Onverwacht snel, onverwacht groot kwam het geld los om de liquiditeit van besmette beleggingen los te trekken.
Deze shock and awe therapie moet voldoende zijn om de verliescyclus in fase 5 te brengen, de fase waarin de koersen wer stijgen en de volatiliteit afneemt. Men gelooft nog niet dat de plannen werken die nu geïmplementeerd worden. De overheidsschulden zijn immers geen stuiver afgenomen en de Grieken willen die bezuinigingen niet (het is hun schuld niet, maar die van de overheid, de Griek werkt hard en heeft dit niet verdiend, laat de politici maar betalen etc).
De beren blijven onverzettelijk: het gaat gegarandeerd fout, maar door de genomen maatregelen duurt het langer. Men heeft voor veel geld tijd gekocht. Een te veel aan schulden los je niet op door nog heel veel meer schulden te maken.
De pessimisten vertrouwen op Joahim Starbatty (foto)die weer aan het procederen is geslagen over de onwettigheid van de Griekse steun en hoopt dat de euro verdwijnt.
De bulls blijven optimistisch en krijgen in ieder geval voorlopig de wind mee. Duitsland en Frankrijk willen een verenigd Euopa. Kohl mocht het op zijn 80ste verjaardag (foto) zeggen; de overheidsschuldencrisis is een zaak van oorlog of vrede. Europa moet alles hierop inzetten. Kohl krijgt zijn zin zo lijkt het. We are all Germans now. Er is plotseling weer solidariteit in Europa. In de euro zitten heeft voordelen, ook al kun je niet devalueren: je krijgt steun van de andere staten (wel tegen een hoge prijs).
Gaat al die hulp werken? De rentelast op de overheidsschulden is laag genoeg, die is lager dan rond 1994. Herfinanciering gebeurt weer tegen een rente die betaalbaar is.
Overheidsuitgaven moeten terug, maar dat is niet zo erg als er maar meer geïnvesteerd wordt en meer geëxporteerd. Dat laatste lukt weer beter door de lagere euro: Duitsland exporteerde 10,7% meer in maart, de snelste maandelijkse stijging sinds 18 jaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten