In het Engels omschrijft men het Indiase jugaad als frugal innovation, soms ook als constrained based innovation of reverse innovation. In het Nederlands hebben we geen goede term voor jugaad. Het zou iets kunnen zijn als innovaties op een koopje.
De economist had vorige week een special report over innovaties in Emerging Markets, beter te omschrijven als Emerged Markets, en hun kracht: frugal innovation. (artikel First break all the rules: the charms of frugal innovation). Jugaad omschrijft men in het artikel als een Indiase deugd (“making do with what you have and never giving up”).
Ze zien jugaad als een oplossing om de kosten voor gezondheidszorg te temmen. Het laboratorium van GE in Bangalore maakt voor een appel en ei bijvoorbeeld bodyscanners en een MAC400 die electrocardiogrammen voor $1 maakt.
Kern van jugaad is niet alleen het versimpelen van de apparaten en diensten (ontdoen van alle franje) maar ook het aansluiting zoeken bij bepaalde segmenten van de markt. Producten die passen bij de arme middenklasse (inkomens rond $6000 per jaar) van India/China (daarop richten de westerse bedrijven zich veel te weinig, terwijl dit de meest explosief groeiende markt in de wereld is) en bijvoorbeeld ouderen die niet te ingewikkelde apparaten willen hebben.
De economist haalt als goed voorbeeld van jugaad aan het hergebruiken van bepaalde soorten rijstzakken om water te filteren.
Ook een voorbeeld is hoe India hartproblemen aanpakt (naast de al genoemde ECG’s van $1). Men voerde een veel verder doorgevoerde specialisatie in waarbij hartchirurgen zich allen hoeven bezig te houden met bepaalde soorten operaties. Die doen ze dan 15.000 keer per jaar waardoor ze de beste kwaliteit in de wereld afleveren en dat voor een prijs van $ 2000 in plaats van de $20.000-100.000 die er in de VS voor staat.
Men moet goed de wensne van de plaatselijke consument meenemen.
Unilever/ Procter & Gamble gingen shampoo/waspoeders verkopen in kleine plastic zakjes om de nieuwe middenklasse te bereiken. Mercedes bracht bediening van airconditioning ook aan op de achterbank, omdat wie een Mercedes kan kopen in EM meestal een chauffeur heeft. Nokia maakte mobieltjes die als zaklantaarn kunnen dienen (handig bij het zo vaak uitvallen van de elektriciteit).
Het bekendste succes is de nano auto van Tata Motors voor $2200. Ook de ijskast van $70 die op batterijen loopt is een goed voorbeeld, bekend als “the little cool”. Kenia is leidend in het overmaken van geld via de telefoon (hoe moet het anders daar?).
De business modellen van frugal innovation zijn bijna net zo anders als het Japanse model van kwaliteitscontrole dat de rest van het westen zo verraste. Voorlopig heeft het westen geen goed antwoord op frugal innovation en zal het maar beperkt profiteren van de opkomst van de middenklasse in o.a. Azië.
Men noemt drie succesfactoren bij het verlagen van de kosten: zo veel mogelijk uitbesteding van werk/diensten. Pas oude technologie vernieuwend toe door gebruik te maken van wat al aanwezig is (bijvoorbeeld TV en mobieltje dat samen internet mogelijk maakt op grootbeeld).
Probeer massaproductie op een nieuwe manier toe te passen (zoals het genoemde voorbeeld van hartoperaties). Vooral de dienstensector kan veel efficiënter.
Niet alleen India maar ook China heeft tal van voorbeelden op het gebied van frugal innovation. Goedkopere batterijen, medische apparaten. De Chinese besparen kosten via flexibele netwerken (via guanxi van persoonlijke betrekkingen) en “bandit”of “guerilla”innovatie, die men shanzhai noemt. Hiermee bedoelt men de parasieten die koopwaar aanbiedt zonder de merkrechten te betalen, maar die high tech gadgets zo bewerkt via innovaties dat het extra goed bruikbaar/ meer in de mode is (zoals de de afgebeelde blockberry).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten