Nu is het de beurt aan de torys om via wat buigen weer aan de macht komen. Na de Tweede wereldoorlog zag je eerst de opkomst van de sociale heilstaat en daarna de afgang, die uitgeveord werd via Thatcher en Reagan. Daarna kreeg je de opkosmt van het marktfundamentalisme. Dat was onontkoombaar omdat het opkoemend individualisme dit eiste. Door de Kredietkrisis moet er een en ander veranderen aan het marktkapitalisme. Philip Blond is de vaandeldrager hiervan voor de conservatieven met zijn boek dat straks uitkomt: Red Tory. Buurten moeten leefbarder worden door kleine zelfstandigen te behouden met hun winkels, door kleine onderneers makkelijker an geld te laten komen en door meer per buurt te organiseren in plaats van door de staat. Het financiële stelsle moet veel beter gereguleerd worden, zodat er niet te veel macht ligt bij de financiële oligarchen.
In de VS had je in de ew York Times het opinieartikel van Brooks The Broken Society((http://www.nytimes.com/2010/03/19/opinion/19brooks.html?src=me&ref=homepage) dat voor de VS iets dergelijks voorstelt.
Ik vind een en ander nog niet erg overtuigend en de Engelse kiezer kennelijk ook niet. Er is nog geen goed antwoord op de problemen van de slechte buurten en ook niet hoe je goed om moet springen met de asset economy.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten