GMO's quarterly letter: hel en vagevuur, maar ook hoge opbrengsten in presidentscyclus

Wat had Ben Inker, die meestal niet in de schaduw kan staan van zijn leermeester?

Hij had het over wat de huidige negatieve reële rentes op cash betekenden voor de verwachte rendementen. Dat was hel of vagevuur, waarbij hel betere rendementen in de eerste zeven jaar oplevert dan vagevuur. Na 30 jaar ben je beter af met vagevuur, maar bij de huidige rentes en daarbij horende lage rendementen op aandelen en andere beleggingen ben je als 35-jarige slecht af, je krijgt niet snel de benodigde centjes voor je pensioen bij elkaar.

Als rijkaard heb je ook niets aan hedgefunds. Eerst was men in 2008 geschokt dat hedgefunds bijna even veel omlaag gingen als aandelen en sinds 2009 houden de opbrengsten van hedgefunds die van aandelen in de verste verten niet bij. De goede benadering van de opbrengst van hedgfunds, put write strategieën (schrijf voortdurend elke maand puts at the money voor de onderliggende waarde van je kapitaal en houdt je geld verder in cash), doen het sinds 2010 veel beter.

Dat is eigenlijk ook wel logisch. Hedgefunds zijn veel groter geworden en de mogelijkheden om alfa te halen zijn beslist niet groter geworden. De spoeling van de te winnen alfa is gewoon dunner geworden en na de verschrikkelijke kosten blijft er gemiddeld niets meer over voor opbrengsten van hedgefunds.

.

Wat had Jeremy Grantham te vertellen?

Hij ging uitgebreid in op de geneugten van het derde jaar van de presidentscyclus in de VS, dat net begonnen is. Je krijgt dan 7 maanden met gemiddeld 2,5% opbrengsten per maand. In de andere maanden is het maar 0,2% geweest.

Zo’n goede opbrengst als die topmaanden van de presidentscyclus is in de GMO simulaties een kans van 1 op 200.

Grantham hield vast aan zijn gloom and doom verhaal over grondstoffen. Economische groei in de werld is nog geen 4% per jaar, maar de kosten om olie te winenn stijgen met 10 per jaar. Uiteindelijk gaan de hogere olieprijzen onze welvaart in het verderf storten.

Schalie-olie is maar een tijdelijke buitengewoon vervuilende oplossing om de hogere olieprijzen tegen te houden. Grantham sputtert nog wat tegen, maar behandelde toch de weddenschap in 1980 tussen Simon (die geloofde in lagere olieprijzen) en Ehrlich van de Club van Rome die geloofde in altijd hogere grondstoffenprijzen. De weddenschap wat de grondstoffenrpijzen na tien jaar zouden zijn werd glansrijk gewonnen door Simon.