(via Lukas Daalder) probeert uit te leggen waarom iedereen een veel hogere stijging van de lonen in gedachte had dan wat er werkelijk gebeurde. De Bank of England ging er helemaal van over zijn nek en de markt maakte daar uit op dat de eerste renteverhoging nog heel ver weg is, heel considerable, en dat terwijl men niet zo lang terug dacht dat de BOE nu wel aan de slag zou gaan met de eerste renteverhogingen.
Vroeger waren er allerlei redenen waarom de lonen harder stegen in Engeland dan elders in Europa. De banen voor veelverdieners in de financiële sector lagen voor het oprapen, men kreeg meer ervaring in de baan, het opleidingsniveau steeg en meer mensen zaten in de gunstige zone van 45-55 jaar. Ineens sinds 2013 is dat omgeslagen. De compositional effects die altijd positief waren, zijn ineens negatief. Babyboomers moeten maar eens wat minder gaan verdienen. Jongeren komen weer aan de slag, maar tegen lage lonen. Bonussen van bankbediendes mogen wat lager. Etc.
Dit speelt natuurlijk niet alleen in Engeland. Ook de VS heeft er last van en Dijsselbloem stelt er een sardonisch genoegen in de bonussen voor de financiële sector te kleineren in Nederland.
De aandelenbeurzen zijn vooral benauwd voor loonstijging in de VS. Die zal heel gematigd zijn gezien de studies over de teleurstellende loonstijging in het VK. Maar wel iets beter.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten