Minack van Morgan Stanley had twee aardige plaatjes om zijn zoals altijd negatieve visie op de markten te illustreren. De rentetsrateeg Jim Caron van MS ziet de negatieve swapspreads voor 10 jaar leningen als een voorbode voor hogere rentes. Als je kijkt naar de swapspreads dan zie je heel duidelijk dat naarmate de staat een betere debiteur is de swapspread hoger is. Kennelijk is Noorwegen het veiligste land en is de VS nog slechter dan Japan (want Japan heeft haast geen buitenlandse schuld).
Als de trend doorzet van lagere swapspreads, dan is dat vermoedleijk een teken dat hogere risicopremies nodig zijn voor staatsleningen, vooral voor lange staatsleningen. Al een hele tijd zijn voor 30 jaar swaps de rentes erg laag en lijkt het erg aantrekkelijk (door de hogere rentes) om voor het lange deel van de verplichtingen in lange staatsleningen te beleggen en niet in lange swaps. Toch bleek heel vaak dat je met de swaps beter boerde (vooral als die lange staatsleningen een benchmark volgde meet een gewicht van 50% in PIIGS). Zo lang overheidstekorten erger zijn dan -7,5% van het BNP zou de trend door kunnen zetten naar nog negatievere swaspreads.
Minack stelt dan verder dat de koerswinstverhoudingen als de rente gaat stijgen moet dalen. Dat hoeft nu misschien niet omdat de koerswinstverhoudingen te laag zijn vergeleken met de lage rente. Maar als de rente stijgt door debiteurenproblemen van de overheid en niet door hogere economische groei, dan zou het slecht moeten zijn voor de beurs.
Voorlopig denk ik dat rentestijgingen in de VS de beurs niet erg hoeven te beïnvloeden. We zagen sinds 1998 dat rentetsijging leidde tot hogere beurzen. Ik denk dat dit nog steeds het geval is, maar dat de samenhang tussen rente en beurzen flink gaat afnemen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten