De groei van de werkgelegenheid in de VS blijft
sterk, lijkt zelfs een beetje te versnellen. Maar de loonstijging versnelt
nauwelijks, alleen in reële termen. De plaatjes van Hatzius geven aan dat de FED
zich tot ergens in 2016 niet echt druk hoeft te maken over een loonstijging die
echt inflatoir is, niet gecompenseerd door hogere stijging van de
productiviteit. Er was eindelijk een verbetering van de participatiegraad. Het
aantal gemiddeld gewerkte uren per week nam 0,1 toe, waardoor samen met de
groei van de werkgelegenheid vorige maand 0,5% meer uren gemaakt zijn (lijkt
niet veel, maar op jaarbasis zou dat 6% zijn).
De ISM’s bevestigden opnieuw dat de groei in de VS
iets hoger is dan we de afgelopen jaren zagen. Vooral de industrie was sterk,
met goede cijfers voor nieuwe orders en werkgelegenheid.
De huizenmarkt wordt weer iets sterker in de VS. Het
aantal foreclosures drukt minder op de markt. Men huurt nog steeds liever dan
dat men koopt, maar er is wel een geleidelijk herstel Calculated Risk, een blog
dat opkwam via rake analyses van vooral de Amerikaanse huizenmarkt, analyseerde
de verbeteringen in Phoenix.
In Europa zie je een drukte van jewelste aan het
ontstaan op de obligatiemarkten voor bedrijven die willen profiteren van
vergeleken met Amerika veel te lage rentes met garantie Draghi dat de euro
zwakker wordt. Sommigen vinden het maar
bedenkelijk dat bedrijven als Apple hiervan willen profiteren, maar het zorgt
wel voor extra geld in Europa dat voor een deel geïnvesteerd zal worden en zo
de economie iets zal aanjagen (nog afgezien van een betere consolidatie van
schulden door langer in te lenen, iets dat voor meer stabiliteit zal zorgen).
Dan hebben we nog de grote verkiezingsoverwinning
van de republikeinen. Dit kan de weg openen naar een soort Clintonomics,
waarbij een democratische president constructief samenwerkt met een
republikeins congres en senaat. Dat is mogelijk, wordt ook enigszins verwacht.
De lakmoestest: goedkeuring Keystone pijpleiding en niet al te wilde immigratiewetten
van Obama. Als Obama slaagt voor de test kan de beurs zoals gewoon is bij een
gridlock van verdeelde macht tussen de partijen goed stijgen. Het congres en de
senaat kunnen niet meer tegen alles stemmen.
De lage olieprijs leidt nog steeds tot verhalen
over de positieve invloeden op economische groei en de negatieve invloed op de
financiën op gevaarlijk geachte landen als Iran en Rusland. Nieuw zijn de
verhalen dat schalieolie zo veel goedkoper, tot onder $ 50, gewonnen kan worden
als de benodigde infrastructuur er al ligt. Ook in Nederland hoorden we dat
door nieuwe technologie veel meer en veel langer aardgas gewonnen kan worden.
Er waren ook verhalen dat de groei in Duitsland
door allerlei factoren wel heel erg gedrukt is in het tweede en derde kwartaal.
Dat heeft bij velen tot de verwachting geleid dat er iets structureel mis is
met de groei in Duitsland, maar dat lijkt gelukkig niet het geval te zijn. We
waren misschien een beetje te optimistisch over Duitsland, maar de groei blijft
er degelijk uitzien, vooral bij lagere olieprijzen en euro.
Dat helpt ook andere zwakke landen als Frankrijk en
Italië. In Italië kan Renzinomics heel langzaam (maar naar Italiaanse normen in
een onvoorstelbaar ras tempo) van de grond komen via flinke belastingverlagingen
voor vooral de werkenden met lage inkomens. Dus zelfs voor Italië kunnen er
betere tijden komen.
Dan Japan. Daar heeft de verhoging van de BTW meer
schade aangericht dan o.a. de Bank of Japan dacht. Dat zette druk op Abenomics
en nu gaat er dus met alle drie de pijlen van Abenomics vooruitgang geboekt
worden. De BoJ kan en moet uit een extra vaatje van triljoenen yennen tappen om de inflatiedroom levend te
houden bij lagere olieprijzen. Dat helpt Japan enorm in een tijd dat hun elektriciteitsproductie
van kernenergie nog lam ligt. De minicyclus leek overigens al zonder ingrijpen
te gaan herstellen.
China, daar begint men naar aanleiding van het vierde plenum steeds meer ernst te maken met het bestrijden van corruptie, niet alleen bij vervelende politici van de Hu Jintao kliek, maar alle politici. Het vierde plenum stond in het teken van het versterken van de rechtstaat, precies wat een developed market in dit staium van ontwikkeling als China prioriteit moet geven. De groei zwakt af in China, maar het risico ook.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten