Credit Suisse (Neville Hill) liet zien in het bovenstaande plaatje dat het in de VS gebruikelijk was dat bij te hoge tekorten van de overheid je tekortreductie kunt verwachten in de jaren erna. Maar het is heel moeilijk een verband te vinden met economische groei en de tekortreductie.
Ik denk dat het reduceren van de overheidstekorten drukkend werkt op de groei maar dat je tegelijkertijd een daling van de te hoog opgelopen werkloosheid ziet die uiteindelijk de groei meer beïnvloedt.
Men maakt zich te druk over de negatieve invloeden van het terugdringen van overheidstekorten. Ons CPB doet hier flink aan mee. Men geeft een onderbouwing voor veel te lage rendemetne in de toekomst voor aandelen, zodat het bestaansrecht van pensioenfondsen verloren is gegaan als je met je beleid op die rendementen inzet.
Men ziet 1.75% groei in Nederland, maar geen herstel van de koopkracht, omdat de economische groei geheel op zal gaan aan het verminderen van het overheidstekort. Het CPB blijft ons de put in praten, zelfs al vinden ze ineens dat er maar € 29 miljard bezuinigd moet worden in plaats van € 35 miljard. Er komen waarschijnlijk neerwaartse berekeningen van het te bezuinigen bedrag.
Een voorbeeld waren de overmatig sombere verwachtingen voor het oplopen van de werkloosheid volgens het CPB. Het CPB voorpselde op zeker moment 9% werkloosheid voor Nederland terwijl eenvoudige modellen toen wezen op ee stijging richting 6.5-7.5%. Ondertussen is een zeer belangrijke voorspeller van de werkloosheid, de Duitse IFO opgelopen tot 98. Dat is een niveau waarna normaal gesproken de werkloosheid in Nederland na ongeveer zes maanden begint te dalen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten